محل تبلیغات شما

ثبت شرکت - ثبت لوگو



با توجه به سند چشم انداز کشور و حمایت از تولید کنندگان داخلی، دولت تسهیلات ویژه ای را در این راستا به تولید کنندگان ارائه می نماید که پرداخت وام های بلند مدت و بدون بهره جهت احداث کارخانجات همراه با جواز تاسیس آن در شهرکهای صنعتی می باشد.

مزیت های اخذ جواز تاسیس :
بهترین مزیت برای کسانی که موفق به اخذ جواز تاسیس می گردند، واگذاری زمین در شهرکهای صنعتی با شرایط مناسب می باشد که بصورت ٣٠ % نقدی و ۷٠ % وام بدون بهره که از طرف وزارت صنایع پرداخت می گردد. نحوه باز پرداخت وام بصورت اقساط ٣۶ ماه و در سررسیدهای ٣ ماه یکبار است که همانطور که بیان شد این وام فاقد هر گونه سود بانکی و کارمزد می باشد.
اما محدودیتی که در اخذ جواز تاسیس وجود دارد محدودیتی است که طبق قانون مصوب در محدوده شعاع ١٢٠ کیلومتری تهران وجود دارد که در این محدوده به غیر از جواز صنایع کانی سلوی و صنایع غذایی برای صنایع دیگر در این محدوده صادر نمی شود. شهرکهای صنعتی اشتهارد و فیروزکوه شامل این قانون نمی شوند. البته شهرکهای صنعتی گرمسار و ایوانکی که خارج از تهران محسوب می شوند از جمله مکانهای مناسب هستند که علی رغم واقع شدن در شعاع ١٢٠ کیلومتری تهران بدلیل اینکه خارج از تهران محسوب می شوند شامل این قانون نمی شوند و جزء مکانهای مناسب و در عین حال نزدیک به تهران محسوب می شوند

با توجه به سند چشم انداز کشور و حمایت از تولید کنندگان داخلی، دولت تسهیلات ویژه ای را در این راستا به تولید کنندگان ارائه می نماید که پرداخت وام های بلند مدت و بدون بهره جهت احداث کارخانجات همراه با جواز تاسیس آن در شهرکهای صنعتی می باشد.

مزیت های اخذ جواز تاسیس :
بهترین مزیت برای کسانی که موفق به اخذ جواز تاسیس می گردند، واگذاری زمین در شهرکهای صنعتی با شرایط مناسب می باشد که بصورت ٣٠ % نقدی و ۷٠ % وام بدون بهره که از طرف وزارت صنایع پرداخت می گردد. نحوه باز پرداخت وام بصورت اقساط ٣۶ ماه و در سررسیدهای ٣ ماه یکبار است که همانطور که بیان شد این وام فاقد هر گونه سود بانکی و کارمزد می باشد.
اما محدودیتی که در اخذ جواز تاسیس وجود دارد محدودیتی است که طبق قانون مصوب در محدوده شعاع ١٢٠ کیلومتری تهران وجود دارد که در این محدوده به غیر از جواز صنایع کانی سلوی و صنایع غذایی برای صنایع دیگر در این محدوده صادر نمی شود. شهرکهای صنعتی اشتهارد و فیروزکوه شامل این قانون نمی شوند. البته شهرکهای صنعتی گرمسار و ایوانکی که خارج از تهران محسوب می شوند از جمله مکانهای مناسب هستند که علی رغم واقع شدن در شعاع ١٢٠ کیلومتری تهران بدلیل اینکه خارج از تهران محسوب می شوند شامل این قانون نمی شوند و جزء مکانهای مناسب و در عین حال نزدیک به تهران محسوب می شوند

1  درآمد حاصل از کلیه فعالیت‌هاى کشاورزی، دامپروری، دامداری، پرورش ماهى و زنبورعسل و پرورش طیور، صیادى و ماهیگیری، نوغانداری، احیاء مراتع و جنگل‌ها و باغات و اشجار از هر قبیل و نخیلات از پرداخت مالیات معاف می باشد.( ماده 81 ق.م.م)

2.درآمد واحدهای تولیدی و معدنی که از تاریخ تصویب این اصلاحیه (7/2/72) از طرف وزارتخانه های صنایع یا صنایع سنگین یا معادن و فات و یا جهاد سازندگی حسب مورد برای آن ها کارت شناسایی یا پروانه بهره برداری صادر می شود از تاریخ بهره برداری حسب اولویت های 1 و 2 و 3 به ترتیب به مدت 8 و 6 و 4 سال از مالیات معاف می باشند.در مورد واحدهای تولیدی و معدنی مزبور که در مناطق محروم احداث و یا بهره برداری می شوند معادل 50 درصد مدت های مذکور که در مناطق محروم احداث و یا بهره برداری می شوند معادل 50 درصد مدت های مذکور در فوق حسب مورد به مدت معافیت های مقرر در این ماده اضافه می گردد.( ماده 132 ق.م.م)

3.بیست درصد درآمد مشمول مالیات ابرازى حاصل از فعالیت‌هاى تولیدى و معدنی، طراحى مهندسى و طراحى مونتاژ که از طرف وزارتخانه‌هاى فوق براى آنها پروانه بهره‌بردارى صادر شده یا مى‌شود از مالیات معاف مى‌باشد. (تبصره ۴ ماده 132 ق.م.م)

4. مراکز فرهنگى و هنرى اعم از مراکز و مؤسسات امور فیلم‌سازى و سینماها، تماشاخانه‌ها مؤسسات دوبلاژ و فیلمبرداری، آموزش تئاتر و موسیقى و خطاطى و نقاشی، مجسمه‌سازى که داراى پروانه فعالیت و یا تأسیس از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى مى‌باشند از تاریخ شروع فعالیت براى مدت پنج سال و چنانچه در مناطق محروم واقع شده باشند برای مدت 8 سال از پرداخت مالیات معاف می باشند.( تبصره 6 ماده 132 ق.م.م)

5. درآمد مدارس غیرانتفاعى اعم از ابتدائی، راهنمائی، متوسطه و فنى و حرفه‌اى و همچنین دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالى غیرانتفاعى و مراکز نگهدارى معلولین ذهنى و حرکتى که با ضوابط و مجوز مراجع قانونى ذى‌ربط تأسیس و اداره مى‌شوند و نیز درآمد مؤسسات و باشگاه‌هائى که براساس مجوز سازمان تربیت بدنى منحصراً به فعالیت ورزشى می پردازند ، از پرداخت مالیات معاف است .( ماده 134 ق.م.م)

6. سود پرداختى یا تخصیصى به صاحبان سهام و شرکاء ضامن در شرکت‌هاى سهامى و مختلط سهامى و سود متعلق به صاحبان سرمایه یا اعضاء شخص حقوقى در مورد سایر اشخاص حقوقى از درآمد مشمول معافیت شرکت‌ها و اشخاص حقوقی مذکور ( به استثناء سود سهام یا سهم الشرکه متعلق به دولت یا شهرداری در شرکت هایی که قسمتی از سرمایه آن ها متعلق به دولت یا شهرداری است) از پرداخت مالیات و همچنین مالیات بر جمع درآمد موضوع ماده 129 قانون مالیات های مستقیم معاف است.( ماده 135 ق.م.م)

7.وجوه پرداختى بابت بیمه عمر از طرف مؤسسات بیمه که به‌موجب قراردادهاى منعقده بیمه عاید ذینفع مى‌شود از پرداخت مالیات معاف است .( ماده 136 ق.م.م)

8.هزینه‌هاى درمانى پرداختى هر مؤدى بابت معالجه خود یا همسر و اولاد و پدر و مادر و برادر و خواهر تحت تکفل در یکسال مالیاتى به شرط اینکه اگر دریافت‌کننده مؤسسه درمانى یا پزشک مقیم ایران باشد، دریافت وجه را گواهى نماید و چنانچه به تأیید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکى به‌علت فقدان امکانات لازم معالجه در خارج از ایران صورت گرفته است، پرداخت هزینه مزبور به گواهى مقامات رسمى دولت جمهورى اسلامى ایران در کشور محل معالجه یا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکى رسیده باشد، همچنین حق بیمه پرداختى هر شخص حقیقى به مؤسسات بیمه ایرانى بابت بیمه عمر از درآمد مشمول مالیات مؤدى کسر مى‌گردد. (ماده ۱۳۷ ق.م.م)

9. آن قسمت از سود ابرازى حاصل از فعالیت‌هاى صنعتى و معدنى که شرکت‌ها براى توسعه یا تکمیل واحدهاى صنعتى و معدنى موجود خود یا ایجاد واحدهاى صنعتى معدنى جدید ذخیره نمایند از پرداخت مالیات معاف است مشروط بر اینکه قبلاً اجازه توسعه یا تکمیل یا ایجاد واحد صنعتى و معدنى از وزارت ذى‌ربط تحصیل شده باشد (ماده ۱۳۸ ق.م.م) لازم به یادآوری است که به استناد تبصره ح قانون بودجه سال 73 و قانون بودجه سال 1374 حداکثر مبلغ موضوع ماده 138 صرفاَ معادل 30 درصد سود ابرازی مورد قبول حوزه های مالیاتی بوده که با توجه به بند (د) تبصره (2) قانون بودجه سال 1375 و 1376 این رقم معادل 50 درصد سود ابرازی خواهد بود.
ـ آن قسمت از سود ابرازى حاصل از فعالیت‌هاى صنعتى و معدنى که شرکت‌ها مستقلاً و یا مشترکاً جهت ایجاد واحدهاى مسى براى کارکنان فاقد مسکن خود ذخیره نمایند به شرط اینکه قبلاً اجازه و موافقت وزارت مسکن و شهرسازى را تحصیل نموده و نحوه واگذاری واحدها نیز طبق آیین نامه خاص باشد از پرداخت مالیت معاف است.( ماده 138 ق.م.م)

10.  کارخانه‌هاى واقع در محدودهٔ آبریز تهران که تعداد کارکنان آنها کمتر از پنجاه نفر نباشد در صورتى‌که تأسیسات خود را کلاً به خارج از شعاع یکصد و بیست مترى مرکز تهران انتقال دهند براساس ضوابطى که از طرف وزارت امور اقتصادى و دارائى و وزارت ذى‌ربط حسب مورد برقرار مى‌شود تا ده سال از تاریخ بهره‌بردارى در محل جدید از پرداخت مالیات بر درآمد ناشی از فعالیت صنعتی مربوط معاف خواهند بود.( تبصره ماده 138 ق.م.م)

11. درآمد حاصل از رشته‌هاى مختلف پزشکی، بهداشتى و درمانى در نقاط محروم طبق فهرست سازمان برنامه و بودجه و در روستاهاى فاقد تسهیلات پزشکى کافى طبق لیست وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکى از مالیات معاف است. (ماده ۱۳۹ ق.م.م)
12. سى درصد دریافتى صاحبان مشاغل رشته‌هاى مختلف پزشکی، بهداشتى و درمانى از سازمان تأمین خدمات درمانى یا سازمان تأمین اجتماعى و یا سازمان خدمات درمانى نیروهاى مسلح بابت ارائه خدمات مذکور در محاسبه درآمد مشمول مالیات آنان منظور نخواهد شد.( ماده 140 ق.م.م)

13. صد درصد درآمد حاصل از صادرات محصولات تمام‌شده کالاهاى صنعتى و پنجاه درصد درآمد حاصل از صادرات سایر اقلام و کالاها و اجناس که در جهت وصول به اهداف صادرات کالاهاى غیرنفتى به خارج از کشور صادر مى‌شوند از شمول مالیات معاف می باشد این معافیت شامل صادرکننده اعم از اینکه تولیدکننده باشد یا نباشد می شود.( ماده 141 ق.م.م)

14. صد درصد درآمد حاصل از صادرات کالاهاى مختلف که به‌صورت ترانزیت به ایران وارد شده یا مى‌شوند و بدون تغییر در ماهیت یا با انجام کارى بر روى آن صادر مى‌شوند از شمول مالیات معاف است (بند ب ماده ۱۴۱ ق.م.م)

15. درآمد کارگاه‌هاى فرش دستباف و صنایع‌دستى و شرکت‌هاى تعاونى و اتحادیه‌هاى تولیدى مربوطه از پرداخت مالیات معاف است (ماده ۱۴۲ ق.م.م)

16. شرکت‌هاى مورد پذیرش سازمان بورس اوراق بهادار از زمان پذیرش تا زمان حذف از فهرست نرخ‌هاى در بورس در صورتى‌که کلیه نقل و انتقالات سهام آنها از طریق کارگزاران بورس انجام و در دفاتر مربوط ثبت گردد از پرداخت  ده درصد مالیات شرکت موضوع بند د ماده 105 این قانون معاف می باشد.( ماده 143 ق.م.م)

17. پانزده درصد سود سهام پرداختى یا تخصیصى طبق تصمیم ارکان صلاحیتدار شرکت به آن دسته از سهامداران شرکت‌هاى مذکور در بند ۱۶ که جمع سهام هریک از آنها از ۵ درصد سرمایه شرکت بیشتر نبوده و تعداد کل سهامداران نیز از یکصد نفر کمتر نباشد از مالیات معاف خواهد بود (ماده ۱۴۳ ق.م.م)

. . سود دریافتى به هر عنوان در موارد ذیل از پرداخت مالیات معاف است
1/. سود متعلق به سپرده‌هاى مربوط به کشور بازنشستگى و پس‌انداز کارمندان و کارگران نزد بانک‌هاى ایرانى در حدود مقررات استخدامى مربوطه

2/. سود یا جوایز متعلق به حساب‌هاى پس‌انداز و سپرده‌هاى مختلف نزد بانک‌هاى ایرانی، این معافیت شامل سپرده‌هائى که بانک‌ها نزد هم مى‌گذارند نخواهد بود.

3/. جوایز متعلق به اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه

4/. سود پرداختى بانک‌هاى ایرانى به بانک‌هاى خارج از ایران بابت اضافه برداشت (اور درافت) و سپرده ثابت به شرط معامله متقابل

19. جهیزیه منقول و مهریه اعم از منقول یا غیرمنقول و جوایز علمى و بورس‌هاى تحصیلى و همچنین درآمدى که بابت حق اختراع و یا حق اکتشاف عاید مخترعین و مکتشفین مى‌گردد به‌طور کلى و نیز درآمد ناشى از فعالیت‌هاى پژوهشى و تحقیقاتى مراکزى که داراى پروانه تحقیقى از وزارتخانه‌هاى ذى‌صلاح مى‌باشند به مدت ده سال از تاریخ  1/1/71 طبق ضوابط مقرر از پرداخت مالیات معاف مى‌باشد (ماده ۱۴۴ ق.م.م)

ماده 94 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود را چنین معرفی می کند : شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.


ثبت این نوع از شرکتها نیازمند طی مراحلی است . در این مقاله برآنیم تا به مراحل ثبت شرکت با مسئولیت محدود بپردازیم. لازم به یادآوری است چنانچه در هر یک از مراحل ثبت با مشکل مواجه شدید می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت کارا تماس حاصل فرمایید.
اقدامات لازم جهت ثبت شرکت با مسؤلیت محدود:

    مرحله اول:

تکمیل مدارک زیر:
1) شرکت نامه وتکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامدارن ( 2 برگ )
2) تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران ( 2 برگ )
3) اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران ( دو جلد )
4) دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
5) دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
6) تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده  نفر باشد)
7) اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل
8) تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
9) معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
10) اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
11)  اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
لازم به توضیح است اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند.

    مرحله دوم :

مراجعه به سامانه ی اداره ی ثبت شرکت ها به نشانی http://irsherkat.ssaa.ir  ( قسمت پذیرش درخواست )
در سامانه فوق پس از تکمیل اطلاعات متقاضی ، 5 نام را به ترتیب اولویت  وارد کنید. نام انتخابی باید :
_ خارجی نباشد و قبلا ثبت نشده باشد.
_ دارای مفهوم بوده و مطابق فرهنگ اسلامی باشد.
_ اسم خاص باشد.(اسم خاص کلمه ای است که می تواند مستقیماَ نهاد جمله باشد و برای دلالت بر شخص،شییء یا مفهومی به کار می رود).
_ لاتین نباشد.
نکته : اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
در این مرحله کد رهیگیری به شما داده می شود.
در گام بعدی موضوع فعالیتان را درج کنید. همان طور که در مقالات پیشین گفته شد، برخی از فعالیت ها مستم اخذ مجوز می باشند. ( علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند به این مقالات در پورتال مراجعه نمایند و یا جهت مشاوره و دریافت راهنمایی با کارشناسان مجرب ما در ثبت شرکت کارا تماس حاصل فرمایند) .
سپس نشانی شرکت مشخص کنید و سرمایه شرکت را در سامانه درج کنید و شرکای خود را معرفی کنید و در اقدام بعد، سهام شرکا را مشخص نموده و شعبه های شرکت را معرفی کنید.
پس از تایید اطلاعات ، اساسنامه و شرکتنامه را در سامانه بارگذاری کنید.

    مرحله سوم

 با تکمیل اطلاعات در سامانه ی اداره ی ثبت شرکت ها ، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد . در صورت صحت اطلاعات ، اداره ثبت شرکت ها از شما می خواهد تا برگه تایید نام و برگه رسید پذیرش اینترنتی را به همراه سایر مدارک از طریق پست برای آن ها ارسال کنید.

    مرحله چهارم

در این مرحله در صورت تایید مدارک ، به شما شماره ثبت داده خواهد شد. پس از ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها و پیگیری وضعیت از طریق سامانه ، ممکن است 3 وضعیت اتفاق بیفتد .
1. رد پرونده 2. نقص پرونده 3. صدور آگهی.
در حالت صدور آگهی ، اداره ثبت شرکت ها با درخواست ثبت شرکت مورد نظر موافقت نموده و نسبت به صدور آگهی اقدام می نماید که در این صورت می بایست شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت برای اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره مراجعه نماید.

    مرحله پنچم

درج آگهی تاسیس در رومه رسمی کشور و پرداخت هزینه آن آخرین اقدام جهت ثبت شرکت می باشد. برای این امر لازم است به نشانی http://rrk.ir  مراجعه نمایید. 

در قرون وسطی و قرون جدید اصناف که قدرت و امتیازات زیادی کسب کرده بودند برای آنکه اجناس و مصنوعات خود را مشخص سازند علامت مخصوصی انتخاب کردند تا به این ترتیب از ورود اجناس خارجی جلوگیری نمایند. این عمل اصناف بیشتر جنبه تضمینی داشت و در حقیقت مرغوبیت و خوبی جنس را تایید می نمود . از این رو علایم تجاری و طرح های صنعتی از زمان های دور همزمان با تولید و عرضه کالاهای مشابه در بازار مورد استعمال قرار گرفته اند.
در عصر کنونی، توسعه و ترقی صنعت و تجارت و تولید اجناس متحدالشکل و افزایش فروش کارخانجات و گسترش روابط بین المللی اهمیت زیادی به علامت تجاری داده و کلیه کشورها مجبور شدند برای حفظ و حمایت تولید کنندگان و جلوگیری از فریب مصرف کنندگان قوانین و مقرراتی برای علایم تجاری و صنعتی وضع کنند و امروزه در کلیه کشورها مقرراتی برای ثبت و حمایت علایم تجاری و صنعتی وضع گردیده است. البته وضع قوانین و مقررات در این عرصه از قدمت زیادی برخوردار نیست لیکن قبل از پیدایش قانون ، صنعتگران و تجار به موجب قانون نانوشته و رعایت اصول انسانی و اخلاقی از به کار بردن علایم و طرح های یکدیگر خودداری می نمودند.
در ایران برای اولین بار در سال 1304 قانونی برای ثبت و حمایت علایم تجاری و صنعتی تصویب گردید که بعداَ در سال 1310 مورد تجدید نظر قرار گرفت. علاوه بر قانون مزبور و آیین نامه اجرایی آن ، ماده 249 قانون مجازات عمومی نیز مواردی را برای حمایت طرح صنعتی ثبت شده پیش بینی نموده است. آیین نامه ای نیز در سال 1328 برای ثبت اجباری علامت صنعتی برای بعضی از مواد دارویی و خوراکی و لوازم آرایش تصویب گردید. آیین نامه قانون ثبت علایم که بدواَ در سال 1310 به تصویب رسیده بود در سال 1337 مورد تجدید نظر قرار گرفت.
رواج علایم تجاری و طرح های صنعتی و توسعه فروش اجناس در تجارت بین المللی باعث گردید که کشورهای مختلف برای حفظ تولیدات خود و جلوگیری از دیگران به حقوق تجار و صاحبان صنایع مقررات بین المللی وضع نمایند که علامت تجاری نه تنها در کشور آن ها مصون از تعرض باشد بلکه در کلیه ممالک مورد حمایت قرار گیرد زیرا اجناس کارخانجات فقط در یک کشور به فروش نمی رود بلکه در تمام دنیا عرضه می شود و اگر کالای مورد یک علامتی مرغوبیت داشته باشد اشخاص به علامت مزبور عادت  کرده و جنس مزبور را طلب نمایند.
اگر بنا شود که اشخاص دیگری اجناس تقلیدی که خصوصیات جنس اصلی را نداشته باشد به مشتریان بدهند اعتماد و اطمینان اشخاص از آن جنس سلب شده نه تنها سازندگان آن زیان می بینند بلکه مصرف کنندگان نیز فریب خورده و اشخاص شیاد و استفاده جو از شهرت علامتی سوء استفاده کرده و جنس بد را به جای جنس خوب تحویل می دهند.
این موضوع مخصوصاَ درباره مواد دارویی و خوراکی و لوازم آرایش که با سلامتی و بهداشت جامعه ارتباط دارد فوق العاده خطرناک می باشد . از این جهت در پایان قرن نوزدهم اتحادیه ای یرای حمایت مالکیت صنعتی بین چند دولت تشکیل گردید که به اتحادیه پاریس معروف است و امروزه اغلب دول به اتحادیه مزبور ملحق گردیده اند.
دولت ایران نیز طبق قانون 14 اسفند ماه 1337 به این اتحادیه ملحق گردیده است .

    مقررات قرارداد اتحادیه پاریس :

قانون الحاق دولت ایران به اتحادیه پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی برای کسانی که موسسات آن ها در خارج از ایران واقع است و عضو اتحادیه مزبور می باشند مزایایی قائل شده است که به طور اختصار ذیلاَ شرح داده می شود :
1-اعضای اتحادیه در سایر کشورهای عضو اتحادیه از لحاظ حقوق مالکیت صنعتی از همان مزایایی استفاده می کنند که اتباع آن کشور دارا می باشند به شرط آنکه شرایط و تشریفاتی را که برای اتباع کشور در نظر گرفته شده است رعایت نمایند.
2-عضو اتحادیه که در کشور خود علامتی را به ثبت رسانیده است می تواند حمایت علامت خود را در کشورهای دیگر عضو اتحادیه تحصیل نماید مگر آنکه علامت مزبور به حقوق مکتسبه اشخاص لطمه وارد سازد .
3- عضو اتحادیه که در کشور خود تقاضای ثبت علامتی را نموده است در سایر کشورهای عضو اتحادیه در مدت 6 ماه پس از تقاضای ثبت برای تقاضای ثبت همان علامت حق تقدم دارد.
4- علامات مشهور در کلیه کشورهای عضو اتحادیه مورد حمایت قرار می گیرند.
5- اعضای اتحادیه از ثبت علاماتی که مشابه نشان ها و درفش ها و مهریه ها و سایر علامات رسمی اعضای اتحادیه باشند و علامات مزبور به دفتر بین المللی اتحادیه اعلام شده باشد خودداری خواهند نمود.
6- نسبت به حق انتقال علامت و همچنین اجازه استفاده از علامت و استفاده چند شخص از علامت تسهیلاتی در نظر گرفته شده است .
7- در نمایشگاه ها علامات مورد حمایت قرار می گیرند.
8- کیفیت محصولی که علامت کارخانه یا تجارتخانه باید روی آن گذارده شود نمی تواند در هیچ مورد مانع ثبت علامت مزبور شود.
9- مقرراتی برای ضبط و توقیف محصولات تقلیدی در نظر گرفته شده است.
10- ممالک عضو اتحادیه مکلف شده اند حمایت واقعی اتباع اتحادیه را در مقابل رقابت نامشروع تامین کنند. 

• کارت بازرگانی چیست؟
با شنیدن نام کارت بازرگانی در ابتدا، می توان فهمید که این کارت، در واقع مربوط به امور بازرگانی و تجارت است. بازرگان به شخصی اطلاق می شود که شغل اصلی وی امور تجارتی از انواع مختلف مانند صادرات و واردات کالا و از این قیبل است. اما دانستن این نکته ضروری است که بر اساس قانون هر شخصی که تمایل به این قبیل امور تجاری و بازرگانی دارد، نمی تواند بدون داشتن مجوزی که به آن کارت بازرگانی» می گویند، اقدام به تجارت عمده نمایند. دارنده این کارت می تواند هر شخص حقیقی یا حقوقی باشد. منظور از امور تجاری که با این کارت انجام می شود، اموری از قبیل ثبت و سفارش کالا تا واردات از مناطق آزاد، حق العمل کاری در گمرک و صادرات کالاهای مجاز است. صدور این کارت نیازمند مدارکی می باشد که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت.

مرجع صدور این کارت برای داوطلبانی که بخواهند از این امتیاز بهره مند شوند، شعب اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران در تهران و شهرستان هاست که در حال حاضر برخی از شرکت های مختلف این امر را به عنوان نماینده برای اشخاص می توانند انجام بدهند.این کارت با مدت اعتبار یک الی پنج سال برای دارنده آن صادر می شود، و قابل تمدید نیز هست و در صورت تایید وزارت بازرکانی معتبر است.

• مزایای کارت بازرگانی :
_ دارنده این کارت در صورتی که شخص حقیقی باشد، به عنوان تاجر شناخته می شود، مزیت این مسئله در این است که تجار دارای امتیازات خاص و ویژه ای به نسبت افراد عادی هستند که صاحب کارت بازرگانی نیز از آن ها بهره مند خواهد شد.
_ مزیت دیگر داشتن کارت بازرگانی برای صاحب آن، امکان عضویت وی در اتاق های بازرگانی است.
_ برای افراد دارای این کارت که به دلیل تجارت مجبور به سفرهای متعدد هستند، ویزای تجاری صادر می شود.
_ امکان واردات کالا از مناطق آزاد کشور به داخل مرزهای کشور است.
_ امکان ثبت نام و علائم تجاری غیر فارسی را به صورت استثنا به دارنده آن می دهد.

• مدارک مورد نیاز جهت اخذ کارت بازرگانی اشخاص حقیقی :
1- اصل اظهارنامه ثبت نام در دفاتر بازرگانی که به گواهی اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد.
2- اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری.
3- اصل گواهی موضوع ماده 6 ق.م. مربوط به آخرین سال عملکرد مبنی بر بلامانع بودن صدور کارت بازرگا نی در سال جاری به آدرس متقاضی.
4- دو قطعه عکس (جدید، تام رخ، ساده، رنگی و با پشت زمینه سفید)
-5 داشتن حداقل 23 سال تمام.
6- اصل گواهی پلمپ دفاتر از اداره ثبت شرکت ها.
7- فرم دال (تکمیلی از وب سایت به همراه مهر و امضاء متقاضی و گواهی امضاء دفاتر اسناد رسمی).
8- اصل کارت ملی ( در صورت داشتن هر گونه تغییرات در مشخصات سجلی اسکن و بارگزاری تصویر شناسنامه از تمامی صفحات اامی می باشد).
9- اصل مدرک تحصیلی معتبر (حداقل دیپلم متوسطه) مدارک خارج از کشور پس از ارزشیابی توسط اداره دانش آموختگان وزارت علوم مورد پذیرش می باشد.
* توضیح : دارندگان پروانه بهره برداری صنعتی، کشاورزی، معدنی، خدمات فنی مهندسی و خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات از مراجع ذیربط مشروط به انقضای دو سال از صدور پروانه، از ارائه مدرک فوق معاف می باشند و مم به ارائه مدرک تولید هستند.
10- اصل کارت پااین خدمت یا معافیت دائم برای آقایان
* توضیح : متقاضیانی که سن آنان 50 سال تمام باشد از ارائه پایان خدمت معاف می باشند.
11- اصل گواهی بانک مبنی بر تایید حساب جاری و حسن اعتبار بانکی به نام متقاضی ( فقط روی فرم الف قابل قبول است) با مهر و امضای رئیس شعبه. ضمنا حساب های جاری شتاب مربوط به شهرستانها در صورتی که روی فرم الف تایید شده باشد قابل قبول است.
12- مدرک تولیدی معتبر از یکی از وزارتخانه های تولیدی برای واحدهای تولیدی (صنوف تولیدی دارای پروانه کسب مشمول این بند نمی گردند).
13- ارائه یکی از مدارک ذیل :
الف) اصل سند مالکیت شش دانگ به نام متقاضی، به آدرس دفتر کار ( آدرس اظهارنامه).
ب) اصل اجاره نامه بنگاه املاک دارای کد رهگیری به نام متقاضی، برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه).
ج) اصل اجاره نامه محضری معتبر به نام متقاضی، برای محل کار و به آدرس دفتر کار (آدرس اظهارنامه).

همان طور که در مقالات پیشین گفتیم ، شرکت های تجاری را می توان به سه نوع قسمت کرد : نوع اول آن هایی هستند که سرمایه در آن ها دخالت دارد ، و نوع دوم شرکت هایی که اعتبار و شخصیت شرکاء در آن دخالت دارد. شرکت سهامی بارزترین آن ها در نوع اول است و شرکت تضامنی کامل ترین نوع آن ها در نوع ثانی است. شرکت های سهامی و تضامنی درست در مقابل یکدیگر قرار دارند. در شرکت سهامی شخصیت و اعتبار شرکاء به هیچ وجه دخالتی ندارد و فقط سرمایه نقش اساسی را دارد. ولی در شرکت تضامنی اعتبار و شخصیت شرکاء بیش از هر چیز شاخص شرکت است.
طبق ماده 116 قانون تجارت " شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری ، بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود . اگر دارائی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است – هر قراردادی که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود ".
شرکت تضامنی موقعی تشکیل می شود که دو امر واقع شده باشد :
1- شرکتنامه مطابق قانون تنظیم شده باشد.
2- تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی تماماَ تقویم و تحویل شده باشد.

    میزان سهم الشرکه شرکت تضامنی

در شرکت های تضامنی وجوهی که شرکاء در شرکت می گذارند سهم الشرکه یا حصه نامیده می شود و مجموع سهم الشرکه ها سرمایه شرکت را تشکیل می دهد. سهم الشرکه ممکن است نقدی باشد یا غیر تقدی و سهم الشرکه غیر نقدی عبارت خواهد بود از هر چه که قابل تقویم به پول باشد، زیرا به هر حال باید برای تعیین سرمایه شرکت قیمت آن معلوم گردد. در شرکت های سرمایه که اعتبار شرکت فقط بستگی به سرمایه آن دارد قانونگذار قیود و شرایط زیادتری برای تقویم سهم الشرکه غیرنقدی قائل شده است ، در صورتی که در شرکت های اشخاص که شرکاء ضامن تعهدات شرکت می باشند تشریفات زیادی برای این کار در نظر نگرفته است زیرا اگر سهم الشرکه زیادتر از بهای واقعی آن تقویم شود شرکاء در هر صورت مسئول می باشند و تقویم سهم الشرکه بیشتر از نظر روابط بین شرکاء و تقسیم نفع و ضرر اهمیت دارد و بدین جهت ماده 122 قانون تجارت مقرر می دارد " در شرکت های تضامنی اگر سهم الشرکه یک یا چند نفر غیر نقدی باشد باید سهم الشرکه مزبور قبلاَ به تراضی تمام شرکاء تقویم شود ". بنا به مراتب بالا در شرکت های تضامنی کلیه شرکاء مسئول تقویم سهم الشرکه می باشند و ضامن مبلغی هستند که به عنوان سهم الشرکه در سرمایه شرکت قید گردیده است.
در شرکت نامه باید میزان آورده هر یک از شرکاء تصریح گردد، زیرا روابط شرکاء بین یکدیگر و مسئولیت هر یک از آن ها نسبت به تعهدات شرکت در بین خود بسته به میزانی است که در شرکت به عنوان سرمایه گذاشته اند. میزان سهم الشرکه شرکاء در شرکت های تضامنی نسبت به اشخاص ثالث تاثیری ندارد و شرکاء هر یک در مقابل طلبکاران شرکت مسئول کلیه قروض می باشند و مسئولیت آن ها تضامنی است ولی اگر شریکی بیش از میزان سهم الشرکه خود مبالغی به طلبکاران شرکت پرداخت نمود، حق رجوع او به سایر شرکاء برای دریافت مبلغی که اضافه از میزان سهم الشرکه خود پرداخت نموده محفوظ است. علاوه بر آن، منافع اصولاَ به میزان سهم الشرکه هر یک از شرکاء تقسیم می گردد. ماده 119 قانون تجارت مقرر می دارد : " در شرکت تضامنی منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکاء تقسیم می شود مگر آنکه شرکت نامه غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد ". بنا به مراتب بالا شرکاء می توانند مقرر دارند که بعضی از شرکاء منافع بیشتری از دیگران و بیش از میزان سهم الشرکه خود داشته باشد، ولی اگر در اساسنامه شرکت یا در شرکت نامه تصریحی نشده باشد ، منافع به نسبت سهم الشرکه تقسیم می شود. به همین ترتیب در موقع انحلال شرکت دارایی شرکت بعد از پرداخت قروض شرکت به نسبت سهم الشرکه بین شرکاء تقسیم می گردد. 

 وقتی دو کلمه تصویر برند و هویت برند را به کار میگیریم فکر میکنیم که این دو از نظر معنایی شبیه به هم هستند اما اینطور نیست.

در این مقاله در رابطه با هویت برند و تصویر برند برای شما صحبت میکنیم. تصویر برند به این معناست که یک مشتری چطور به برند ما نگاه میکند ولی هویت برند مجموعه ای از موارد بصری و سمعی است که بیانگر برند ما و شکل دهنده تصویر آن است. تصویر برند و هویت برند نیز در شکل گیری یک برند نقش بسزایی دارند. هویت برند مانند هویت یک انسان می باشد که با توجه به نام، ظاهر، شخصیت، رفتار، گفتار و. تشکیل میشود.

تصویر دید خارجی افراد نسبت به یک انسان است و چیزی است که ما در رابطه با یک انسان فکر می کنیم. در رابطه با برند هم به همین صورت است. در تیجه در صورت یکه در برندینگ هویت یک برند را به خوبی نشان دهیم و بر روی آن تمرکز داشته باشیم خود به خود تصویر برند هم شکل میگیرد و به خوبی نمایش داده میشود.

تصویر برند

تصویر برند دارای شرایط زیر است:

1.      تصویر برند را متقاضی آن یا مصرف کننده آن شکل می دهد

2.      در معنای عمومی تصویر برند به این معناست که مصرف کنندگان و رقبا چطور شما را می بینند؟

3.      مصرف کننده پیام برند رااز روی تصویر برند دریافت ی کند

4.      تصویر برند نماد آنچه که مشتری می بیند است

5.      تصویر برند نشان از گذشته می باشد

6.      تصویر برند نشان دهنده تصور دیگران از ما است

7.      تصویر به آنچه که ما داریم اهمیت می دهد

8.      تصویر برند یک امر منفعل است و کمتر در آن تغییرات ایجاد میشود مگر این که تحولاتی صورت گیرد

9.      تصر کلی مشتریان در رابطه با برند است

10.تصویر برند یک امر سطحی است

11.طبیعت تص.یر برند یک طبیعت ظاهرگرا و تکنیکی می باشد.

هویت برند

هویت برند به صورت زیر است:

1.      منابع شرکت نشان دهنده هویت برند است

2.      هویت برند نشان از این است که شما چه کسی هستید؟

3.      پیام برند در ارتباط با هویت برند است

4.      هویت برند نشان از میل و خواسته های شرکت  می باشد

5.      هویت برند ،حقیقت وجودی شرکت ها و سازمان ها می باشد

6.      هویت برند نگاه به آینده است

7.      هویت برجایی که شما دوست دارید باشید تاکید می کند

8.      هویت یک امر فعال و پویا همینطور طولانی و با دوام است

9.      هویت برند یک قول است به مشتریان آن شرکت

10.طبیعت هویت برند برطبق ذات شرکت و استراتژی آن شکل می گیرد

طرح صنعتی به جنبه های زیبا شناختی و شکل ظاهری یک محصول اعم از محصولات و فرآورده های صنعتی و یا صنایع دستی مرتبط می باشد و عامل مهم برای جذب مشتریان است، به طوری که می توان گفت این جذابیت بصری یکی از مولفه های اساسی است که بر تصمیم مشتریان برای انتخاب یک محصول و ترجیح دادن آن بر محصولات و فرآورده های دیگر تاثیرگذار می باشد. این تاثیر به ویژه در فرضی که محصولات و فرآورده های بنگاه ها دارای کیفیت یکسان باشند، به مراتب بیشتر است؛ زیرا در این صورت ظاهر و زیبایی محصولات به علاوه قیمت پایین آن می تواند مشتری را برای انتخاب جذب کند.
ثبت طرح صنعتی برای آن حمایت قانونی فراهم می کند. مالک طرح صنعتی می تواند کلیه حقوقی را که با توجه به ثبت طرح صنعتی کسب می نماید به موجب قرارداد به دیگری واگذار کند. به عبارت دیگر مالک طرح صنعتی ثبت شده می تواند مالکیت طرح صنعتی را به طور دائم و تا زمان اعتبار گواهینامه به دیگری منتقل کند. علاوه بر انتقال مالکیت طرح صنعتی صاحب طرح صنعتی ثبت شده می تواند به شخص ثالث اجازه دهد از طرح صنعتی او برای منظوری که طرفین به موجب قرارداد تعیین می کنند، استفاده کند. به عبارت دیگر در این فرض برخلاف فرض انتقال مالکیت طرح صنعتی، صاحب طرح صرفاَ اجازه استفاده از آن طرح را در قالب قرارداد به شخص ثالث می دهد. صاحب طرح صنعتی با اعطای این اجازه می تواند منبع درآمد مضاعف کسب کند.
با توجه به مراتب فوق اینک به تحلیل موضوع واگذاری طرح صنعتی در قالب انتقال قهری مالکیت می پردازیم :

    انتقال قهری

مالکیت طرح های صنعتی و به طور کلی حقوق ناشی از طرح های صنعتی بعد از فوت مالک یا دارنده آن به ارث می رسد.
با توجه به ماده 23 قانون مصوب 1386 و همچنین بند ( د ) ماده 5 آن، حقوق ناشی از اختراع ثبت شده قابل انتقال است و در صورت فوت صاحب حق به ورثه او منتقل می شود.
با توجه به مواد یاد شده ذکر نکات ذیل ضروری به نظر رمی رسد :
1- بند ( د) ماده 5 قانون مصوب 1386 در رابطه با اختراع است لیکن با توجه به ماده 23 قانون یاد شده، مفاد بند فوق در مورد طرح های صنعتی نیز قابل اعمال است بنابراین حقوق ناشی از ثبت طرح های صنعتی هم بعد از فوت صاحب حق و دارنده آن قهراَ به ورثه منتقل می گردد.
2- مدت حمایت از طرح های صنعتی پانزده سال است، بنابراین اگر صاحب حق در این فرض قبل از انقضای مدت اعتبار فوت کند، وراث برای بقیه مدت صاحب حق تلقی می شوند.
3- وراث بر اساس قانون ارث از حقوق ناشی از طرح صنعتی ثبت شده ارث می برند و اعمال حق نیز در این خصوص تابع عمومات قانون مدنی است.
4- انتقال از طریق وضین انتقال قهری تلقی نمی شود اگرچه شرط انتقال و استمرار و تثبیت حق طرح صنعتی در این فرض منوط به فوت مورث است.
5- اگرچه در قانون مصوب 1386 در رابطه با انتقال قهری حقوق ناشی از ثبت اظهارنامه در صورت فوت صاحب حق مطلبی نیامده است لیکن باید گفت که علیرغم سکوت قانونگذار در صورتی که طراح یا متقاضی پس از تسلیم اظهارنامه ثبت طرح صنعتی و قبل از صدور گواهینامه طرح صنعتی فوت نماید، کلیه حق و حقوقی که متوفی نسبت به اظهارنامه تقدیمی دارد به وراث منتقل می گردد.
6- واگذاری قضایی طرح صنعتی ثبت شده یا اظهارنامه ثبت طرح صنعتی نیز می تواند در واقع نوعی انتقال قهری محسوب گردد و تابع احکامی مربوط به آن باشد. 


شرکت پس از انحلال، وارد مرحله تصفیه می شود. در این مرحله شرکت دارای شخصیت حقوقی می باشد. پس از آن که طلب شرکت وصول و بدهی پرداخت یا صلح شد و دارایی شرکت تقسیم شد، شخصیت حقوقی شرکت پایان می یابد. تصفیه این شرکت ها مطابق مواد قانون تجارت می باشد. مواد 202 تا 2 قانون تجارت ، مربوط به تصفیه شرکت های قانون تجارت است و در رابطه با تصفیه شرکت سهامی و هم چنین تصفیه شرکت های ورشکسته کاربرد ندارد.

    تکمیلی بودن مقررات تصفیه


به موجب ماده 2 ق. ت ، هر شرکتی مجاز است در اساسنامه خود برای تصفیه ترتیب دیگری مقرر دارد ولی در هر حال این مقررات نباید مخالف مواد 207- 208- 209- 210- 215- 216- 217 و قسمت اخیر ماده 211 ق. ت باشد.

    انتخاب مدیر تصفیه


به موجب ماده 203 ق. ت ، مدیر تصفیه در شرکت های تضامنی و نسبی و مختلط سهامی و غیرسهامی اصولاَ مدیر یا مدیران شرکت هستند مگر آن که شرکای ضامن اشخاص دیگری را از خارج شرکت یا از بین خود برای امر تصفیه انتخاب کنند. اگر بین شرکای ضامن برای تعیین مدیر تصفیه اختلاف حاصل شود، حل اختلاف با دادگاه است و دادگاه مدیر تصفیه را مشخص می کند.
به موجب ماده 213 ق. ت ، در شرکت های بامسئولیت محدود و شرکت های تعاونی امر تصفیه به عهده مدیران شرکت است مگر آن که اساسنامه یا اکثریت مجمع عمومی شرکت ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.

    ثبت و اعلان اسامی مدیران تصفیه

به موجب ماده 205 قانون تجارت ، ” در هر مورد که اشخاصی غیر از مدیران شرکت برای تصفیه معین شوند اسامی آن ها باید در اداره ثبت اسناد، ثبت و اعلان گردد .
پس اصولاَ نیازی به ثبت و اعلان اسامی مدیران تصفیه نمی باشد مگر مدیر تصفیه غیر از مدیران شرکت باشد.

    ناظر تصفیه

در قانون تجارت عضو ناظر پیش بینی نشده است اما در شرکت های مختلط سهامی و غیرسهامی، شرکای غیرضامن اختیار تعیین عضو ناظر را خواهند داشت. به موجب ماده 206 ق. ت ، در شرکت های مختلط سهامی و غیرسهامی ، شرکای غیرضامن می توانند یک یا چند نفر را به عنوان ناظر امر تصفیه مشخص کنند.

    صلاحیت مدیران تصفیه

به موجب ماده 208 ق. ت ، شرکت پس از انحلال و تا زمانی که مقررات راجع به تقسیم دارایی آن خاتمه نیافته دارای شخصیت حقوقی می باشد و به همین دلیل متصدیان تصفیه مجاز به انجام معاملات ضروری برای شرکت می باشند.
وظایف و اختیارات مصرحه مدیر تصفیه عبارتند از :
1. اجرای تعهدات شرکت ( ماده 208 ق. ت )
2. اقامه دعوا یا تعیین وکیل ( ماده 209 ق. ت )
3. اختیار صلح و تعیین داور در صورت اجازه شرکای ضامن در شرکت های نسبی ، اضامنی ، مختلط سهامی و غیرسهامی ( ماده 210 ق. ت )
به موجب ماده 214 ق. ت ، در شرکت های تعاونی و با مسئولیت محدود اصولاَ امکان صلح و تعیین داور وجود ندارد مگر پیش بینی اساسنامه یا تصویب مجمع عمومی، اما در شرکت سهامی به موجب ماده 212 لایحه مدیر تصفیه مطلقاَ اختیار صلح و ارجاع به داوری دارد.
4. تقسیم موقت دارایی شرکت در حال تصفیه ( ماده 211 ق. ت )
به موجب ماده 211 ق. ت ، ” آن قسمت از دارایی شرکت که در مدت تصفیه محل احتیاج نیست به طور موقت بین شرکا تقسیم می شود ولی متصدیان تصفیه باید معادل قروضی که هنوز موعد تادیه آن نرسیده است و همچنین معادل مبلغی که در حساب بین شرکا مورد اختلاف است موضوع نمایند .
تقسیم موقت دارایی در شرکت های بامسئولیت محدود و تعاونی برخلاف شرکت تضامنی ، نسبی و مختلط امکان پذیر نیست ، زیرا در شرکت های بامسئولیت محدود و تعاونی، شریک ضامن برای جبران خسارت وجود ندارد.
5. تعیین نفع و ضرر شرکا ( ماده 212 ق. ت )
در صورت بروز اختلاف در تعیین نفع و ضرر، حل آن با دادگاه می باشد.

    تشریفات تقسیم دارایی شرکت در مدت تصفیه و پس از ختم تصفیه

به موجب ماده 215 قانون تجارت ، ” تقسیم دارایی شرکت های مذکور در ماده فوق بین شرکا خواه در ضمن مدت تصفیه و خواه پس از ختم آن ممکن نیست مگر آنکه قبلاَ سه مرتبه در مجله رسمی و یکی از جراید اعلان و یک سال از تاریخ انتشار اولین اعلان در مجله گذشته باشد .
به موجب ماده 216 ق. ت ، ” تخلف از ماده قبل متصدیان تصفیه را مسئول خسارت طلبکارانی قرار خواهد داد که به طلب خود نرسیده اند . ”
مسئولیت مدیر تصفیه تضامنی نمی باشد.

موضوعات فعالیت مربوط به امور تبلیغاتی، منوط به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ( اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه) می باشد. در بخشنامه شماره ی133680 /93 سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، مورخ24/ 8 / 1393 این موضوعات به شرح ذیل احصاء شده است :
1) موضوع فعالیت انجام کلیه ی امور فعالیت های فرهنگی و هنری و سینمایی، خبری و خبرگزاری
2) موضوع فعالیت ایجاد نمایندگی خبرگزاری ها و رسانه های خارجی، داخلی و انتشار نشریات عمومی و یا تخصصی
3) طراحی و برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت مربوطه از جمله رومه نگاری و روابط عمومی و خبرنگاری
4) تهیه و تنظیم ، مشاوره و اجرای برنامه های تبلیغاتی و روابط عمومی از طریق تاًسیس کانون های آگهی و تبلیغاتی تاًسیس دفتر خدمت رسانی به خبر نگاران و رومه نگاران
5) چاپ و نشر کتاب و لیتوگرافی و ترجمه ی متون و مقالات و کتب
6) طراحی و برگزاری دوره های آموزشی و فرهنگی و هنری و سینمایی و مطبوعاتی از قبیل داستان نویسی، چاپ و کتابداری و صحافی و هنرهای دستی و طراحی لباس و مد و خوشنویسی و کامپیوتر گرافیک (طراحی) ، فیلم سازی، عکاسی، بازیگری
7) برگزاری جشنواره های هنری  و نمایشی و سینمایی و مطبوعاتی و خبرنگاری و رومه نگاری
8) تهیه ی فیلم های سینمایی و تلویزیونی از جمله فیلم کوتاه و مستند و انیمیشن
9) تاًسیس نمایشگاه و نگارخانه ی هنری و فرهنگی و سینمایی
10) تشکیل موًسسات فرهنگی در قالب فعالیت های فرهنگی دیجیتال از جمله تصدی رسانه بر خط و پدیدآوردن، تهیه کردن و عرضه ی بسته های نرم افزاری رسانه ای و بسته ی نرم افزاری رسانه پرداز
11) تولید و تکثیر نرم افزار دیجیتال فرهنگی
12) طراحی مد لباس و برگزاری نمایشگاه های مد و لباس
13) فعالیت قرآنی، انجمن های اسلامی و اعزام مبلغ و تبلیغات مذهبی و تشکل های مذهبی آموزش عمومی و روخوانی و روانخوانی قرائت (تحقیق و ترتیل) ترجمه ی مفاهیم، حفظ سیر معصومین (ع) احکام ادعیه ی زیارت مدیحه سرایی،اذان،ابتهال،همخوانی،تواشیح برگزاری مسابقات قرآنی و عترت برگزاری جشنواره ها و نمایشگاه های قرآنی مدیحه سرایی و سخنرانی تبلیغی دینی
14) تاًسیس مراکز فرهنگی اقلیت دینی رسمی کشور در محدوده ی امور فرهنگی آن اقلیت
نام های درخواستی نیاز به مجوز: فرهنگی و هنری و سینمایی و مطبوعاتی ،خبری و خبرگزاری، خبرگزاری ها و رسانه های (خارجی،داخلی)
تبلیغاتی،مد و لباس،فعالیت قرآنی،انجمن های اسلامی،تبلیغات مذهبی،فرهنگی اقلیت دینی
نکته:
– نرم افزارهای غیر فرهنگی ، نیاز به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد ندارد مثل نرم افزارهای حسابداری و مالی یا آموزشی
– در نام و موضوع شرکت چنانچه از عناوین و مصادیقی نظیر هنر آشپزی و یا هنر ورزشی و یا هنر رزمی که مربوط به امور فرهنگی نمی باشد استفاده گردد،نیاز به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد ندارد.

    شرایط درخواست مجوز شرکت تبلیغاتی

1- ارائه تقاضانامه به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان محل ست با امضای صاحب امتیاز و معرفی مدیر مسوول
2- مدیر مسوول باید دارای شرایط ذیل باشد :
الف ) تابعیت ایران
ب) اهلیت قانونی
ج) نداشتن سوشهرت و سابقه موثر کیفری
3- دارا بودن دیپلم کامل متوسطه و داشتن حداقل 5 سال سابقه ی کار موثر در ارتباط با تایید کمیته سازمان های تبلیغات یا مدرک تحصیلی معادل دانشنامه لیسانس در رشته های بازرگانی (مدیریت بازرگانی و اقتصاد بازرگانی)،روابط عمومی،بازاریابی و تبلیغات یا علوم اجتماعی(با کلیه گرایش ها)
4- عدم اشتغال در وزارتخانه ها یا موسسات یا شرکت های دولتی و یا شهرداری ها
5- تنظیم تقاضانامه توسط آن دسته از متقاضیانی که شخصیت حقوقی دارند، باید توسط مدیر عامل موسسه یا شرکت انجام پذیرد.

    مدارک لازم جهت ثبت شرکت تبلیغاتی

1) عکس 4×3 چهار قطعه مدیر مسوول و صاحب امتیاز
2) تصویر آخرین مدرک تحصیلی مدیر مسئول و صاحب امتیاز
3) تصویر شناسنامه از تمامی صفحات مدیر مسئول و صاحب امتیاز
4) تصویر کارت پایان خدمت یا معافیت دایم و ارایه اصل آن(مدیر مسوول و صاحب امتیاز)
5) گواهی عدم سوء پیشینه موثر کیفری با معرفی اداره کل(مدیر مسوول و صاحب امتیاز)
6) تاییدیه ی اماکن نیروی انتظامی با معرفی اداره کل

    نحوه ثبت شرکت تبلیغاتی


متقاضیان محترم ثبت شرکت تبلیغاتی می توانند در قالب شرکت سهامی خاص و یا با مسئولیت محدود شرکت خود را به ثبت برسانند.
_ شرایط لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص به قرار ذیل است :
1- حداقل 3 نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند. ( سال تمام )
2- حداقل سرمایه شرکت 1.000.000 ریال باشد.
3- در بدو تاسیس حداقل 35% سرمایه به صورت نقدی باید به حساب شرکت تودیع شود.
4- در صورت سرمایه غیر نقدی ( در صورت وجود ) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.
5-سرمایه شرکت صرفاَ توسط موسسین تامین می شود.موسسین شرکت،نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند،مسوولیت تضامنی دارند.تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده است،صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است.در صورت تخلف امضاء کنندگان آن ها،مسوول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود.
6- اعضاء هیات مدیره باید حداقل از 2 نفر تشکیل گردد و اعضا و هیات مدیره باید حداقل دارنده یک سهم باشند و اعضا و هیات مدیره نباید دارای سوء پیشینه کیفری باشند.
_ برای تشکیل شرکت سهامی خاص رعایت نکات ذیل اامی است :
1- اساسنامه شرکت که باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
2- اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کمتر از 35 % کل سهام باشد.اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد. همچنین تادیه و تقویم سرمایه غیرنقدی و تفکیک آن در اظهارنامه و ذکر سهام ممتازه در صورت وجود چنین سهامی
3- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورت جلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
4- قبول سمت مدیریت و بازرسی با رعایت قسمت اخیر ماده 17
5-  ذکر نام رومه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.
از آن جا که طرح و تصویب اساسنامه و انتخاب مدیران و بازرسان و تعیین رومه و تنظیم اظهارنامه و … وماَ باید توسط کلیه موسسین انجام می گیرد چنین استنباط می شود که در شرکت های سهامی خاص کلیه تصمیمات در بدو تاسیس باید به اتفاق آراء اتخاذ گردد.
مسئولیت شرکا در شرکت سهامی خاص به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک» می باشد.
_ شرایط لازم جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود به قرار ذیل است :
به موجب ماده 94 قانون تجارت، حداقل تعداد شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود.( دارای سن قانونی سال تمام ) هر دو عضو شرکت باید سهامدار باشند،حتی یک درصد.
در هر شرکت با مسئولیت محدود که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند باید دارای هیات نظار بوده و هیات نظار لااقل سالی یک مرتبه مجمع عمومی شرکاء را تشکیل دهد . ( م 109 ق. ت) هیات نظار مرکب از 3 نفر بوده که از بین شرکاء برای مدت یک سال انتخاب می شوند و اعضای هیات نظار نبایستی عضو هیات مدیره شرکت باشند.
همچنین ، جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود ، حداقل سرمایه با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.
پس از تشکیل شرکت نسبت به تعیین حوزه مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی، تهیه دفاتر قانونی و پلمپ دفاتر و اخذ کد اقتصادی اقدام نمایید.


• شرکت تضامنی :
ماده ۱۱۶ قانون تجارت شرکت تضامنی را تعریف کرده و بیان می دارد :
شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص، برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر، با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود :
اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام قروض کافی نباشد، هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.
هر قراری که بین شرکاء خلاف این، ترتیب داده شده باشد، درمقابل اشخاص ثالث، بی اثر خواهد بود.

• شرکت سهامی :
ماده یک لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت، شرکت سهامی را چنین تعریف می کند :
شرکت سهامی، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است.

• مهمترین فرق هایی که بین شرکت تضامنی و شرکت های سهامی وجود دارد، از قرار زیر می باشد:
1. تعداد صاحبان سهام در شرکت های سهامی عام حداقل ۵ نفر هستند. و حداقل تعداد سهامداران درشرکت های سهامی خاص ۳ نفر می باشند. ولی در شرکت تضامنی حداقل شرکاء دو نفرهستند.
۲‌. آورده سهامداران به شرکت سهامی به نام ( سهم ) نامیده می شود. ولی آورده شرکای ضامن به شرکت تضامنی به نام ( سهم الشرکه یا قسم) موسوم است.
۳. مسئولیت صاحبان سهام در شرکت های سهامی محدود به مبلغ اسمی سهام آنهاست. ولی مسئولیت شرکاء در شرکت های تضامنی براساس تصامن قرار دارد. یعنی هریک از شرکاء به تنهایی مسئول پرداخت تمام قروض و تعهدات شرکت می باشد.
۴. تشکیل دهندگان شرکت های سهامی در نهایت ( سهامدار) یا ( یا صاحب سهام) نامیده می شوند. ولی تشکیل دهندگان شرکت تضامنی ( شریک ضامن) نامیده می شوند.
۵. در شرکت های سهامی، روابط سهامداران نسبت به یکدیگر بر مبنای مقررات اساسنامه می باشد و مسئولیت آنها درقبال هم واشخاص ثالث یکسان است. ولی روابط شرکاء درشرکت های تصامنی مطابق قرارداد شرکتنامه است و مسئولیت شرکاء درقبال اشخاص ثالث تضامنی است. اما مسئولیت آنها نسبت به هم درتأدیه قروض شرکت درصورت عدم پیش بینی ترتیب دیگری در شرکتنامه، به نسبت سرمایه هریک از آن ها در شرکت خواهد بود.
۶. برگرفته از مواد ۲۲۳ تا ۲۲۶ لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت، در صورت انحلال شرکت سهامی، طلبکاران شرکت سهامی برای وصول طلب خود برطلبکاران شخصی سهامداران حق تقدم دارند. ولی در شرکت های تضامنی، طلبکاران شرکت بر طلبکاران شخصی شرکاء، حق تقدم ندارند.
۷. درشرکت های سهامی عام، نقل وانتقال سهام نمی تواند مشروط به موافقت مدیران شرکت یا مجامع عمومی صاحبان سهام باشد، و در شرکت های سهامی خاص، اساسنامه نسبت به مورد تعیین تکلیف می کند. ولی در شرکت های تضامنی هیچ یک از شرکاء نمی تواند سهم الشرکه خود را به دیگری منتقل کند، مگر با رضایت تمام شرکاء.
۸. سهامدار جدیدی که به شرکت سهامی وارد می شود، مسئولیت او محدود به مبلغ اسمی سهام مورد خریداری است، مگر شرایط خصوصی موافق مقررات قانون در بین باشد. ولی در شرکت تضامنی، هرکس به عنوان شریک ضامن وارد شود، مسئول قروضی هم خواهد بود که شرکت قبل از ورود او داشته است. و این مسئولیت قهری است. یعنی اگر در شرکت نامه رسمی هم موضوع به سکوت برگزار شود، چنین مسئولیتی خود به خود متوجه شریک ضامن جدید خواهد بود.
۹. در شرکت سهامی قسمتی از مبلغ سهام مورد تعهد نقداً پرداخت می شود و قسمتی دیگر به هنگام مطالبه قسمت پرداخت نشده سهام، واریز می گردد. ولی در شرکت تضامنی باید حتماً تمام سهم الشرکه های نقدی پرداخت و سهم الشرکه های غیرنقدی به رضایت تقویم و تسلیم شده باشد.
۱۰. در شرکت های سهامی مدیران شرکت فقط از بین صاحبان سهام انتخاب می شوند. ولی در شرکت تضامنی امکان انتخاب مدیر از خارج از شرکت نیز وجود دارد.
” می توان گفت این پیش بینی شاید مبتنی براین است که در شرکت های تضامنی کلیه اختیارات هیأت مدیره و مدیرعامل جدا ازهم می باشد. و مدیرعامل را می توان ازغیراعضای هیأت مدیره نیز انتخاب نمود.

 

در بازاری که رقابت و نوآوری و کالاهای جدید حرف اول را در کسب سهم بیشتر بازار می زند، حفظ مالکیت ایده های جدید بسیار مهم است.

وقتی ایده ای قابل پیاه سازی و عرضه به بازار می باشد، اولین اقدام گرفتن مالکیت به نام خودتان می باشد. وقتی محصولی را تولید کرده اید که دارای نوآوری می باشد و با کالاهای موجود در بازار تفاوت و برتری محسوسی دارد می توانید از دولت درخواست حمایت و ثبت کنید.

یکی از خدمات ثبت  در کنار ثبت شرکت، ثبت اختراع و ثبت برند، فعالیت در زمینه ثبت طرح صنعتی می باشد که در این زمینه مشتریان نام آشنایی دارد.

با ثبت طرح صنعتی انحصار آن در اختیارتان قرار می گیرد و هیچ کدام از رقبایتان مجاز به کپی برداری و تولید محصول شما نخواهند بود البته به شرطی که اصول ثبتی در آن رعایت شده باشد.

در این نوع ثبت می توانید شکل ظاهری محصول و کالای طراحی شده و جدید خود را تحت انحصار خود قرار دهید که این امر باعث رغبت بیشتر مشتریان، افزایش سهم بازار و موفقیت بیشتر می شود.

مدارک مورد نیاز برای ثبت طرح صنعتی
شخص حقوقی
– رومه تاسیس و تغییرات شرکت
– کپی شناسنامه و کارت ملی مالک و طراح
– نمونه کالا / عکس  (از ۶ زاویه مختلف)
– آدرس و کدپستی
شخص حقیقی
– کپی شناسنامه و کارت ملی مالک
– کپی شناسنامه و کارت ملی طراح
– نمونه کالا / عکس (از ۶ زاویه مختلف)
– آدرس و کد پستی
مشخصات طرح برای تسریع روند ثبت
۱-سایز تصاویر حداکثر A4 باشد
۲- حتماً بصورت عمودی اسکن شود.
۳- در تصویر ارسالی حتماً طرح باید در یک زمینه ساده، به نحوی که قابل رویت باشد قرار گیرد.
۴- تصویر کالا وماً بصورت رنگی باشد و حداکثر حجم آن ۵۰۰KB باشد.
۵- تصویر مدارک ترجیحاً بصورت سیاه و سفید اسکن شده و حداکثر حجم آن ۲۵۰KB باشد.(ترجیحاً پشت و روی کارت ملی و کپی صفحه اول شناسنامه در یک تصویر باشد.)
۶- پسوند فایلهای اسکن شده برای ارسال jpg باشد.
مراحل ثبت طرح صنعتی چگونه است؟
الف- ثبت طرح صنعتی مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است بنابراین متقاضیان ثبت طرح صنعتی ابتدا بایستی فرم مخصوص مربوطه را تکمیل و به ثبت  تحویل نمایند.

 ب- اظهارنامه ثبت طرح صنعتی باید در فرم مخصوص اظهارنامه ثبت طرح صنعتی و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.

 تبصره – در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آن‌ها اامی است، معذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد می‌تواند خلاصه آن‌ها را به فارسی ضمیمه نماید. مرجع ثبت در صورت وم می‌تواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند. چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور، معادل فارسی نداشته باشند، ذکر همان اصطلاحات کفایت می‌کند.

 بر اساس تجربیات ثبت  جهت تسریع و تسهیل در ثبت طرح صنعتی اگر طرح صنعتی دو بعدی باشد، می بایست پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده و اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده از تمامی جوانب طرح به عنوان نمونه جهت مراحل ثبت طرح صنعتی به وکلای ثبت  تحویل گردد.

در طرح صنعتی سه بعدی، مرجع ثبت می‌تواند ماکتی از آن را به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اندازه ماکتی که متقاضی از مدل طرح خود ارائه می‌دهد، باید حداکثر ۲۰×۲۰×۲۰ سانتی متر و وزن آن حداکثر ۲ کیلوگرم و از ماده‌ای بادوام و غیر فاسد شدنی باشد. شکل‌های گرافیکی و ترسیم شده باید حداکثر در ابعاد ۲۰×۱۰ سانتی متر بوده و قابل نصب بر چهار صفحه مقوا در قطع A4 و با جوهر مشکی باشد؛

موسسه ثبتی و حقوقی  جهت سهولت امور شرایط ویژه را نیز در نظر دارد از جمله در صورت تمایل به تاخیر در انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی و تعیین مدت آن، در صورت تمایل مبنی بر عدم ذکر اسم طراح درخواست کتبی خود را به وکلای ثبت  تحویل می نمایید.


   .         انجام پژوهش­‌های كاربردی و توسعه­‌ای.
   ·         ارایه خدمات تخصصی و مشاوره­‌ای (خدمات علمی،‌ تحقیقاتی و فنی).
   ·         تولید محصولات با فناوری نوین (توسعه فناوری).
   ·         انجام خدمات نظارتی بر پروژه­‌های پژوهشی، ‌اجرایی و مشاوره­‌ای.
   ·         ارایه­‌ی خدمات توسعه­‌ی کارآفرینی.
   ·         ایجاد مراکز رشد و خدمات ایجاد و توسعه­‌ی کسب‌وکار.
   ·         ارایه­‌ی خدمات توسعه­‌ی محصول جدید.
   ·         ارایه­‌ی خدمات ایجاد و توسعه­‌ی خوشه­‌های کسب‌وکار.
   ·         تشخیص فرصت­‌های کارآفرینی.
   ·         انجام خدمات توسعه­‌ی فناوری.
    ·         انجام خدمات ورود کسب‌وکارها به بازار بین‌الملل و جهانی کردن آن‌ها.
   ·         برنامه­‌ریزی و اجرای طرح­های توسعه­‌ی کارآفرینی در سطوح ملی، منطقه­‌ای و محلی.
نکات:

دولت برای ارزش گذاری و ترویج علم و دانش و کارآفرینی برای شرکت های دانش بنیان ۱۵ سال (پس از تاریخ مجوز برای شرکت ) معافیت از مالیات ، عوارض گمرکی ،سود بازرگانی و عوارض مالیاتی در نظر گرفته است.

همچنین دولت مزایایی چون تسهیلات بانکی با بهره کم، واگذاری اراضی شهرکهای صنعتی،استقرار در کاربری مسی شهر تهران،تخفیف دوره های آموزشی برای شرکتهای دانش بنیان،حمایت از کالاهای ساخت داخل و …. را برای شرکت های دانش بنیان در نظر گرفته است.


کپی شناسنامه همه ی اعضا هیئت مدیره
کارت ملی همه ی اعضا هیئت مدیره
گواهی عدم سوءپیشینه همه ی اعضا هیئت مدیره
کپی مدارک تحصیلی همه ی اعضاء شرکت
دو نسخه اظهارنامه شرکت
دو نسخه اساسنامه شرکت
دو نسخه شرکتنامه شرکت
کپی مجوزهای لازم و مرتبط با فعالیت شرکت دانش بنیان
کپی رومه رسمی شرکت به همراه آخرین تغییرات
آخرین لیست بیمه شرکت به همراه خلاصه وضعیت دستمزد ، حقوق و مزایا
کپی آخرین اظهارنامه مالیاتی ارسال شده برای سازمان امور مالیاتی
رزومه شرکت

 
پیش از هرچیز، برای آشنایی ذهن خوانندگان ابتدا به معرفی شرکت سهامی و با مسئولیت محدود خواهیم پرداخت و سپس وارد بحث اصلی می شویم.
الف- شرکت بامسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت.( ماده 94 ق.ت )
در این تعریف :
– سرمایه به سهم الشرکه تقسیم شده نه به سهام و در شرکت با مسئولیت محدود ورقه ای به نام سهم الشرکه صادر نمی شود ،
– مسئولیت شرکاء در مقابل دیون و قروض شرکت در حدود سهم الشرکه ای است که هر شریک سرمایه گذاری نموده ،
– سهم الشرکه آزادانه قابل نقل و انتقال نمی باشد ،
– شرکت با مسئولیت محدود حداقل بین دو نفر و حداکثر بین هر چند نفری که باشد ، تشکیل می گردد.
شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد. یعنی دو شرط تادیه تمام سهم الشرکه نقدی و تسلیم و تقویم سهم الشرکه غیرنقدی شرط تشکیل شرکت می باشد.
ب- تعریف شرکت سهامی
برابر ماده اول لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفند ماه 1347 که می گوید : "  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است" ، در شرکت سهامی ، سرمایه شرکت به سهام متساوی القیمه تقسیم شده ، مبلغ اسمی سهام  وحتی در صورت تجزیه آن به قطعات سهام باید متساوی باشد.
تجزیه سهم بدین صورت است که هر سهم ممکن است به چند قطعه معین که " پاره سهم " نامیده می شود ، تجزیه گردد.هر پاره سهم دارای ارزش معین بوده ولی فاقد حقوق مربوط به یک سهم می باشد و مجموع آن ها یک سهم را تشکیل می دهد.
ماده 4 لایحه اصلاح قانون تجارت می گوید : " شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود :
نوع اول – شرکت های سهامی عام هستند که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.
نوع دوم- شرکت های سهامی خاص هستند که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است."
مقایسه شرکت سهامی و با مسئولیت محدود :

موضوع فعالیت
– با مسئولیت محدود : ااماَ تجاری
– سهامی : تجاری یا غیرتجاری

زمان ایجاد شخصیت حقوقی
– با مسئولیت محدود : تادیه تمام سرمایه نقدی و تقویم و تسلیم سهم الشرکه غیرنقد
– سهامی : قبول کتبی سمت توسط اولین مدیران و بازرسان

تعداد شرکا
– با مسئولیت محدود : حداقل 2
– سهامی عام : حداقل 5
– سهامی خاص : حداقل 3

حداقل میزان سرمایه
– با مسئولیت محدود : مشخص نشده است.
– سهامی عام : 5 میلیون ریال
– سهامی خاص : 1 میلیون ریال

پرداخت حداقل لازم برای تشکیل شرکت
– با مسئولیت محدود : تمام سرمایه
– سهامی : حداقل 35 درصد کل سرمایه

تعداد مدیران
– با مسئولیت محدود : حداقل 1
– سهامی عام : حداقل 5
– سهامی خاص : حداقل 3

انتقال سرمایه
– با مسئولیت محدود : شرکای دیگر ، ممنوعیتی ندارد.
– خارج شرکا : اکثریت مطلق عدد با داشتن حداقل سه چهارم کل سرمایه
– سهامی عام : محدودیتی ندارد.
– سهامی خاص: می توان محدود نمود.

وضع اندوخته قانونی
– با مسئولیت محدود : اامی
– سهامی : اامی

حدود مسئولیت
– با مسئولیت محدود : تا میزان سرمایه
– سهامی : تا میزان سرمایه ( محدود به مبلغ اسمی سهام )

تقویم آورده غیرنقد
– با مسئولیت محدود : تراضی تمام شرکا
– سهامی : کارشناس رسمی دادگستری

تقسیم سرمایه
– با مسئولیت محدود : سهم الشرکه
– سهامی : سهام

تقلب در تعیین ارزش آورده غیرنقد
– با مسئولیت محدود : مسئولیت جزایی
– سهامی : مسئولیت جزایی

تقسیم منافع موهوم
– با مسئولیت محدود : مسئولیت جزایی
– سهامی : مسئولیت جزایی

ناظر
– با مسئولیت محدود : اصولاَ اختیاری مگر تعداد شرکا بالای 12 عضو باشد : هیات نظار
– سهامی : اام وجود بازرس

حدود اختیارات مدیران
– با مسئولیت محدود : اختیار عام و محدود کردن اختیارات بین طرفین معتبر و در مقابل ثالث فاقد اعتبار مگر به موجب اساسنامه باشد که در مقابل ثالث هم معتبر است.
– سهامی : اختیار عام و محدود کردن اختیارات بین طرفین معتبر و در مقابل ثالث فاقد اعتبار است.

تغییر اساسنامه
– با مسئولیت محدود : 1) اساسنامه 2) اکثریت مطلق عددی با داشتن حداقل سه چهارم سرمایه
– سهامی :اکثریت دو سوم آرای حاضر در مجمع عمومی فوق العاده

از بین رفتن حداقل نصف سرمایه
– با مسئولیت محدود :با مراجعه به دادگاه ممکن است منجر به انحلال شود.
– سهامی : اگر تصمیم انحلال گرفته نشد باید کاهش اجباری سرمایه داده شود.

اعلام مطالب خلاف واقع در مورد تعهد سرمایه به مرجع ثبت شرکت ها
– با مسئولیت محدود : مسئولیت جزایی
– سهامی : مسئولیت جزایی
{ مرکز تخصصی ثبت  }
موسسه ای برای ثبت سریع و آسان

 
امروزه بسیاری از شرکت ها در زمینه ی آرایشی بهداشتی به فعالیت می پردازند . جهت آشنایی شما عزیزان از شرایط ثبت این شرکت ، در ذیل توضیحاتی در این رابطه آورده ایم .

همان طور که از کلمه شرکت مشخص است ، شرکت از شراکت ریشه می گیرد و این بدین معنی است که ثبت شرکت می بایست توسط بیش از یک نفر شریک صورت گیرد. با توجه به این توضیح، شرکت ها انواع مختلفی دارند که هر یک از لحاظ ثبتی با دیگری متفاوتند ، پر کاربردترین و رایج ترین ثبت شرکت ، ثبت شرکت بامسئولیت محدود است که از لحاظ حداقل اعضاء یا شرکا کمترین تعداد یعنی 2 نفر را نیاز دارد . این شرکت، برای استفاده تجاری به صورت بازرگانی برای موضوع هایی نظیر " آرایشی بهداشتی" ، آشامیدنی، مواد غذایی و تمامی موضوعاتی که نیاز به شرکت در مناقصات ندارند بسیار مناسب است.
پس از ثبت شرکت بامسئولیت محدود ، ثبت شرکت سهامی خاص نیز از جمله ثبت شرکت های رایج و پرکاربرد است. در ذیل به بررسی بیشتر در رابطه با این شرکت ها می پردازیم .

ثبت شرکت آرایشی بهداشتی بامسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود به اصطلاح شرکت دوستانه و خانوادگی است و بیشتر بین افرادی که با هم دوستی و روابط مالی دارند تشکیل می گردد. چنانچه دو یا چند نفر بخواهند شرکتی تاسیس کنند که بار مسئولیت زیادی برای آن ها نداشته باشد باید شرکت خود را با مسئولیت محدود به ثبت برسانند.
در شرکت بامسئولیت محدود ، هر یک از شرکا تا میزان سرمایه خود در قروض و تعهدات شرکت متعهد می شود. همچنین برای ثبت شرکت بامسئولیت محدود نیاز به واریز سرمایه در حساب بانکی و یا باز کردن حساب بانکی در هنگام تاسیس نمی باشد.
مدارک مورد نیاز ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
1. تقاضانامه ثبت شرکت ( فرم چاپی ) 2 برگ
2. شرکت نامه رسمی ( فرم چاپی )    2 برگ
3. اساسنامه شرکت
4. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره  2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه شرکا و مدیران ( اگر مدیر خارج از سهامداران انتخاب شود)
6. اخذ و ارائه مجوز مربوطه ( در صورت نیاز )
اوراق تقاضانامه و شرکت نامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند.

ثبت شرکت آرایشی بهداشتی سهامی خاص
هر گاه چند نفر بخواهند یک شرکت تشکیل دهند که در آن هر یک از شرکا به میزان سرمایه خود مسئولیت داشته باشند، باید یک شرکت سهامی خاص به ثبت برسانند.
شرکت سهامی خاص از حداقل 3 سهامدار و 2 بازرس تشکیل می شود.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص :
1. اظهارنامه شرکت ( فرم چاپی )               2 برگ
2. اساسنامه شرکت                                 2 جلد
3. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین          2 نسخه
4. صورتجلسه هیات مدیره با امضای مدیران منتخب   2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین
6. ارائه گواهی پرداخت حداقل 35 % سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا افتتاح شده است.
7. ارائه مجوز در صورت نیاز ( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها )
8. ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری ( اگر آورده شرکت غیر نقدی منقول و یا غیرمنقول باشد) .
9. ارائه اصل سند مالکیت ( اگر اموال جزء سرمایه شرکت باشد ).
نکته : برای ثبت شرکت آرایشی بهداشتی، چه در قالب بامسئولیت محدود و چه در قالب سهامی خاص، باید از مراجع مربوطه جهت دریافت مجوز در مرحله ابتدایی فرایند ثبت اقدام گردد. متقاضیان محترم ، جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند با کارشناسان مجرب ما در ثبت شرکت  تماس حاصل فرمایند.

مقالاتاساسنامه شرکتتقاضانامه ثبت شرکتثبت شرکتشرکت آرایشی بهداشتیشرکت نامه



 
سرمایه از مهم ترین عوامل تجارت بوده و بزرگ ترین وسیله جلب منفعت است. هر شرکت باید دارای سرمایه باشد تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است برده و منتفع شود. اهمیت شرکت های تجاری را از سرمایه آن ها می توان درک کرد. .

برای سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکاء به هر مقدار بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش دهند. سرمایه شرکت از دو طریق می تواند افزایش یابد:
1- از طریق صدور سهام جدید
2- از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود
هرگونه تغییر در سرمایه شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد.

افزایش سرمایه در شرکت سهامی خاص
اولین قدم از راه ثبت افزایش سرمایه تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت شرکت هاست و صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده و آگهی افزایش سرمایه شرکت نیز باید به اظهارنامه ضمیمه شود. ( به موجب ماده 169 لایحه، در شرکت سهامی خاص پس از آن که مجمع عمومی فوق العاده افزایش سرمایه را به تصویب رساند مراتب از طریق انتشار آگهی در رومه کثیرالانتشار شرکت به اطلاع صاحبان سهام می رسد. در این آگهی مهلت پذیره نویسی نیز قید می شود).
این اظهارنامه باید به امضای کلیه ی اعضای هیات مدیره برسد و حتی اگر یک عضو هیات مدیره اظهارنامه را امضا نکند افزایش سرمایه قابل ثبت نمی باشد و نمی توان وجوهی را که در اثر افزایش سرمایه به حساب مربوط واریز شده را به حساب شرکت منتقل کرد. راه حل برداشتن این مانع است که عضو هیات مدیره ای که اظهارنامه را امضا نمی کند از سمت خود استعفا و عضو دیگری را جانشین او کند.

مدارک مورد نیاز جهت افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص
به موجب ماده 3 لایحه، مدارک ذیل برای ارائه به مرجع ثبت شرکت ها اامی می باشد :
– صورت جلسه مجمع عمومی فوق العاده که افزایش سرمایه را تصویب نموده یا اجازه آن را به هیئت مدیره داده است و در صورت اخیر، صورت جلسه هیئت مدیره که افزایش سرمایه را مورد تصویب قرار داده است.
– یک نسخه از رومه ای که آگهی مذکور در ماده 169 این قانون در آن نشر گردیده است.
– اظهارنامه مشعر بر فروش کلیه سهام جدید و در صورتی که سهام جدید امتیازاتی داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه قید شود.
– در صورتی که قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیرنقد باشد باید تمام قسمت غیرنقد تحویل گردیده و با رعایت ماده 82 این قانون به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده باشد. مجمع عمومی فوق العاده در این مورد با حضور صاحبان سهام شرکت و پذیره نویسان سهام جدید تشکیل شده و رعایت مقررات مواد 77 لغایت 81 این قانون در آن قسمت که به آورده غیرنقد مربوط می شود اامی خواهد بود و یک نسخه از صورت جلسه مجمع عمومی فوق العاده باید به اظهارنامه مذکور در این ماده ضمیمه شود.
تذکر : مانند زمان تاسیس آورده غیرنقد باید تماماَ به شرکت تحویل داده شود و به ارزیابی کارشناس رسمی دادگستری برسد و آورده غیرنقد را نمی توان به بیش از میزان ارزیابی کارشناسی رسمی دادگستری تصویب نمود.

وم پرداخت تمام مبلغ در هنگام افزایش سرمایه در سهامی عام و خاص
در زمان افزایش سرمایه بحث تعهد سرمایه برخلاف زمان تاسیس منتفی است و کلیه مبلغ باید به شرح ذیل پرداخت شود :
– از طریق بالا بردن مبلغ اسمی : کلیه افزایش سرمایه باید نقداَ پرداخت شود.
– از طریق صدور سهام جدید : کلیه افزایش سرمایه نقداَ پرداخته یا تهاتر شود.
نکته : در صورتی افزایش سرمایه امکان پذیر است که تمام سرمایه قبلی شرکت تماماَ تادیه شده باشد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.
همواره آماده پاسخگویی به سوالات ثبتی شما عزیزان هستیم.


 
طبق قاعده کلی ، وظیفه دعوت از مجامع عمومی را می توان در 3 مرحله ی زمانی شرکت تقسیم نمود :
قبل از تشکیل : موسسین

بعد از تشکیل : هیات مدیره
بعد از انحلال : مدیر تصفیه
موارد بالا قاعده کلی بوده و می توان در حالات ذیل ، مراجع مکلف به دعوت را بررسی نمود :
1. ابتدا هیات مدیره سپس بازرس
2. هیات مدیره یا بازرس
3. دعوت از مجمع عمومی توسط صاحبان سهام
4. دعوت از مجمع عمومی در دوران انحلال
5. مرجع ثبت شرکت ها
در این نوشتار، به بررسی شرایطی که می توان از مرجع ثبت شرکت ها تقاضای دعوت از مجمع عمومی عادی را داشت نمود می پردازیم .
یادآوری می گردد :
مجمع عمومی عادی که بلحاظ کاربرد و عمومیت در مقایسه با مجامع عمومی دیگر از اهمیت بیشتری برخوردار است بطور معمول هر سال یک بار در زمانی که اساسنامه شرکت معین کرده باشد تشکیل و در چارچوب وظایف مقرر و مصرح در اساسنامه ، بحث ، بررسی و اتخاذ تصمیم می نماید . چنانچه هیات مدیره در موعد مقرر، مجمع عمومی را برای تشکیل جلسه سالیانه دعوت نکند بازرس یا بازرسان موظف هستند راساَ به این کار اقدام نمایند و در غیر این صورت سهامداران شرکت که بیش از 15 درصد سرمایه شرکت را در اختیار داشته باشند می توانند از مجمع عمومی برای تشکیل جلسه دعوت به عمل آورند.
برای رسمیت اجلاس مجمع عمومی عادی حضور حداقل بیش از نصف سهامداران دارای حق رای اامی است . چنانچه در دعوت اول حد نصاب مذکور حاصل نشود جلسه بعدی ( دوم) با حضور هر عده از صاحبان سهام دارای حق رای رسمیت خواهد داشت و مصوبات آن نیز قانونی می باشد منوط به اینکه در دعوت دوم نتیجه دعوت اول ( عدم تشکیل آن ) قید شده باشد. ( ماده 78)
وظایف مجمع عمومی عادی ( سالیانه ) صاحبان سهام به قرار ذیل است :
1- رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره کلیه امور جاری شرکت غیر از آنچه که در صلاحیت مجامع عمومی موسس یا فوق العاده است .
– رسیدگی به ترامه و حساب سود و زیان سال مالی قبل و صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دوره عملکرد و سالانه شرکت متعاقب استماع گزارش مدیران و بازرس یا بازرسان
– انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان
– تصویب ترامه و دستور تقسیم سود بین صاحبان سهام
– تعیین رومه کثیرالانتشاری که آگهی ها و اطلاعیه های شرکت تا مجمع عمومی عادی سال بعد در آن انتشار خواهد یافت .

مرجع ثبت شرکت ها
الف : انقضای مدت ماموریت مدیران
به موجب ماده 136 لایحه ، " در صورت انقضای مدت ماموریت مدیران تا زمان انتخاب مدیران جدید، مدیران سابق کماکان مسئول امور شرکت و اداره آن خواهند بود. هر گاه مراجع موظف به دعوت مجمع عمومی به وظیفه خود عمل نکنند هر ذینفع می تواند از مرجع ثبت شرکت ها دعوت مجمع عمومی عادی را برای انتخاب مدیران تقاضا نماید ".
با جمع 3 شرط ذیل می توان از مرجع ثبت شرکت ها تقاضای دعوت از مجمع عمومی عادی را داشت :
1. انقضا مدت ماموریت مدیران
2. عدم دعوت مراجع موظف به دعوت
3. تقاضای هر ذینفع ( نیازی به تقاضای دارندگان حداقل یک پنجم سهامی نمی باشد ).
ب: به موجب ماده 231 لایحه ، در صورت فوت ، حجر یا ورشکستگی مدیر تصفیه واحد که توسط مجمع عمومی انتخاب شده باشد، می توان از مرجع ثبت شرکت ها درخواست دعوت از مجمع عمومی عادی را نمود.

ضمانت اجرای عدم رعایت مقررات قانونی در مجامع عمومی
به موجب ماده 270 لایحه قانون تجارت ، هر گاه مقررات قانونی در تصمیماتی که توسط هر یک از ارکان شرکت اتخاذ می گردد رعایت نشود بر حسب مورد بنا به درخواست هر ذینفع، بطلان تصمیمات مذکور به حکم دادگاه اعلام خواهد شد. لیکن موسسین و مدیران و بازرسان و صاحبان سهام شرکت نمی توانند در مقابل اشخاص ثالث به این بطلان استناد نمایند.
شایان ذکر است ، به موجب ماده 106 لایحه ، اصولاَ اامی به ثبت تصمیمات مجامع عمومی در مرجع ثبت شرکت ها نیست مگر موارد مصرح در ماده 106 لایحه . برخی از این تصمیمات در صلاحیت مجمع عمومی عادی و برخی در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است.
1. انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان : مجمع عمومی عادی
2. تصویب ترامه : مجمع عمومی عادی
3. کاهش یا افزایش سرمایه و هر نوع تغییر در اساسنامه : مجمع عمومی فوق العاده
4. انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن : مجمع عمومی فوق العاده


هیات مدیره شرکت سهامی :

به موجب ماده 107 لایحه قانون تجارت، شرکت های سهامی عام و خاص توسط هیات مدیره اداره می شوند. در حقیقت بازوی اداره شرکت ، هیات مدیره محسوب می شود و بازوی تصمیم گیری شرکت ، مجامع عمومی هستند. اختیارات هیات مدیره علاوه بر تکالیف و اختیارات قانونی، عام می باشد. هیات مدیره از جهت سلسله مراتب، تابع مجمع عمومی می باشد. سمت هیات مدیره مباشرتی است و اعضای هیات مدیره نمی توانند سمت خود را به دیگران تفویض کنند. هیات مدیره باید از بین سهامداران شرکت انتخاب شود. حداقل تعداد سهام لازم برای تصاحب سمت هیات مدیره، معادل حداقل تعداد تعیین شده سهام وثیقه طلق اساسنامه می باشد. در لایحه قانونی منظور از عبارت مدیران ، هیات مدیره می باشد نه مدیر عامل.

ترتیب و تشکیل جلسات هیات مدیره
به موجب ماده 119 لایحه ، هیات مدیره در اولین جلسه خود یک رئیس و یک نایب رئیس انتخاب می کند. شخص حقوقی نمی تواند رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره باشد اما شخص حقیقی نماینده شخص حقوقی چون در حکم اعضای هیات مدیره است ، می تواند به عنوان رئیس یا نایب رئیس انتخاب شود. عزل رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره از سمت ریاست یا نایب رئیسی در صلاحیت هیات مدیره است. مدت ریاست یا نایب رئیسی اعضای هیات مدیره نباید از مدت عضویت آن ها در هیات مدیره بیشتر باشد. مثلاَ اگر از مدت عضویت شخص در هیات مدیره شش ماه باقی مانده است ، مدت ریاست وی نباید بیش از 6 ماه باشد.
نایب رئیس هیات مدیره فقط در صورتی می تواند انجام فعالیت کند که رئیس موقتاَ قادر به انجام سمت نباشد و اگر رئیس به صورت دائمی قادر به انجام فعالیت نباشد، باید رئیس جدیدی انتخاب شود.
از لحاظ ارزش و تاثیرگذاری، تفاوتی میان رای رئیس هیات مدیره و سایر اعضا وجود ندارد.
به موجب ماده 123 لایحه ، ترتیب دعوت و تشکیل جلسات هیات مدیره طبق اساسنامه می باشد نه قانون .
انتخاب و عزل مدیران :
– انتخاب اعضای هیات مدیره با مجمع عمومی عادی است.
– انتخاب رئیس و نایب رئیس هیات مدیره با هیات مدیره است.
– عزل اعضای هیات مدیره با مجمع عمومی است.
– عزل رئیس و نایب رئیس هیات مدیره از سمت ریاست با هیات مدیره است.

جمع ریاست هیات مدیره و مدیر عامل
به موجب ماده 124 لایحه ، اصولاَ رئیس هیات مدیره نمی تواند هم زمان مدیر عامل همان شرکت باشد مگر با تصویب سه چهارم آرای حاضر در مجمع عمومی عادی. عزل مدیر عاملی که هم زمان رئیس هیات مدیره باشد با اکثریت مطلق آرای حاضر در جلسه رسمی مجمع عمومی عادی امکان پذیر است.

نصاب تصمیم جلسات هیات مدیره
به موجب ماده 121 لایحه ، نصاب تصمیم جلسات اعضای هیات مدیره اکثریت آرای حاضرین ( اکثریت مطلق ) است. مثلاَ اگر 8 نفر در جلسه هیات مدیره حاضر باشند حداقل 5 نفر باید موافق باشند تا تصمیم موضوع رای تصویب شود. لازم به ذکر است که اساسنامه می تواند اکثریت بیشتری مانند دوسوم یا سه چهارم یا اتفاق آرا برای نصاب جلسات هیات مدیره در نظر بگیرد، اما امکان تعیین نصاب کم تر از اکثریت مطلق امکان پذیر نیست.
محدود کردن حق عزل رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره مطلقاَ باطل است.

نصاب تشکیل جلسات هیات مدیره
به موجب ماده 121 لایحه ، برای تشکیل جلسات هیات مدیره حضور بیش از نصف اعضای ( اکثریت مطلق عددی ) هیات مدیره اامی است. برای تشکیل جلسات هیات مدیره برخلاف جلسات مجامع عمومی، ملاک میزان سرمایه اعضای هیات مدیره نمی باشد و اعضا بدون توجه به میزان سرمایه حق حضور و رای دارند.
به عقیده دکتر اسکینی، اعضای هیات مدیره می توانند وکیل یا نماینده خود را در جلسات هیات مدیره اعزام کنند اما نماینده و وکیل در نصاب رسمیت جلسات محاسبه نمی شوند و حق رای نخواهند داشت.
نصاب قانونی هیات مدیره :
تصمیم 1- اساسنامه ( به شرط بالای اکثریت مطلق ) 2- اکثریت مطلق آرای حاضرین
جلسات : بیش از نصف اعضا

وظایف رئیس هیات مدیره
به موجب ماده 121  لایحه ، وظایف رئیس هیات مدیره عبارتند از :
1. دعوت از هیات مدیره
2. اداره جبسات هیات مدیره
3. دعوت از مجامع عمومی ( عادی – فوق العاده )
با وجود آن که طبق قانون وظیفه دعوت از مجامع عمومی با رئیس هیات مدیره می باشد، قانونگذار در ماده 254 لایحه برای رئیس و اعضای هیات مدیره در صورت عدم دعوت از مجامع عمومی ضمانت اجرای جزایی پیش بینی نموده است. به عقیده دکتر پاسبان، ماده 254 لایحه در دو صورت قابل توجیه می باشد. اول اینکه اگر رئیس هیات مدیره مجمع را دعوت نکرد و پس از آن اعضای هیات مدیره نیز مجمع را دعوت نکنند، مشمول ماده 254 لایحه و ضمانت اجرای جزایی می شوند. حالت بعد از اینکه ماده 254 لایحه ، مرتبط با ماده 91 لایحه است و آن هم فقط در خصوص دعوت از مجمع عمومی عادی برای مصوبات مالی می باشد و ارتباطی با دعوت از مجمع عمومی فوق العاده ندارد.
در صورتی که رئیس هیات مدیره به وظایف خود منجر بر دعوت از هیات مدیره عمل ننماید یا اینکه عده ای از اعضای هیات مدیره برای تصمیم گیری لازم بدانند که هیات مدیره را تشکیل دهند، می توانند با در نظر گرفتن ماده 122 لایحه ، هیات مدیره را دعوت کنند. طبق این ماده ، عده ای از مدیران که اقلاَ یک سوم اعضای هیات مدیره را تشکیل می دهند ، می توانند هیات مدیره را با دو شرط ذیل دعوت نمایند :
1. از تشکیل آخرین جلسه هیات مدیره حداقل یک ماه گذشته باشد.
2.  با ذکر دستور جلسه هیات مدیره
دعوت از هیات مدیره توسط برخی از اعضا به دلیل جلوگیری رئیس هیات مدیره در سوء استفاده از موقعیت خود می باشد.

صورت جلسه اعضای هیات مدیره
به موجب ماده 123 لایحه ، محتویات صورتجلسه هیات مدیره عبارتند از :
1. ذکر نام مدیران حاضر و غایب
2. خلاصه ای از مذاکرات و تصمیمات متخذه با ذکر تاریخ
3. ذکر نظر مدیران مخالف با تمام یا بعضی از تصمیمات هیات مدیره
صورتجلسه باید امضای اکثریت مدیران حاضر( نه تمامی مدیران یا اکثریت مدیران حاضر و غایب ) برسد. در این صورت مدیران غایب نسبت به تصمیمات جلسه ای که غایب بوده اند، مسئولیت ندارند.

 
بازرس شرکت کسی است که بسته به مورد، مجامع عمومی مؤسس و عادی صاحبان سهام، او را برای نظارت در کارهای شرکت و امور مالی و محاسباتی آن، با هدف حفظ حقوق سهامداران براساس قوانین تجاری و مالی و اساسنامه شرکت و تهیه و تقدیم گزارش صحت و درستی و یا نادرستی اعمال مدیران به مجمع عمومی عادی تعیین می نمایند.

تکالیف بازرس عبارتند از :
1. در خصوص صحت یا نادرستی صورت دارایی، ترامه و حساب سود و زیان و صورت حساب دوره عملکرد که مدیران برای تسلیم به مجمع گزارش تهیه می کنند اظهار نظر بنمایند. ( ماده 148 لایحه )
درباره صحت مطالب و اطلاعاتی که مدیران در اختیار مجامع می گذارند، اظهار نظر کنند. ( ماده 148 لایحه )
2. اطمینان حاصل کند که حقوق صاحبان سهام بر طبق قانون و اساسنامه رعایت شده است. ( ماده 148 لایحه )
3. گزارش به مجمع عمومی عادی در خصوص تخلف از مقررات قانونی و اساسنامه در خصوص سهام وثیقه ( ماده 117 لایحه )
4. اگر هیات مدیره در موعد مقرر سالانه مجمع عمومی عادی را دعوت نکند، بازرسان راساَ مکلف به دعوت می باشند. ( ماده 91 لایحه )
5. دعوت از مجمع عمومی عادی برای تکمیل اعضای هیات مدیره پس از عدم دعوت توسط هیات مدیره و تقاضای ذینفع از بازرس. ( ماده 113 لایحه )
6. مجمع عمومی عادی برای تصمیم راجع به بطلان معامله تحت نظارت به دعوت هیات مدیره یا بازرس تشکیل می شود. ( ماده 131 لایحه )
7. گزارش بازرس در خصوص افزایش و کاهش سرمایه و سلب حق تقدم ( مواد 161، 167 ، 191 لایحه )
8. گزارش بازرسان در خصوص معامله تحت نظارت

اختیارات بازرس
به موجب ماده 149 لایحه ، موارد ذیل در اختیار بازرس است که می تواند به صلاحدید خود آن ها را انجام بدهد :
1. انجام هر گونه رسیدگی و بازرسی لازم
2. مطالبه اسناد و مدارک و اطلاعات مربوط به شرکت
3. استفاده از کارشناسان ودر صورت معرفی کارشناس توسط بازرس، در موضوعی که به کارشناس محول شده، کارشناس همانند بازرس اختیار دارد. استفاده از کارشناسی به شرط معرفی قبلی به شرکت امکان پذیر است.
به موجب ماده 260 لایحه ، برای رئیس و اعضای هیات مدیره که عامداَ مانع یا مخل انجام وظایف بازرس شوند یا مدارک مورد نیاز را به آن ها تحویل ندهند، ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.

گزارش بازرس و آثار آن
بازرسان تمامی اعمالی که مورد بحث قرار گرفت را انجام می دهند تا نهایتاَ بتوانند به مجمع عمومی عادی گزارش بدهند. این گزارش باید جامع بوده و حاکی از وضعیت شرکت باشد.
صاحبان سهام حق دارند از مفاد گزارش بازرس یا بازرسان آگاه شوند و به همین علت گزارش بازرسان باید حداقل 10 روز پیش از انعقاد مجمع برای صاحبان سهام در شرکت حاضر باشد.
طبق ماده 150 لایحه ، در صورت وجود چند بازرس امکان انجام وظیفه به صورت مستقل وجود دارد اما کلیه آن ها باید یک گزارش بدهند و امکان گزارش مستقل وجود ندارد. اگر بازرسان در تهیه گزارش با یکدیگر اختلاف داشته باشند باید موارد اختلاف با ذکر دلیل در گزارش قید شود.
در ماده 267 لایحه ، در گزارش های خود اطلاعات خلاف حقیقت بدهد و یا اینگونه اطلاعات را تصدیق کند ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.
ثبت شرکت نیک ، با بهره گیری از متخصصان مجرب و توانمند آماده ارائه ی خدمات به شما متقاضیان عزیز می باشد.


 
• کارگزار کیست؟
کارگزار در معنای لغوی به مفهوم عامل و مامور است. باتوجه به تعریفی که قانون بازار اوراق بهادار از کارگزار ارائه نموده است، به نظر می رسد که معنای اصطلاحی کارگزار از معنای لغوی آن دور نمی باشد.

کارگزاران بورس در قانون سال ۱۳۴۵، به دو دسته تقسیم شده بودند: دسته اول اشخاص حقیقی که مطابق مقررات به کارگزاری بورس پذیرفته می شدند و دسته دوم موسسات مالی و اعتباری (اشخاص حقوقی) ایرانی که صلاحیتشان مورد تایید بانک مرکزی قرار می گرفت.
ماموریت شرکت های کارگزاری در بازار سرمایه ایران را می توان بر اساس ماده 3 اساسنامه نمونه شرکت های کارگزاری که به تصویب سازمان بورس رسیده است به شرح زیر برشمرد:
الف) خدمات کارگزاری، کارگزار/معامله گری و بازار گردانی شامل معامله اوراق بهادار از قبیل سهام، اوراق مشارکت، حق تقدم خرید سهام، اختیار معامله و قراردادهای آتی برای دیگران و به حساب آن ها یا به نام و حساب خود، معاملات کالاهای پذیرفته شده برای دیگران و به حساب آن ها و بازارسازی و بازار گردانی اوراق بهادار و کالاهای پذیرفته شده.
ب) خدمات مالی و مشاوره ای شامل مدیریت صندوق های سرمایه گذاری، نمایندگی ناشر برای ثبت اوراق بهادار و دریافت مجوز عرضه، بازاریابی برای فروش اوراق بهادار، سبدگردانی اوراق بهادار، مشاوره و انجام کلیه امور اجرایی برای بورس ها و بازارهای خارج از بورس به نمایندگی از ناشر یا عرضه کننده کالاها، ارائه مشاوره در زمینه های قیمت گذاری اوراق بهادار، خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهادار، طراحی و تشکیل نهادهای مالی.
شرکت های کارگزاری می توانند به هر یک از فعالیت های فوق مشروط به اخذ مجوز از سازمان بورس و اوراق بهادار در خصوص برخی از موارد مبادرت ورزند.
• اامات حرفه ای کارگزار:
شرکت های کارگزاری اولین و قدیمی ترین نهادهای مالی فعال در بازار سرمایه هستند از این رو مقررات زیادی در خصوص آن ها به تصویب رسیده است. مقررات مربوط به اخذ مجوز فعالیت، تایید صلاحیت اعضای هیات مدیره و مدیر عامل، ضوابط حاکم بر تبلیغات آن ها، سبدگردانی، عضویت در کانون کارگزاران و شرایط فعالیت در بورس از جمله مقررات حاکم بر کارگزار هستند. همه شرکت های کارگزاری دارای اساسنامه مدون مشابه هستند که به تصویب سازمان بورس رسیده است.
• شرایط فعالیت کارگزاران در بورس :
نحوه تاسیس شرکت های کارگزاری :
طبق دستورالعمل صدور مجوز تاسیس و فعالیت کارگزاری در بورس، سازمان بورس و اوراق بهادار تعداد مجوزهای قابل صدور برای تاسیس شرکت کارگزاری را تعیین و طب اعلان فراخوان از متقاضیان تاسیس شرکت کارگزاری یا دریافت مجوز فعالیت در بورس مورد نظر دعوت به عمل می آورد تا مدارک و اطلاعات خود را ارائه دهند. در فراخوان مذکور حدود خدمات قابل ارائه، بورس مورد نظر و سایر شرایط قید می گردد. با توجه به نیاز بازار سرمایه به خدمات کارگزاران جدید، سازمان بورس هر زمان که لازم تشخیص دهد نسبت به فراخوان عمومی مزبور جهت پذیرش کارگزاران جدید در هر یک از بورس ها اقدام نموده و شرایط لازم از نظر حداقل سرمایه، صلاحیت های لازم جهت سهامداران و اعضای هیئت مدیره آنان، شرایط فضای کاری و نرم افزارهای مورد نیاز و پرسنل لازم را برآورد نموده و از متقاضیان ثبت نام می نماید. پس از پایان مهلت فراخوان مدارک متقاضیان بررسی و بر اساس امکانات رتبه بندی می شوند و برای متقاضیان دارای بیشترین امتیاز موافقت اصولی صادر می گردد و به آن ها طبق بند الف ماده سه حداکثر چهارماه از تاریخ ابلاغ اولیه مهلت تاسیس و احراز شرایط شروع فعالیت و شروع عملی فعالیت بر اساس مجوز صادره اعطاء می گردد.
• مقررات حاکم بر کارگزاری ها :
مطابق ماده ۳۴ قانون بازار فعالیت کارگزاران در هر بورس موکول به پذیرش در آن بورس، طبق دستورالعملی است که به پیشنهاد بورس به تایید سازمان می رسد، البته شروع به فعالیت کارگزاری، منوط به عضویت در کانون مربوط و رعایت مقررات است.
در ذیل به صورت مختصر به مفاد با اهمیت احکام اشاره می کنیم :

به موجب ماده ۲۹ قانون بازار، صلاحیت حرفه ای اعضای هیئت مدیره و مدیران، حداقل سرمایه، موضوع فعالیت در اساسنامه، نحوه گزارش دهی و نوع گزارش های ویژه حسابرسی کارگزاران، باید به تایید سازمان برسد.
بر اساس ماده ۳۸ قانون بازار در صوزتی که کارگزار، درخواست کناره گیری موقت یا دائم از فعالیت خود را داشته باشد، باید مراتب را به سازمان، کانون و نیز بورس مربوطه اعلام نموده و مجوز فعالیت خود را نزد کانون تودیع نماید.
مطابق ماده ۱۰ دستورالعمل اجرایی معاملات، سفارشاتی که توسط کارگزار به سامانه معاملات وارد می شوند، حداقل باید شامل این موارد باشند: نماد معاملاتی، تعیین خرید یا فروش، نوع سفارش، حجم سفارش، شرایط قیمتی، کد معاملاتی و اعتبار زمانی سفارش.
• شرایط دریافت و اجرای سفارش مشتریان :
دسترسی کارگزار به سیستم معاملات و امکان فروش سهام اشخاص موجب شده است تا وظیفه احراز هویت مشتری بر عهده کارگزار باشد. کارگزاران مطابق مقررات نسبت به احراز هویت و شناسایی مشتریان اقدام می نمایند و تصویب قانون پول شویی و آیین نامه آن، این مسئولیت را دو چندان نموده است. کارگزاران مکلف به ثبت و نگهداری مدارک مربوط به سوابق شناسایی مشتریان و اطلاعات، مستندات و سوابق مربوط به معاملات می باشند.
• ثبت شرکت کارگزاری :
شرکت های کارگزاری را می توان  در دو قالب سهامی خاص و با مسئولیت محدود به ثبت رساند که برای آشنایی بیشتر به شرح مختصری درباره این دو شرکت و سپس به ارائه شرایط و مدارک لازم جهت ثبت این شرکت ها می پردازیم.
• شرکت سهامی خاص :
شرکت هایی هستند که سرمایه آنها به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی آنهاست،توجه داشته باشید که حتما باید عبارت سهامی خاص قبل یا بعد از نام شرکت به صورت واضح قید گردد.
• شرایط لازم جهت ثبت شرکت کارگزاری سهامی خاص :
– وجود ۳ نفرعضو به همراه ۲ نفر بازرس(بازرسین نباید از اعضاء باشند)
– پرداخت ۳۵ درصد از سرمایه بصورت نقدی
– حداقل سرمایه لازم یک میلیون ریال
• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت کارگزای سهامی خاص :
– تصویر کارت ملی اعضاء
– تصویر شناسنامه کلیه اعضاء
– اصل گواهی عدم سوء پیشینه
– اقرارنامه امضاء شده
– اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
(تنظیم وکالتنامه به نام وکیل در صورتی که امور توسط وکیل انجام پذیرد.)
• نکات قابل توجه در رابطه با ثبت شرکت سهامی خاص :
– شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نمایند و یا به انتضار آگهی واطلاعیه یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کنند مگر این که از مقررات مربوط به شرکت های سهامی عام،به نحوی که در لایحه اصلاح قانون تجارت مقرر است،تبعیت نمایند.
– سرمایه شرکت صرفاَ توسط موسسین تامین می شود.موسسین شرکت،نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس وبه ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند،مسوولیت تضامنی دارند.تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده است،صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است.در صورت تخلف امضاء کنندگان آن ها،مسوول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود.
– هر کس قبل از به ثبت رسیدن شرکت به صدور سهام مبادرت کند به مجازات محکوم خواهد شد.
– هزینه های تاسیس شرکت باید در گزارشی که موسسین به مجمع عمومی موسس می دهند،قید شود.این هزینه ها در صورتی که ضمن رسیدگی وتصویب گزارش مزبور تصویب شود،بر عهده شرکت خواهد بود.به تصریح قانون لازم است که هزینه های تاسیسسشرکت قبل از تقسیم هرگونه سود مستهلک شود.در موردی که گواهینامه عدم ثبت شرکت صادر شود،هرگونه هزینه ای که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد،به عهده موسسین خواهد بود.
– اظهارنامه که به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد به انضمام رسید واریز وجه و صورت اقلام غیرنقد و با امضای سهامداران به همراه صورت جلسه مجمع عمومی موسس مشعر بر رسیدگی به سهام و انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان و اعلام قبولی آنان و ذکر رومه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد،به مرجع ثبت تسلیم و رسید دریافت گردد.
– در شرکت سهامی خاص،انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت(اصلی و علی البدل)،باید در صورتجلسه ای قید و به امضاء کلیه سهامداران برسد.توضیح اینکه مدیران و بازرس یا بازرسان بعدی به وسیله مجمع عمومی عادی شرکت انتخاب خواهند شد.مدیران بازرس یا بازرسان انتخاب شده،باید کتباَ قبول سمت نمایند.قبول سمت به خودی خود دلیل بر این است که اشخاص مزبور با علم به تکالیف و مسوولیت های سمت خود،عهده دار آن گردیده اند.از این تاریخ شرکت سهامی خاص تشکیل شده محسوب می شود.
– هر گاه مقررات قانونی در مورد تشکیل شرکت سهامی رعایت نشود،به درخواست هر ذی نفع،دادگاه حکم بطلان شرکت را صادر خواهد کرد.لیکن موسسین ومدیران و بازرسان شرکت نمی توانند در مقابل اشخاص ثالث به این بطلان استناد نمایند و در مقابل آن ها مسوول خواهند بود.
• شرکت با مسئولیت محدود :
شرکتی است که از دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
• شرایط لازم جهت ثبت شرکت کارگزاری با مسئولیت محدود:
– وجود حداقل ۲نفر عضو
– حداقل سرمایه لازم یک میلیون ریال
– تعهد با پرداخت کل سرمایه
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت کارگزاری بامسئولیت محدود:
– فتوکپی شناسنامه و کارت ملی کلیه اعضا
– اصل گواهی عدم سوءپیشینه کیفری
– امضاء اقرارنامه
– مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع بنابراعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها
• نکات قابل توجه در رابطه با ثبت شرکت بامسئولیت محدود :
– مسئولیت شرکاء در برابر قروض و تعهدات شرکت فقط تا میزان سرمایه ای است که پرداخته اند و نه بیشتر.
– در این شرکت سرمایه به سهام تقسیم نمی شود. بلکه شرکاء هر یک سهم الشرکه ای دارند که مجموع آن سرمایه شرکت را تشکیل می دهد. البته هر یک از شرکاء بدون این که قید تساوی در بین باشد، صدی چند از کل سرمایه را می پردازند.
– به موجب ماده ( 95 ) قانون تجارت که مقرر می دارد : " در اسم شرکت باید عبارت ( با مسئولیت محدود ) قید شود ". مثلاَ شرکت بامسئولیت محدود … و اگر این جمله ذکر نشود شرکت مزبور در برابر اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.
– در شرکت بامسئولیت محدود هر شریک به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رای خواهد بود، مگر آنکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
– مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده در شرکت های بامسئولیت محدود وجود داشته ولی انتخاب بازرس پیش بینی نشده است ، بلکه چنانچه تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند، هیئتی مرکب از 3 نفر یا بیشتر تحت عنوان هیئت نظارت یا هیئت نظار، از طرف مجمع عمومی عادی انتخاب شده که اولین وظیفه آن، بررسی و حصول اطمینان از اجرای صحیح مقررات مربوط به تادیه سرمایه و ارزیابی سهم الشرکه های غیرنقدی می باشد. این هیئت می بایست دفاتر، صندوق و کلیه اسناد شرکت را زیر نظارت خود داشته و همه ساله گزارشی در این خصوص به مجمع عمومی عادی تسلیم نماید.


 
علامت تجاری یا اصطلاحاَ برند، عبارت است از هرگونه علامتی اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر و … که برای امتیاز و تشخیص لوازم صنعتی و تجاری تعیین و انتخاب می شود .علامت تجاری معرف و مشخص کننده محصولی است که تحت آن علامت عرضه می گردد چرا که نمی توان از یک نام به عنوان علامت تجاری استفاده نمود.

افراد مختارند که برای کالا یا محصولی، علامتی اختیار کنند یا آن را بدون علامت خاصی، عرضه نمایند و اگر علامتی را برای کالا یا محصولی انتخاب کردند، مم به ثبت آن نیستند و می توانند آن را بدون ثبت ، مورد استفاده قرار دهند. با این وجود، اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند و به این جهت کلیه تجار و موسسات تجاری برای حفظ علامت خود از تقلید و تقلب ، علائم خود را به ثبت می رسانند.
ثبت علامت تجاری، مستم تکمیل و تسلیم فرم اظهارنامه، عدم مغایرت با ضوابط و مقررات قانونی و همچنین عدم ثبت یا تشابه علامت مورد نظر تحت اسم دیگر می باشد. پس از آنکه علامت تجاری به ثبت رسید گواهی ثبت با الصاق یک نمونه کامل آن به صاحب علامت داده می شود.

تمدید برند
مدت اعتبار حمایت از علامت تجاری 10 سال از تاریخ ثبت اظهارنامه در اداره مالکیت های صنعتی می باشد که هر 10 سال قابل تمدید است و چنانچه ظرف 10 سال تمدید نگردد و 6 ماه از تاریخ اعتبار گذشته باشد صاحب گواهینامه می بایست جهت ثبت نام و علامت تجاری خود دوباره اقدام نماید.
مدارک مورد نیاز جهت تمدید علامت تجاری عبارت است از :
1-  درخواست تمدید ثبت علامت تجاری که حاوی مورد ذیل باشد :
الف- شماره و تاریخ ثبت اظهارنامه و علامتی که تمدید آن مورد درخواست است.
ب- طبقه یا طبقات کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها ثبت شده است.
ج- اسم و نشانی کامل مالک علامت ثبت شده یا نماینده قانونی وی، در صورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید.
2- مدارک مثبت هویت متقاضی
3- مدارک نمایندگی قانونی، در صورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید.
تمدید ثبت علامت دنباله ثبت اصلی در دفتر ثبت می شود و گواهی نامه تمدید ثبت ، صادر و تسلیم مالک علامت یا نماینده قانونی وی می گردد.
گواهی نامه تمدید ثبت شامل مندرجات گواهی نامه اصلی با انجام تغییرات لازم ، و نیز مدت اعتبار و تاریخ انقضای آن خواهد بود.

ثبت تغییرات برند
تغییرات مربوط به علامت تجاری یا طبقه کالا یا صاحب علامت و همچنین تغییرات مربوط به نشانی و تابعیت و نماینده قانونی صاحب علامت در ایران، رسمیت نخواهد داشت و حمایت نخواهد شد، مگر اینکه در ایران به ثبت برسد. ثبت تغییرات، به موجب اظهارنامه رسمی، به امضای صاحب علامت یا نماینده قانونی او، به عمل خواهد آمد. اظهارنامه ، باید در سه نسخه تنظیم و تغییرات مشروحاَ در آن قید شده و مدارک ضمیمه گردد.
رسیدگی به اظهارنامه طبق مقرراتی که برای ثبت علامت وجود دارد انجام می گیرد. در صورتی که تغییرات مربوط به خود علامت باشد، یک  نمونه از علامت جدید باید ضمیمه اظهارنامه شود. ثبت تغییرات، در دفتر ثبت علامات، باید در روی صفحه مخصوص به آن علامت ، به عمل آید و مراتب در ظهر برگ تصدیق علامت، منعکس گردد. تغییرات مربوط به نشانی و نام مرکز صاحب علامت و یا مربوط به نشانی نماینده قانونی او در ایران، نیاز به آگهی ندارد. ولی تغییرات دیگر مربوط به صاحب علامت یا نماینده قانونی او، و نیز تغییرات مربوط به علامت تجاری و طبقه کالا، باید به هزینه صاحب علامت ، در رومه رسمی منتشر شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره رایگان تخصصی ، با همکاران ما در  ثبت شرکت  تماس حاصل نمایید.


به موجب ماده ( 116 ) قانون تجارت " شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود ". اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد؛ هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت هستند. هر قراری که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد؛ در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود. و یا به عبارت دیگر :

" شرکت تضامنی شرکتی است که مسئولیت شرکاء در آن محدود به سرمایه نیست بلکه چون به اعتبار شخصیت شرکاء تشکیل می شود، مسئولیت نامحدود است و شرکاء مسئول کلیه قروض و تعهدات شرکت، علاوه بر سرمایه می باشند ". شرکت تضامنی از حیث اعتبار در راس تمام شرکت های تجاری قرار دارد و بیشتر بین اقربا و نزدیکان تشکیل می شود.

شرکای شرکت تضامنی
شرکت تضامنی حداقل از دو شریک تشکیل می شود.( ماده 116 قانون تجارت ) این شرکت را اشخاصی که دارای اهلیت عام هستند و منعی قانونی برای انجام دادن معاملات ندارند ( مثل ورشکسته در زمانی که ممنوع از دخالت در اموال خود است ) می توانند تشکیل دهند. شرکت تضامنی می تواند حتی از مشارکت دو یا چند شرکت دیگر نیز تشکیل شود.

سرمایه شرکت تضامنی
آورده های شرکا در مجموع، سرمایه شرکت را تشکیل می دهند ممکن است از نوع وجه یا غیرنقد و حتی فعالیت باشند. شرکا باید هر آورده ای را که تعهد کرده اند به شرکت بیاورند. آورده های غیرنقدی ( مال ) باید تقویم و تسلیم شوند والا شرکت تشکیل نمی شود. ( ماده 1 ق. ت ) .تقویم آورده های غیرپولی توسط خود شرکا به عمل می آید و در شرکتنامه قید می شود. ( ماده 122 ق. ت ). پس از توافق بر تقویم، شرکا حق رجوع از ان را ندارند. تقویم تابع تشریفات خاصی نیست و از جانب هیچ مقام قضایی و اجرایی کنترل نمی شود.
قانون گذار حداقل و حداکثری برای سرمایه شرکت معین نکرده است و بنابراین ، سرمایه شرکت می تواند مبلغ ناچیزی باشد. این سرمایه اولیه و ذخیره های آتی شرکت، در مجموع دارایی شرکت را تشکیل می دهند که تضمین پرداخت طلب طلبکاران شرکت است.
سرمایه نقدی تعهد شده شرکت باید حتماَ با پول پرداخت گردد و پرداخت توسط سفته و یا چک، پرداخت تلقی نمی شود؛ مگر آنکه سفته یا چک نقد شده، به حساب شرکت ریخته شود. هر گاه مدیران و شرکا برای تاسیس شرکت، به جای وجه نقد، اسناد تجاری قبول یا تسلیم کنند، تلقی خواهند شد؛ چه این گونه اقدامات ، اشخاص ثالث را به امور غیرواقع امیدوار می کند، ضمن اینکه شرکت را نمی توان تشکیل شده تلقی کرد، چرا که سرمایه نقدی آن پرداخت نشده است.

موضوع شرکت تضامنی
شرکت تضامنی یک شرکت تجاری است، هم از نظر شکلی و هم از نظر موضوعی. لذا، شرکت تضامنی را برای امور غیرتجاری نمی توان تشکیل داد.
به موجب این محدودیت، موضوع شرکت می تواند منحصر باشد به یک عمل تجاری یا اعمال تجاری مختلف. در نهایت باید توجه داشت که چون مدیران شرکت تضامنی وکیل تلقی می شوند ، اختیارات و مسئولیت های آن ها همان است که در شرکتنامه یا اساسنامه شرکت قید شده و شرکا بر آن توافق کرده اند. البته این راه حل به زیان اشخاص ثالثی است که با شرکت معامله می کنند، زیرا هرگاه معاملات مدیر خارج از حدود اختیارات او، به عنوان وکیل باشد اشخاص مزبور حق رجوع به شرکت را نخواهند داشت. برعکس ، شرکا اطمینان خواهند داشت که مدیر اگر از حدود اختیارات تفویض شده به او خارج شود، خود باید جوابگو باشد.

اسم شرکت تضامنی
شرکت تضامنی که در فرانسه به societe en nom collectif  و در انگلستان به partnership تعبیر می شود، " تحت اسم مخصوصی " تشکیل می شود. به موجب ماده 117 قانون تجارت : " در اسم شرکت تضامنی باید عبارت " شرکت تضامنی " و لااقل اسم یک نفر از شرکا ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است ، عبارتی از قبیل "و شرکا " یا " و برادران " قید شود. ماده اخیر، در واقع یکی از خصایص ویژه شرکت تضامنی را بیان می کند که در آن، شرکا " تحت نام جمعی " متعهد می شوند.
نکته : از آنجا که اسم شرکت تضامنی مستم معرفی نام شریک یا شرکاء است بنابراین چنانچه شریک مندرج در اسم شرکت فوت نماید یا از جمع شرکاء خارج شود باید نام یکی دیگر از شرکاء در اسم شرکت قید شود. چنانچه شرکت در خصوص جایگزینی نام یکی از شرکاء به توافق نرسند شرکت منحل می شود.

مسئولیت شرکا در شرکت تضامنی
مسئولیت شرکا در این شرکت نامحدود است. طبق ماده 116 قانون تجارت، شرکای این شرکت ضامن محسوب می شوند و هر قراری برخلاف این ترتیب دهند در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود، مانند آن که مسئولیت خود را با توجه به قرارداد کاهش دهند. تضامنی بودن مسئولیت در برابر ثالث قاعده آمره می باشد و مسئولیت شرکا در برابر ثالث، همیشه تضامنی است.
طبق ماده 124 قانون تجارت، مسئولیت در روابط میان شرکا به ترتیب ذیل است :
1. بر طبق شرکتنامه : مثلاَ در شرکتنامه تصریح شود حسن با وجود داشتن یک دهم سرمایه شرکت، مسئول نصف زیان های وارده به شرکت می باشد.
2. سکوت شرکتنامه : به نسبت ( نه میزان ) سرمایه. مثلاَ اگر حمید مالک یک پنجم سرمایه شرکت باشد، نسبت به یک پنجم بدهی مسئول است.

مراحل تشکیل شرکت تضامنی
شرکت تضامنی وقتی تشکیل می شود که :
1- شرکتنامه برابر قانون تنظیم شده باشد.
2- تمام سرمایه نقدی شرکت تادیه شده باشد.
3- سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم ( ارزیابی ) و تسلیم شده باشد که در این مورد رضایت کلیه شرکاء شرکت شرط است یعنی باید همه شرکاء رضایت داشته باشند.
4- در شرکت تضامنی هیچیک از شرکاء نمی تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند مگر با رضایت تمام شرکاء
5- در شرکت تضامنی منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکاء تقسیم می شود. مگر اینکه به موجب شرکتنامه ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
6- چون شرکتنامه، گویای مقدار سرمایه هر شرکت می باشد، به این جهت چند نکته از موارد مندرج در اساسنامه باید در آن قید گردد.

مدارک ثبت شرکت تضامنی
1- دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2- دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
5- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
6- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند).
9- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

شرکتنامه شرکت تضامنی
در شرکتنامه نکات ذیل باید درج گردد :
اسم شرکت – موضوع شرکت – مدت شرکت – میزان سرمایه و سهم الشرکه هر یک از شرکاء اعم از نقدی و غیرنقدی – ذکر نام شریک – نحوه تقسیم سود و زیان و مسائل دیگری که برابر اساسنامه تجویز شده باشد.

 
اطلاعات متقاضی ، نام های درخواستی شرکت ، موضوع فعالیت شرکت ، آدرس دفتر مرکزی شرکت ، سرمایه اولیه شرکت، اشخاص شرکت ، سهام یا سرمایه هر شخص ، سمت اشخاص ، ارتباط بین اشخاص ، شعب شرکت ، رومه و سال مالی ، متن صورتجلسه ، تقاضانامه یا اظهارنامه ، اساسنامه شرکت ، شرکتنامه و در انتها تایید مدارک (لازم به ذکر است در زمان ثبت اینترنتی شرکت ، در بالای صفحه یک کد پیگیری ظاهر می شود).
پس از تایید نام شرکت می بایست اوراق چاپی از سامانه ثبت شرکت ها پرینت گرفته شده و به امضاء کلیه اعضاء شرکت برسد .سپس اوراق امضا شده به همراه رونوشت برابر با اصل مدارک شناسایی اعضاء و گواهی های عدم سوء پیشینه هیئت مدیره از طریق پست سفارشی و پاکت های مخصوص اداره ثبت شرکت ها به این اداره ارسال و پس از ارسال بارکد پستی در سامانه ثبت شرکت ها تا زمان اعلام نتیجه پیگیری می گردد.
پس از ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها، در حالت ( صدور آگهی ) یعنی اداره ثبت شرکت ها با درخواست شما موافقت نموده و نسبت به صدور آگهی اقدام می نماید.
در این صورت شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت می بایست جهت اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره مراجعه نموده و پس از امضاء ذیل دفاتر و اخذ اصل آگهی تاسیس و دیگر مدارک ثبتی شرکت، نسبت به درج آگهی تاسیس در رومه رسمی و پرداخت هزینه آن اقدام نماید.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره تخصصی رایگان با ما در ثبت شرکت  تماس حاصل فرمایید.
کارشناسان مجرب  ما در این مرکز، با سال ها تجربه، آماده ی ارائه ی خدمات به شما عزیزان می باشند.


علائم تجاری قدمتی برابر با خود تجارت دارد. زیرا همین که انسان ها به حدی از پیشرفت رسیدند که طبقه تجاری شان آنان را از دیگران متمایز نمود ، این افراد به فکر علامت گذاری کالاهای خود با کلمات یا علائمی گردیدند که آن کالاها مورد شناسایی قرار گیرد .

با توجه به این که شرکت خارجی برای حمایت از علامت تجاری خود در کشور ایران به ثبت آن نیاز دارد ، در این مقاله به بیان مقررات مربوط به ثبت علائم تجاری می پردازیم و علاوه بر بررسی مقررات ملی ایران در زمینه امکان حمایت از این علائم ، به مقرراتی که ثبت بین المللی علائم تجاری را فراهم می آورد نیز خواهیم پرداخت. بدون شک ، شرکت های خارجی برای آن که بتوانند از حقوق خود در زمینه مالکیت صنعتی حمایت نمایند ، لازم است تا مقررات ایران را در این خصوص مطالعه کنند. زیرا اصولاَ این گونه علائم جهت حمایت ، نیاز به ثبت دارند.
قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری دو نوع علامت تجاری را مورد حمایت قرار می دهد که از یکی به عنوان " علامت " و از دیگری به عنوان " علامت جمعی " یاد می نماید. طبق بند " الف " ماده 30 این قانون : " علامت یعنی هر نشان قابل روئتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد ". طبق بند " ب " این ماده " علامت جمعی یعنی هر نشان قابل روئتی که با عنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدا و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالا یا خدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می کنند متمایز سازد" . این قانون برخلاف قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب 1/ 4/ 1310 علاوه بر کالاها ، خدمات را نیز زیر پوشش قرار می دهد.
در خصوص حق تقدم شایان ذکر است که متقاضی ثبت علامت یا علامت جمعی نیز می تواند همراه با اظهارنامه خود حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس را درخواست نماید و همچنین در صورتی که اقامت یا مرکز اصلی تجارت وی در خارج از ایران باشد، از نماینده مقیم و شاغل در ایران استفاده نماید. شایان ذکر است که طبق این قانون مدت اعتبار ثبت علامت و علامت جمعی 10 سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت است ، اما صاحب علامت می تواند تقاضای ثبت خود را برای دوره های متوالی 10 ساله با پرداخت هزینه مقرر تمدید نماید. در این صورت هر تمدید ثبت ، حق مزبور را برای 10 سال دیگر تضمین می کند. همان گونه که ملاحظه می شود ، یکی از وجوه افتراق علائم تجاری با سایر حقوق مالکیت صنعتی در همین مساله است ؛ یعنی برخلاف برخی از انواع این حقوق که مدت مشخصی برای اعتبار آن وجود دارد ، اعتبار علائم تجاری می تواند بارها تجدید گردد.
لازم به ذکر است که نه تنها برای پذیرش علامت تجاری به عنوان سرمایه خارجی در مرحله اخذ مجوز سرمایه گذاری ، وم ثبت علامت تجاری در کشور خارجی مورد توجه قانونگذار ایران قرار نگرفته است ، بلکه ظاهراَ در کشورهای دیگر نیز جهت اعطای حق امتیاز استفاده از علامت تجاری به ثبت آن نیازی نخواهد بود. در هر حال طبق رویه عملی موجود در سازمان سرمایه گذاری علامت هایی به عنوان سرمایه خارجی پذیرفته می شوند که تا حدود زیادی معروف و شناخته شده باشند.
 
از جمله اقدام های مثبت اخیر ایران در زمینه ثبت علامت تجاری این است که با الحاق دولت ایران به موافقت نامه مادرید راجع به ثبت بین المللی علائم و پروتکل مربوط به آن و آیین نامه مشترک آن ها در تاریخ 28 / 5/ 1382، علاوه بر ثبت داخلی علائم تجاری ، ثبت بین المللی آن نیز برای کشورهای عضو میسر گردیده است. بنابراین اتباع هر کشور متعاهد می توانند در کشور ایران حمایت از علائم قابل استفاده برای کالاها و خدمات خود را که در کشور مبدا به ثبت رسیده اند ، تضمین کنند و این کار را قبل از ورود به ایران با تشکیل پرونده برای ثبت علائم مزبور در دفتر بین المللی مالکیت معنوی کنوانسیون تاسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی از طریق اداره مربوط در کشور مبدا انجام دهند. از تاریخ ثبت ، حمایت از علامت یادشده در ایران به همان گونه ای خواهد بود که در صورت ثبت آن علامت به طور مستقیم در کشور ایران وجود می داشت .
هم چنین بخوانید :
- سه روش ثبت علامت تجاری بین المللی
- ماهیت کالا در ثبت علامت تجاری بین المللی و اصل رفتار ملی


در نظام حقوقی ایران همانند بسیاری از کشورهای جهان ، ثبت علائم و مارک های تجاری و خدماتی، سبب تملک و کسب حق مالکیت بر علائم دانسته شده است .
همان طور که می دانیم ، ثبت علائم نیاز به درخواست دارد و این درخواست تحت عنوان اظهارنامه یا در فرم مخصوص به نام اظهارنامه باید تسلیم مرجع ثبت گردد.
مرجع ثبت علائم ، پس از دریافت اظهارنامه و ضمائم مربوط ، آن را از لحاظ رعایت جنبه های شکلی و شرایطی مقرر در قانون و آئین نامه اجرایی آن و همچنین تطبیق طبقه یا طبقات اعلامی با طبقه بندی بین المللی ، مورد بررسی قرار خواهد داد.

مرجع ثبت چنانچه پس از بررسی ، ایرادات و نواقصی را در اظهارنامه و ضمائم آن مشاهده نماید، مراتب را با قید جزئیات به متقاضی ابلاغ می کند تا در ظرف مهلت مقرر، اقدام به رفع نقص نماید. چنانچه متقاضی در مهلت مقرر قانونی به هر علتی نتواند نقایص اعلامی را رفع نماید، مرجع ثبت ، اظهارنامه را رد و مراتب را با ذکر علت یا علل رد ، به متقاضی ثبت ابلاغ خواهد کرد. مهلت رفع نقص برای اشخاص مقیم ایران 30 روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور 60 روز از زمان ابلاغ، محاسبه می شود.
اما در صورتی که ایرادی در اظهارنامه وجود نداشته باشد ، مرجع ثبت ، مراتب پذیرش اظهارنامه را به متقاضی ابلاغ و آگهی مربوط را به هزینه متقاضی جهت اطلاع عموم منتشر می نماید. به موجب ماده 55 ق. ث. ا. ط. ع کلیه آگهی ها را اداره مالکیت صنعتی در رومه رسمی کشور منتشر خواهد کرد.
هر ذینفع می تواند ظرف مهلت 30 روز از تاریخ انتشار آگهی، اعتراض خود را مبنی بر عدم رعایت مفاد بند ( الف ) ماده ( 30 ) و ماده ( 32 قانون ) در دو نسخه تنظیم و به مرجع ثبت تسلیم کند.
اعتراض نامه معترض، ثبت می شود و نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول، به معترض مسترد خواهد شد.
اعتراض نامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد. طبق جدول شماره 3 ضمیمه یک آئین نامه اجرایی، هزینه اعتراض شخص حقیقی نسبت به تقاضای ثبت علامت 000/500/1 ریال و اعتراض شخص حقوقی 000/000/3 ریال است.
چنانچه پس از بررسی اعتراض نامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک پیوست ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین موارد نقص، از متقاضی خواسته می شود که ظرف مدت 30 روز از تاریخ ابلاغ، نسبت به رفع نقص اقدام نماید. در غیر این صورت اعتراض نامه کان لم یکن تلقی خواهد شد. مهلت رفع نقص برای اشخاص مقیم خارج از کشور 60 روز می باشد.

الف- انواع اعتراض به اظهارنامه
ممکن است معترض ادعای حق مالکیت نسبت به علامتی که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت و آگهی شده است، داشته باشد یا این که اعتراض معترض مبنی بر ادعای داشتن برخی حقوق ، غیر از حق مالکیت نسبت به علامتی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده ولی هنوز در ایران به ثبت نرسیده است.
معترض مدعی حق مالکیت نسبت به علامت موضوع تقاضای ثبت، چنانچه علامت مورد اعتراض قبلاَ به نام او ثبت نشده باشد باید همزمان با اعتراض، مطابق مقررات، برای علامت خود تقاضای ثبت کرده و حق ثبت اظهارنامه و علامت بر حسب طبقات و تمام هزینه مربوط به آن را تادیه کند.

 

اظهارنامه ثبت برند


اداره ثبت مالکیت صنعتی موظف است در این صورت طبق مقررات از تاریخ وصول اعتراض، ظرف 10 روز نسخه ای از اعتراض نامه را به انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی، به متقاضی ثبت ابلاغ نماید.
متقاضی مکلف است از تاریخ ابلاغ و اعتراض نامه ، ظرف مدت 20 روز پاسخ خود را نسبت به اعتراض وارده به مرجع ثبت تسلیم نماید. عدم پاسخ متقاضی با وجود ابلاغ در مهلت مقرر، به منزله تمکین وی در برابر ادعای معترض خواهد بود. البته اگر معترض مقیم ایران نباشد، طبق تبصره 3 ماده 125 آئین نامه اجرایی، مهلت پاسخ گویی از تاریخ ابلاغ 40 روز خواهد بود.
هرگاه متقاضی ثبت علامت ، به اعتراض معترض تمکین کند ، درخواست او برای ثبت علامت ، مسترد شده تلقی می گردد و مراتب به معترض ابلاغ می شود تا در صورتی که علامت وی به ثبت نرسیده باشد، بر طبق اظهارنامه ای که همزمان با اعتراض تسلیم کرده است نسبت به ثبت آن اقدام کند.
هرگاه متقاضی ثبت اعتراض را نپذیرد و یادداشت متقابلی به عنوان دفاع به اداره مالکیت صنعتی ارسال دارد ، مرجع ثبت مراتب را ظرف 10 روز با ارسال رونوشت دفاعیه متقاضی، برای معترض به وی اعلام می دارد که مدت 20 روز از تاریخ ابلاغ مهلت دارد تا اعتراض خود را از طریق مرجع ثبت به کمیسیون رسیدگی به اعتراض که در اداره کل مالکیت صنعتی تشکیل می شود، تسلیم کند. برای افراد مقیم خارج از کشور مهلت مزبور 40 روز است.
در موردی که معترض مدعی برخی حقوق غیر از حق مالکیت نسبت به علامتی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده ولی هنوز در ایران به ثبت نرسیده است، مگر این که علامت قانوناَ قابل ثبت نباشد، در این فرض نیازی به تسلیم اظهارنامه ثبت علامت از طرف معترض به مرجع ثبت نخواهد بود و به شرح فوق پرونده جهت رسیدگی به اعتراض، در کمیسیون مذکور مطرح خواهد شد. ( در ماده 58 ق. ث. ا. ط. ع و ماده 125 آئین نامه اجرایی آن ).

ب- رسیدگی به اعتراض
در صورتی که نسبت به اظهارنامه متقاضی ثبت علامت یا مارک تجاری اعتراض به عمل آید اداره ثبت مالکیت صنعتی، پرونده را پس از بررسی و تکمیل به وسیله کارشناس که کارمند مرجع ثبت است، جهت اتخاذ تصمیم به کمیسیون رسیدگی، به دستور مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی، ارسال خواهد شد . تصمیم کمیسیون قابل اعتراض در دادگاه صلاحیت دار قضایی خواهد بود. ( ماده 59 ق. ث. ا. ع و مواد 170 تا 172 آئین نامه اجرایی ) بنابراین رسیدگی به اعتراض نسبت به اظهارنامه تقاضای ثبت علامت تجاری دو مرحله دارد که عبارت از مرحله بدوی و تجدیدنظر است. رسیدگی اداره ثبت مالکیت صنعتی و رسیدگی تجدید نظر آن در دادگاه صلاحیت دار قضایی به عمل خواهد آمد.

یک- رسیدگی بدوی در کمیسیون
رسیدگی به اعتراض بدواَ در کمیسیون مرجع ثبت صورت می گیرد. طبق ماده 58 ق. ث. ا. ط. ع و ماده 170 آئین نامه اجرایی آن، کمیسیون از افراد ذیل تشکیل می شود :
1- رئیس اداره ثبت اختراعات ، اداره ثبت طرح های صنعتی یا اداره ثبت علائم تجاری بر حسب مورد
2- نماینده ای از جانب مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی
3- یک کارشناس یا متخصص که در صورت وم، ممکن است کارشناس مزبور، از خارج از سازمان نیز برگزیده شود.
ریاست کمیسیون بر عهده نماینده مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی، قرار دارد. کمیسیون دارای یک عضو علی البدل از بین کارشناسان به تعیین مدیرکل خواهد بود. تصمیم گیری در کمیسیون با اکثریت آراء صورت می گیرد و برای مرجع ثبت، قطعی و لازم الاتباع خواهد بود ولی تصمیم کمیسیون برای طرفین اختلاف، قابل اعتراض و رسیدگی در دادگاه صلاحیت دار است.
کارشناس رسیدگی کننده به پرونده ، نمی تواند برای بررسی نسبت به همان موضوع در کمیسیون شرکت نماید. نحوه رسیدگی در کمیسیون به این ترتیب است که تاریخ تشکیل جلسه، ساعت و محل تشکیل جلسه، به دستور رئیس کمیسیون بر حسب مورد به متقاضی ثبت یا طرفین اختلاف و یا به نماینده قانونی آنان ابلاغ خواهد شد و بین زمان تشکیل جلسه و تاریخ ابلاغ وقت رسیدگی، باید حداقل 10 روز فاصله باشد.
افراد مذکور می توانند در جلسه حضور پیدا کنند ولی عدم حضور آنان مانع رسیدگی نخواهد بود. قابل ذکر است که اگر طرفین یا یکی از طرفین اختلاف، مقیم ایران نباشند و در ایران نماینده قانونی هم نداشته باشند، حداقل مدت فاصله بین تاریخ ابلاغ و تاریخ تشکیل جلسه کمیسیون به طور جداگانه مشخص نشده است ولی می توان گفت به استناد ملاک تبصره 3 ماده 125 آئین نامه اجرایی، مهلت مذکور به دو برابر یعنی 20 روز افزایش می یابد.
کمیسیون پس از رسیدگی با توجه به محتویات پرونده و مدارک و مستندات و اظهارات طرفین ، در صورت حضور یافتن در جلسه رسیدگی یا با توجه به لوایح آنان ، به صورت مستند و مستدل تصمیم خود را اعلام خواهد کرد. تصمیم کمیسیون از سوی مرجع ثبت به متقاضی یا به طرفین اختلاف ابلاغ خواهد شد و ظرف مدت 60 روز از تاریخ ابلاغ، تصمیم متخذه قابل اعتراض در دادگاه صلاحیت دار قوه قضائیه است.

دو- تجدید نظر خواهی نسبت به تصمیم کمیسیون در دادگاه حقوقی خاص
طبق قسمت اخیر ماده 59 ق- ث- ا- ط- ع و ماده 172 آئین نامه اجرایی قانون مذکور، تصمیمات اداره مالکیت صنعتی و کمیسیون آن، توسط اشخاص ذینفع قابل اعتراض و تجدیدنظر خواهی است. دادخواست تجدیدنظر خواهی باید ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ تصمیم و یا اطلاع وی از آن، به دادگاه صالح تقدیم گردد.
طبق ماده 59 ق- ث- ا- ط- ع رسیدگی به تصمیمات کمیسیون اداره کل ثبت مالکیت صنعتی و همچنین به اختلافات ناشی از اجراء این قانون و آئین نامه اجرایی آن، در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاه عمومی تهران می باشد که توسط رئیس قوه قضاییه تعیین می گردد. بنابراین مرجع تجدیدنظر خواهی نسبت به تصمیمات کمیسیون اداره کل مالکیت صنعتی، دادگاه عمومی خاص تهران است که از طرف قوه قضاییه به آن دادگاه این صلاحیت اعطاء گردیده باشد و سایر دادگاه های عمومی تهران یا شهرستان ها صلاحیت رسیدگی به اعتراض ذینفع و تجدیدنظر خواه نخواهند داشت. تشریفات و نحوه رسیدگی نسبت به تجدید خواهی از تصمیم کمیسیون مرجع ثبت علائم، تابع مقررات آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی است.
بنابراین تجدید نظر خواهی از تصمیم کمیسیون نیاز به تقدیم دادخواست دارد. طبق ماده 48 ق. آ. د. م شروع رسیدگی در دادگاه مستم تقدیم دادخواست می باشد. دادخواست به دفتر دادگاه صالح و در صورتی که دادگاه دارای شعب متعددی باشد دادخواست باید به دفتر شعبه اول تقدیم گردد .
دادخواست باید به زبان فارسی و روی برگ های چاپی مخصوص نوشته شده و حاوی نکات ذیل باشد :
1- نام ، نام خانوادگی ، نام پدر، سن ، اقامتگاه و حتی الامکان شغل خواهان. در صورتی که دادخواست توسط وکیل تقدیم شود، مشخصات وکیل نیز باید درج گردد.
2- نام ، نام خانوادگی ، اقامتگاه و شغل خوانده ( کمیسیون مرجع ثبت و اشخاصی که تصمیم کمیسیون به نفع آن ها اتخاذ شده باشد ).
3- تعیین خواسته و بهای آن مگر آنکه تعیین بهای خواسته ممکن نبوده و یا خواسته مالی نباشد که موضوع بحث غیرمالی است.
4- تعهدات و جهاتی که به موجب آن خواهان خود را مستحق مطالبه می داند به طوری که مقصود واضح و روشن باشد.
5- آنچه خواهان از دادگاه درخواست دارد.
6- ذکر ادله و وسایلی که خواهان برای اثبات ادعای خود دارد، از قبیل اسناد و نوشتجات و اطلاع مطلعین و غیره، باید ادله مثبته به ترتیب و واضح نوشته و اگر دلیل گواهی گواهان باشد، خواهان باید اسامی و مشخصات و محل اقامت آنان را به طور صحیح معین کند.
7- امضای دادخواست دهنده و در صورت عجز از امضاء با زدن اثر انگشت در ذیل دادخواست که حاکی از تایید مطالب دادخواست است. اگر وکیل دادخواست به دادگاه تقدیم کند، امضاء وکیل خواهان کافی است و همچنین است اگر دعوی از طریق قیم یا متولی یا ولی یا مدیر شرکت یا شخص حقوقی دیگر اقامه شود. ( ماده 51 ق. آ. د. م )
8- اگر دادخواست توسط ولی، قیم ، وکیل و یا نمایندگان قانونی دیگر خواهان تقدیم شود، باید رونوشت سندی که مثبت سمت دادخواست دهنده است به پیوست تسلیم دادگاه گردد. ( ماده 59 ق. آ. د. م )
9- اگر اسناد خواهان به زبان فارسی نباشد، علاوه بر رونوشت یا تصویر مصدق، ترجمه گواهی شده آن نیز باید پیوست دادخواست شود. البته صحت ترجمه و مطابقت رونوشت با اصل را مترجمین رسمی و یا مامورین کنسولی حسب مورد گواهی خواهند نمود. ( ماده 58 ق. آ. د. م )
10- دادخواست و کلیه برگ های پیوست آن باید در دو نسخه و در صورت تعدد خوانده به تعداد آن ها به اضافه یک نسخه ، تقدیم دادگاه شود. رونوشت یا تصویر اسناد خواهان باید خوانا و با اصل تطبیق و تصدیق شود که مدیر دفتر دادگاه صلاحیت دار یا مدیران دادگاه های دیگر، ادارات ثبت اسناد یا دفاتر اسناد رسمی و در صورت نبودن مراجع مذکور بخشدار محل یا یکی از ادارات دولتی و در خارج از کشور، ماموران کنسولی، یا سفارت خانه های ایران حق تطبیق اسناد با رونوشت و گواهی را خواهند داشت. ( مواد 57 تا 60 ق. آ. د. م )
11- الصاق و ابطال تمبر بابت هزینه دادرسی و الصاق تمبر تصدیق رونوشت اسناد و مدارک و الصاق تمبر روی وکالتنامه بر اساس ضوابط و مقررات .
توضیح آن که تجدیدنظر خواهی از نظر و تصمیم کمیسیون اداره کل مالکیت صنعتی در خصوص ثبت علائم تجاری و اعتراض به آن در ردیف دعاوی غیرمالی است. بنابراین در این گونه دعاوی خواهان مکلف است به دادخواست تقدیمی بابت هزینه دادرسی معادل دعاوی غیرمالی تمبر الصاق و ابطال کند.

 
چون ازتصمیمات بنیادی مجامع عمومی – که در حقوق مالی سهامداران و اشخاص حقیقی و حقوقی طرف معامله با شرکت های سهامی عام و خاص موثر می باشند – بایستی اشخاص ذینفع اطلاع حاصل نمایند و این اقدام با ارسال صورت جلسات مجامع عمومی صاحبان سهام به مرجع ثبت شرکت ها، از مجرای اداره ثبت شرکت ها و با تایید آن اداره به وسیله انتشار آگهی در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشاری که هرگونه آگهی های شرکت در آن منتشر می شود به عمل می آید، لذا مقنن طی مواد عدیده مورد پیش بینی در لایحه قانونی فوق الذکر ارسال صورتجلسه مجامع عمومی را مقرر داشته که ذیلاَ به آن مواد اشاره می شود :

ماده 106 لایحه اصلاحی قانون تجارت 
 " در مواردی که تصمیمات مجمع عمومی متضمن یکی از امور ذیل باشد، یک نسخه ازصورتجلسه مجمع باید جهت ثبت به مرجع مربوطه ارسال گردد:
1- انتخاب مدیران اعم از اعضای هیات مدیره و مدیرعامل
2- انتخاب نماینده حقیقی شخص حقوقی که عضو هیات مدیره است.
3- انتخاب بازرس یا بازرسان
در این رابطه قابل ذکر است ، در مواردی که دادگاه مبادرت به انتخاب بازرس می کند نیز باید به اطلاع مرجع ثبت شرکت ها برسد. کافی است که نسخه ای از تصمیم دادگاه در این خصوص به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود که این امر بر عهده مدیران شرکت است.
4- تصویب ترامه
5- تغییر در سرمایه شرکت ( کاهش یا افزایش سرمایه )
6- هر نوع تغییر در اساسنامه
7- انحلال شرکت و نحوه تصفیه .
لازم به توضیح است، صورت جلسه مجمع عمومی موسس باید در اداره مربوطه به ثبت برسد و اساساَ این ثبت به منزله ایجاد شخصیت حقوقی برای شرکت است اما در رابطه با صورتجلسه مجامع عمومی و فوق العاده ، چنانچه تصمیمات مجمع ، چه مجمع عمومی عادی و چه مجمع عمومی فوق العاده ، متضمن یکی از موارد فوق باشد نیاز به ثبت دارد.
ماده 48 :
" . شرکت باید مرجع ثبت شرکت ها را از تبدیل سهام خود کتباَ مطلع سازد، تا مراتب طبق مقررات به ثبت رسیده و برای اطلاع عموم آگهی شود ".
ماده 57 :
" تصمیم راجع به فروش اوراق قرضه و شرایط صدور و انتشار آن، باید همراه با طرح اطلاعیه انتشار اوراق قرضه، کتباَ به مرجع مربوطه اعلام شود. مرجع مذکور مفاد تصمیم را ثبت و خلاصه آن را با طرح اطلاعیه انتشار اوراق قرضه، به هزینه شرکت ، در رومه رسمی آگهی خواهد نمود ".
ماده 108 لایحه :
" مدیران شرکت توسط مجمع عمومی موسس و مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند " و چون نتیجه انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت صورتجلسه می شود ، نسخه ای از صورتجلسه تنظیمی باید به مرجع ثبت شرکت ها ارسال گردد، رویه عملی مرجع ثبت شرکت ها این است که بایستی ضمن صورت جلسات تنظیمی به یکی ازمدیران شرکت وکالت و نمایندگی داده شود تا از سوی هیئت مدیره اختیار امضای دفاتر و اسناد را پس از ثبت صورت جلسات مذکور در آن ها در اداره ثبت شرکت ها داشته باشد. این وکیل و نماینده متن صورت جلسات را در دفاتر اداره ثبت وارد و امضاء می نماید.
• چند نکته حائز اهمیت :
1- در هیچ ازشرکت های سهامی اعم از عام و خاص، ضرورتی ندارد صاحبان سهام حاضر در جلسه مجمع صورت جلسه آن را امضا کنند.
2- وظیفه تهیه و امضای صورت جلسات و خلاصه مذاکرات به عهده هیات رئیسه مجمع است .
3- در صورتی که یکی از اعضای هیات رئیسه از امضای صورت جلسه امتناع ورزد صورت جلسه مزبور فاقد ارزش و غیرقابل ثبت خواهد بود.
4- تصمیم گیری در امور داخلی شرکت از جمله مصوباتی در مورد خرید و فروش اموال منقول و غیرمنقول قابلیت ثبت ندارد و از سوی دیگر در صورت انصراف سهام داران از انحلال شرکت، عدول از انحلال و تصمیم به ابقای شرکت نیز قابل ثبت نیست.
5- چنانچه سهام داران پس از تصمیم بر انحلال شرکت پشیمان شده و قصد احیای آن را داشته باشند چاره ای جز مراجعه به دادگاه و تقدیم دادخواست ابطال ثبت انحلال شرکت به طرفیت مدیر تصفیه شرکت را ندارند.
6- صورتجلسه حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ تشکیل جلسه می بایست تحویل اداره گردد.
7- توجه داشته باشید که اصل صورت جلسه امضا شده توسط اعضا باید به اداره مربوطه ارسال گردد و نه کپی آن . در این رابطه کپی برابر اصل صورت جلسه نیز پذیرفته شده نیست.
مرجع فوق الذکر، در صورت صحت صورتجلسه و رعایت نمودن کلیه اصول و قواعد قانونی آن و مطابقت موارد آن با پرونده اصلی، آگهی تغییرات ثبتی را صادر نموده که در رومه رسمی و محلی اطلاع رسانی شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر، می توانید با ما تماس حاصل فرمایید و یا به مقالات ذیل مراجعه نمایید :
- سامانه تنظیم هوشمند صورتجلسات  
- راهنمای تنظیم صورتجلسه
- چارچوب کلی تنظیم صورتجلسات ارائه شده به مرجع ثبت شرکت ها
- نحوه تنظیم صورتجلسات در مجامع عمومی شرکت ( به همراه نمونه صورتجلسات )



  
پس از آن که شرکت تعاونی منحل شد، بلافاصله باید موضوع انحلال آن ثبت گردد و برابر قانون تجارت در مورد تصفیه آن اقدام شود.تصفیه عبارت است از انجام امور مربوط به شرکت یا اتحادیه تعاونی منحل شده به شرح ذیل :
- خاتمه دادن به کارهای جاری؛
- اجرای تعهدات موجود ؛
- وصول مطالبات ؛
- تعیین بدهی ها ؛
- تقسیم دارایی.
لازم به ذکر است که هر گاه انحلال شرکت با تصمیم مجمع عمومی فوق العاده برابر ضوابط مربوط انجام گرفته باشد، و یا این که وزارت تعاون در حدود صلاحیت قانونی خود رای به انحلال آن داده باشد، ظرف مدت یک ماه سه نفر را جهت تصفیه امور تعاونی تعیین و به اداره ثبت محل معرفی خواهد نمود تا برابر ضوابط و مقررات مربوط در مورد تصفیه تعاونی اقدام لازم را به عمل آورند.
اما در مواردی که انحلال شرکت تعاونی به جهات دیگری صورت گرفته باشد، تصفیه آن و نحوه تصفیه برابر قانون تجارت است .

نکات حائز اهمیت راجع به هیئت تصفیه در تعاونی ها :
- هیئت تصفیه مرکب از سه نفر است که آن ها را مجمع عمومی فوق العاده یا وزارت تعاون که تصمیم به انحلال شرکت یا اتحادیه تعاونی می گیرد، تعیین می کند.
- اعضای هیئت تصفیه باید به مرجع ثبت شرکت ها معرفی شوند انتخاب و معرفی آن ها باید ظرف یک ماه از تاریخ انحلال تعاونی صورت گیرد.
- هرگونه تغییر در سمت و امضاهای اعضای هیئت تصفیه باید پس از تصویب هیئت تصفیه به مرجع ثبت شرکت جهت ثبت ارسال و نسخه ای نیز به وزارت تعاون تسلیم شود.
- مدت ماموریت هیئت تصفیه نباید از دو سال کند . اگر تا پایان ماموریت، کار تصفیه خاتمه نیابد، هیئت تصفیه باید با ذکر علل و دلایل خاتمه نیافتن تصفیه امور، مهلت اضافی لازم برای خاتمه دادن به امر تصفیه و تدابیر مورد نظر برای پایان دادن به امر تصفیه را از مرجعی که وی را تعیین کرده است خواستار شود.
- مرجعی که هیئت تصفیه یا هر یک از اعضای آن را تعیین کرده است، می تواند آن را عزل کند.
- در صورت فوت، استعفا یا ممنوعیت قانونی اعضای هیئت تصفیه، مجمع عمومی شرکت یا اتحادیه تعاونی باید ظرف یک ماه برای تعیین جانشین اقدام کند؛ در غیر این صورت وزارت تعاون می تواند پس از پایان مهلت مذکور راساَ جانشین را تعیین کند. در هر دو حال باید عضو یا اعضای جانشین به مرجع ثبت شرکت معرفی شوند.
- تا زمانی که عضو یا اعضای جانشین تعیین و به مرجع ثبت شرکت یا اتحادیه معرفی نشده اند، عضو یا اعضای مستعفی هیئت تصفیه همچنان مکلف به انجام وظیفه خود می باشند.
- در مدت تصفیه هر گاه تشکیل مجمع عمومی شرکت یا اتحادیه تعاونی در حال تصفیه لازم باشد، دعوت آن بر عهده هیئت تصفیه است. مقررات مربوط به دعوت و تشکیل مجمع، مانند زمان قبل از انحلال است.
- اعضای هیئت تصفیه می توانند کارمزد دریافت کنند.
- تعیین کارمزد اعضای هیئت تصفیه منتخب مجمع عمومی فوق العاده بر عهده همان مجمع است. وزارت تعاون، در صورتی که مجمع مذکور کارمزد اعضای هیئت تصفیه را تعیین نکرده باشد و نیز در مورد کارمزد هیئت تصفیه ای که خود تعیین کرده است، راساَ اقدام می کند. کارمزد مذکور از اموال تعاونی در حال تصفیه پرداخت می شود.
- مادام که کار نصفیه خاتمه نیافته است، هیئت تصفیه باید همه ساله مجمع عمومی عادی تعاونی را با رعایت شرایط و تشریفاتی که در قانون و اساسنامه پیش بینی شده است، دعوت کند و صورت دارایی ، ترامه و حساب سود و زیان و عملیات خود را به ضمیمه گزارشی حاکی از اعمالی که تا آن موقع انجام داده است ، به مجمع عمومی مذکور تسلیم کند. هر گاه مجمع عمومی دو بار با رعایت شرایط و تشریفات مقرر دعوت شده ولی تشکیل نشود یا اینکه تشکیل شود ولی نتواند تصمیم بگیرد، هیئت تصفیه باید گزارش خود و صورت حساب های مذکور را به طریقی که در اساسنامه تعاونی پیش بینی شده است به اطلاع اعضا برساند.
- هیئت تصفیه و هر یک از اعضای آن می توانند استعفا دهند.
- دفاتر و اسناد مدارک شرکت یا اتحادیه تعاونی تصفیه شده باید تا ده سال از تاریخ اعلام ختم تصفیه محفوظ بماند، به این منظور هیئت تصفیه باید مقارن اعلام ختم تصفیه به مرجع ثبت مربوط، دفاتر و اسناد و مدارک را نیز به مرجع ثبت تحویل دهد تا در آنجا نگهداری شود و برای مراجعه اشخاص ذی نفع در دسترس باشد.


مجموعه ای از افراد که برای انجام فعالیتی خاص با همدیگر همکاری می نمایند، می توانند یک شرکت یا موسسه را تشکیل دهند و آن را به ثبت برسانند.
ثبت شرکت یکی از اقدامات اساسی در راستای انجام امور تجاری، تولیدی، خدماتی و . می باشد. با ثبت شرکت مجموعه ای از افراد در یک چارچوب منسجم حقوقی فعالیت خود را آغاز می کنند تا احتمال هر گونه بی قانونی تا حد امکان کاهش یابد. از جمله امتیازات ثبت شرکت به شرح ذیل است :
- امتیازات اعتبارات وام تسهیلات
- اخذ و اعطای نمایندگی رسمی
- دریافت جوازها
- دریافت جوازها
- امکان تبلیغات گسترده و پربازده
- بهره مندی از معافیت های دارایی با توجه به نوع فعالیت
- امکان شرکت در مناقصات و مزایدات رسمی
- امکان ورود به عرصه های بین المللی
- با ثبت یک مجموعه می توانید از امکانات بیمه برای خود و کارمندانتان استفاده نمایید.
اگر برای اولین بار است که می خواهید اقدام به ثبت شرکت کنید، از بهترین گزینه ها برای ثبت شرکت، شرکت سهامی خاص و بامسئولیت محدود می باشد .
شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناَ در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کمتر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست.
همچنین، شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای انجام امور تجاری تشکیل می شود.مسئولیت شریک در مقابل قروض و دیون شرکت به میزان سهم الشرکه ای است که شخص در شرکت سرمایه گذاری کرده است.فرق این شرکت با شرکت های سهامی در این است که در شرکت با مسئولیت محدود به هیچ وجه سهم الشرکه صادر نمی شود و جز با رضایت عده ای از شرکاء که سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها باشد قابل نقل و انتقال نیست.ولی در شرکت های سهامی، سهام منتشر گردیده و نیز قابل نقل و انتقال می باشد.در شرکت با مسئولیت محدود در صورت پیش بینی در اساسنامه، با فوت ، حجر ، ممنوعیت قانونی یا قضایی یکی از شرکاء شرکت منحل می شود ولی در شرکت های سهامی عام و خاص در چنین شرایطی شرکت به حیات خود ادامه می دهد.
نکته قابل توجه در ثبت چنین شرکت هایی این است که اگر قصد قید کلمه تولید در موضوع فعالیت شرکت را دارید با توجه به حوزه ثبتی نیاز یا عدم نیاز به مجوز در زمینه تولید مشخص می گردد. برای نمونه شرکت هایی که در کرج به ثبت می رسند بابت قید کلمه تولید در موضوع فعالیت مجوز به اداره ثبت شرکت ها ارائه می دهند ولی اگر در تهران به ثبت برسند به مجوز نیاز نیست.

مدارک ثبت شرکت تولید درب ضد سرقت :
جهت انجام ثبت شرکت لازم است با توجه به نوع شرکت مدارک و اسناد مرتبط را تجمیع نمود. این مدارک به شرح ذیل می باشد که لازم است قبل از اقدامات لازم برای ثبت شرکت نسبت بدان آگاه بود تا با اشراف کامل اقدام به پروسه ثبت شرکت نمود.
- شناسنامه و کارت ملی متقاضیان اعم از سهامداران اعضای هیئت مدیره و بازرسین
- گواهی عدم سوء پیشینه برای اعضای هیئت مدیره و بازرسین
- مدرک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند.
- مجوز فعالیت برای موضوعاتی که مم به ارائه مجوز می باشند.
- ارائه آدرس صحیح به همراه کد پستی برای محل فعالیت شرکت و محل ست متقاضیان

مراحل ثبت شرکت تولید درب ضد سرقت
 ثبت شرکت ها در تهران در اداره ای به نام " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی " انجام می شود که یکی از دوایر اداره کل ثبت اسناد و املاک است. در خارج از تهران ، به موجب ماده 2 نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه ( مصوب 1311) ، ثبت شرکت در اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت به عمل می آید. در نقاطی که اداره یا دایره شعب ثبت اسناد وجود نداشته باشد، ثبت شرکت در دفتر اسناد رسمی و اگر دفتر اسناد رسمی، هم نباشد ، در دفتر دادگاه محل انجام خواهد گرفت. در صورت اخیر، شرکت باید در ظرف سه ماه از تاریخ تاسیس اداره یا دایره یا شعبه ثبت اسناد در محل استقرار دادگاه ، خود را در دفتر ثبت اسناد به ثبت برساند.
جهت انجام امور ثبت شرکت لازم است که پروسه اداری طی گردد. این مراحل به شرح ذیل است :
- تجمیع مدارک مورد نیاز
- اخذ گواهی عدم سوپیشینه
- تنظیم و تدوین مفاد اساسنامه
- انتخاب نام مناسب برای شرکت
- ثبت نام اولیه در سامانه و تنظیم اوراق ثبتی
- تعیین نام شرکت
- ارسال اوراق به اداره از طریق پست جهت انجام مراحل ثبت
- بررسی مدارک توسط کارشناس اداره ثبت شرکت ها
- در صورت بلامانع بودن صدور آگهی تاسیس شرکت
- تخصیص شماره ثبت و شناسه ملی برای درخواست ثبت شرکت
- ارسال آگهی جهت انتشار در رومه رسمی کشور
- انجام امور تشکیل پرونده مالیاتی و اخذ کد اقتصادی
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره تخصصی با ما تماس حاصل فرمایید


 در قانون تجارت ایران تعریفی از شرکت تجاری دیده نمی شود. لیکن برخی از حقوقدانان با توجه به چارچوب حقوقی موجود ،تعاریف مختلفی از شرکت تجاری پیشنهاد کرده اند ،از جمله دکتر ستوده تهرانی از اساتید حقوق در این رابطه می نویسد: شرکت تجاری عبارت است از سازمانی که بین دو یا چند نفر تشکیل می شود که در آن هر یک سهمی به صورت نقد یا جنس یا کار خود در بین می گذارد تا مبادرت به عملیات تجاری نموده و منافع و زیان های حاصله را بین خود تقسیم کنند. دکتر اسکینی از حقوقدانان معاصر نیز این تعریف را از شرکت تجاری ارائه کرده است: شرکت تجاری ،قراردادی است که به موجب آن،یک یا چند نفر توافق می کنند سرمایه ی مستقلی را که از جمع آورده های آن ها تشکیل می شود، ایجاد کنند و به موسسه ای که برای انجام مقصودخاصی تشکیل می گردد، اختصاص دهند و در منافع و زیان های حاصل از به کارگیری سرمایه سهیم شوند. 

 بر عکس ،قانون مدنی شرکت را تعریف کرده است ،در حقوق مدنی ،شرکت به دو معنای عام و خاص به کار رفنه است در معنای عام ،شرکت عبارت از عقدی است که در آن طرفین ،سرمایه یا کار خود را برای رسیدن به سودی خاص جمع می کنند. در این معنا ،علاوه بر عقد شرکت ،که موضوع مواد 571 به بعد قانون مدنی است ،عقد مضاربه ،عقد مزارعه و عقد مساقات هم از مصادیق شرکت حساب می آیند.در معنای خاص ،شرکت یکی از عقود معینی است که همراه با اشاعه در حق مالکیت ایجاد می شود.معمولاً هرگاه در حقوق مدنی از شرکت صحبت می شود ،مقصود همین نوع اخیر است.به موجب ماده ی 571 قانون مدنی: (شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی واحد به نحو اشاعه) در این قانون و در این تعریف،(شرکت)بیانگر هرگونه مالکیت مشاعی بر هر مالی است ،لذا دامنه ی این تعریف فراتر از شرکت های تجاری به شکل شناخته شده در جامعه است و مقرراتی که در چارچوب این قانون و این تعریف آورده شده،نمی تواند ضرورتاً در مورد شرکت های تجاری اطلاق داشته باشد. در قانون مدنی آمده است  شرکت  مدنی ممکن است اختیاری یا قهری باشد(ماده ی 572 ق.م)شرکت قهری بر توافق شرکا استوار نیست ،بلکه در نتیجه ی اجتماع حقوق مالکان ،به سبب امتزاج یا ارث تحقق می یابد(ماده ی 574ق.م) بر عکس ،شرکت اختیاری حاصل اراده ی طرفین است ،زیرا یا در نتیجه ی عقدی از  عقود حاصل می شود یا در نتیجه ی عمل شرکا ،از قبیل مزج اختیاری یا قبول مالی مشاعاً در ازای عمل چند نفر و نحو اینها(ماده ی 573ق.م) بنابراین شرکت های تجاری ،اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی به منظور انجام عملیات تجاری و کسب سود را گویند.شرکت هایی که هدف از تاًسیس آن ها  تجارت نیست و اعمال تجاری انجام نمی دهند ،شرکت های حقوقی یا مدنی نامیده می شوند.

 افتراق شرکت های مدنی و تجاری:

 با تشکیل یک شرکت تجاری،وضعیت حقوقی خاصی پدید می آید.آثار حقوقی ناشی از تشکیل یک شرکت تجاری که آن را  از شرکت مدنی متمایز می کند را می توان به شرح ذیل فهرست کرد:

  -شرکت مدنی اقامتگاه و تابعیت ندارد ،در حالی که اقامتگاه و تابعیت شرکت تجاری وماً باید مشخص باشد.

 نظر به اینکه شرکت تجاری بعد از تاسیس یک شخصیت حقوقی مستقل می  شود ،لذا به منظور سهولت در ارتباط و نظارت بر امور شرکت ،یک اقامتگاه قانونی برای یک شرکت فرض می شود.در نظام های حقوقی مختلف در جهان ،مکان های مختلفی  به عنوان اقامتگاه هر شرکت فرض گردیده است.

1)حسن ستوده ،تهرانی،حقوق تجارت-جلد اول(تهران:انتشارات دانشگاه تهران،1364) ،صفحه ی 172

2)اسکینی، ربیعا ،حقوق تجارت-شرکت های تجاری،جلد اول(تهران،انتشارات سمت،1375) ،صفحه ی 17

3)کاتوزیان ،ناصر ،حقوق مدنی(مشارکت ها ،صلح ،عطایا) ،چاپ اقبال ،1363 ،صفحه ی 6 به بعد.

 در ماده ی 590 قانون تجارت ،اقامتگاه اشخاص حقوقی مکانی تعیین شده است که (اداره ی امور)شخص حقوقی در آنجا باشد.ولی  در ماده ی 1002 قانون مدنی ،اقامتگاه اشخاص حقوقی(مرکز عملیات)آن ها تعیین شده است.لذا از لحاظ  حقوقی تعارضی بین این دو ماده دیده می شود.زیرا در مورد اشخاص حقوقی ،خصوصاً شرکت های تجاری  ،معمولاً(محل اداره ی امور)که معمولاً دفتر مرکزی نامیده می شود ،با(مرکز عملیات)که معمولاً کارگاه یا کارخانه ای در مسافت بسیار دور و حتی در شهر دیگر واقع شده است ،تفاوت وجود دارد.در رابطه با این تعارض قانونی ،

 حقوقدانان نظرات مختلفی ارایه کرده اند ،لیکن نظر قالب این است که حکم قانون تجارت به دلیل خاص بودن بر حکم قانون مدنی به دلیل عام بودن ارجحیت دارد.

 بنابراین ،اقامتگاه هر شرکت تجاری،مرکز اداره ی امور آن است و کلیه ی ابلاغ های قانونی،دادخواست،اظهارنامه،و غیره فقط باید به اقامتگاه قانونی شرکت تسلیم شود.

 همچنین با تاسیس یک شرکت تجاری و ایجاد یک شخصیت حقوقی فرضی برای آن،مساله ی تابعیت این شخصیت حقوقی نیز مطرح می باشد که در بسیاری از دعاوی تجاری بین المللی این موضوع از اهمیت خاصی برخوردار است.

در رابطه با تعیین تابعیت شرکت های تجاری نیز معیارهای متفاوتی در نظام های حقوقی کشورهای مختلف جهان مطرح می باشد.در کشور ما ایران،طبق ماده ی 591 قانون تجارت اشخاص حقوقی(از جمله شرکت ها) تابعیت کشوری را در اختیار دارند که اقامتگاه آن ها در کشور می باشد.از این رو ،شرکتی که مرکز اداره ی امور آن در ایران واقع باشد،دارای تابعیت ایرانی است،ولو اینکه مرکز عملیات آن خارج از کشور باشد.

 -شرکت مدنی فاقد شخصیت است ،در حالی که شرکت تجاری اصولاً یک شخصیت حقوقی است.

 -موضوع شرکت مدنی معاملات غیر تجاری است ،در حالی که موضوع شرکت های تجاری معاملات تجاری است.

 -قانون ،شرکت های تجاری را تحت نظم به خصوصی قرار داده و حتی انواع آن ها را مشخص و محدود نموده و ضوابط معینی را بر آن ها حاکم کرده است ،در حالی که شرکت های حقوقی تابع قصد و اراده ی شرکا می باشند و به هر نحو که بخواهند (مشروط بر آنکه مغایر قانون مدنی نباشند)می توانند شرکت تشکیل دهند.

 در این رابطه قابل ذکر است طبقه بندی شرکت های تجاری در هر کشور تابع نظام حقوقی همان کشور است .بنابراین ،نمی توان طبقه بندی طبقه بندی واحد بین المللی برای شرکت های تجاری متصور شد و حتی فراتر از آن ،هر نوع شرکت ممکن است مفهوم و جایگاه خود در هر کشور را داشته باشد.به عبارتی ،شرکت سهامی در ایران دارای همان تعریف از شرکت های سهامی در کشورهای دیگر نیست.شرکت با مسئولیت محدود نیز اینچنین است.برای نمونه  ،درکشور انگلستان و بر اساس قوانین شرکت ها مصوب 1982 با اصلاحات بعدی ،شرکت ها باید به یکی از دو نوع عام(Public) یا خاص(خصوصی)(private)باشند.شرکت های عام با پسوند(P.I.C) در نامشان از شرکت های خصوصی تفکیک می شوند.

 در کشور ما در ماده ی 20 قانون تجارت ،شرکت های تجاری به هفت نوع ذیل طبقه بندی شده است:

 1)شرکت سهامی 2)شرکت با مسئولیت محدود 3)شرکت تضامنی 4)شرکت مختلط غیر سهامی 5)شرکت مختلط سهامی  6)شرکت نسبی  7)شرکت تعاونی تولید و مصرف

 نکته:در لایحه ی اصلاح قانون تجارت(مصوب 1384 هیات وزیران)از هفت نوع شرکت تجاری پیش بینی شده در قانون تجارت ،شرکت های مختلط غیر سهامی ،مختلط سهامی و نسبی حذف شده اند ،و لذا چهار نوع شرکت تجاری یعنی سهامی ،با مسئولیت محدود ،تضامنی و تعاونی فقط به رسمیت شناخته شده اند.

 طبق لایحه ی قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت-مصوب 24/12/1347 شرکت های سهامی نیز به دو گروه طبقه بندی می شوند:اول:شرکت های سهامی عام  دوم: شرکت های سهامی خاص 

 این دو نوع شرکت نیز اگرچه از لحاظ ساختار شبیه به یکدیگر هستند ،لیکن در برخی از مقررات با یکدیگر تفاوت دارند.1

 -شرکت مدنی همیشه و ضرورتاً با حداقل دو نفر تشکیل می گردد ،در حالی که در تاسیس بعضی از شرکت های تجاری ضرورتاً وجود حداقل سه نفر لازم است(مثل شرکت سهامی خاص)

 -شرکت های تجاری حتماً و ضرورتاً در نتیجه ی اختیار و اراده ی شرکا به وجود می آیند ،ولی بعضی از شرکت های مدنی بدون اراده و اختیار شرکا به وجود می آیند(مثل شراکت وراث در مال الترکه)

 -مسئولیت شرکا در شرکت های تجاری بر حسب نوع شرکت ممکن است به میزان سهم ،محدود به سرمایه ،نسبت به سرمایه و تضمین تمام سرمایه و یا مختلط باشد ،در حالی که در شرکت های مدنی چنین مسئولیتی وجود ندارد و مسئولیت در امور مدنی منفرد می باشد.

 -نحوه ی تقسیم سود و زیان در شرکت های تجاری بر اساس نوع شرکت ها متفاوت است و بر مبنای مسئولیت شرکا انجام می گیرد ،در صورتی که در شرکت های مدنی همیشه تقسیم سود و زیان به نسبت سهم است.

 -استقلال مالی:با تاسیس یک شرکت تجاری و تعیین مدیران آن که نحوه ی تعیین آن ها را قانون تجارت یا اساسنامه ی همان شرکت مشخص می کند ،هیچیک از شرکا حق مداخله در امور اجرایی شرکت را نخواهند داشت و تنها شیوه ی نظارت بر امور شرکت توسط شرکا از طریق مجمع عمومی و بازرس قانونی و یا مراجع قضایی است.

 -دارا بودن حقوق و تکالیف مستقل از شرکا:از سایر ویژگی های متمایز شرکت تجاری این است که با تشکیل یک شرکت تجاری ،حقوق و تکالیف این شخصیت حقوقی مستقل از حقوق و تکالیف صاحبان سرمایه و موسسین آن خواهد بود.لذا صاحبان سرمایه ی یک شرکت و خود شرکت می توانند به موازات و مستقل از یکدیگر از حقوق و امتیاز اقتصادی و اجتماعی استفاده کنند.

 برای نمونه ،یک شرکت و سهامداران آن می توانند مستقلاً در یک زمینه ی مشترک تجاری فعالیت داشته باشند.

 -ورشکستگی ، تصفیه و مرور زمان مختص شرکت های تجاری و تجار است  ،در حالی که در امور مدنی مقررات اعسار جاری می گردد.

 1)قابل ملاحظه است  ،بعد از تصویب قانون تجارت ،قوانین مختلفی در رابطه با شرکت های تعاونی به تصویب رسیده است که به موجب آن ها تغییراتی در طبقه بندی و مقررات مربوط به شرکت های تعاونی داده شده است.برای نمونه ،می توان به قانون شرکت تعاونی ،مصوب 1350 و قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران-مصوب 1370- اشاره کرد.لذا اگرچه قانون تجارت منبع اصلی مقررات مربوط به شرکت ها در ایران محسوب می شود ،لیکن سایر قوانین ،برخی مقررات مربوط به شرکت ها ،مندرج در قانون تجارت را تغییر داده اند.لیکن متاسفانه در اکثر مجموعه قوانین تجارت که امروز منتشر می شود ،این تغییرات در قوانین اعمال نمی گردد و همین موضوع موجب بروز اشتباه در شناخت قوانین معتبر و حتی بروز اختلاف بین اشخاص حقوقی ذینفع می گردد. (پاکدامن،  رضا ،  حقوق شرکت های تجاری ، انتشارات خرسندی ، 1389.صفحه ی )

 منابع:

 1)اسکینی ،ربیعا ،حقوق شرکت های تجاری ،جلد اول (تهران  ،انتشارات سمت،1375 )

 2)پاکدامن،  رضا ،  حقوق شرکت های تجاری ، انتشارات خرسندی ، 1389

 3)حسن ستوده، تهرانی،حقوق تجارت-جلد اول(تهران:انتشارات دانشگاه تهران،1364) 

 4)راشدی اشرفی ،علیرضا ،حقوق تجارت(کاربردی) ،شرکت چاپ و نشر بازرگانی وابسته به موسسه ی مطالعات و پژوهش های بازرگانی ،1386

 5)کاتوزیان ،ناصر ،حقوق مدنی(مشارکت ها ،صلح ،عطایا) ،چاپ اقبال ،1363 

 
معروف ترین نوع کفش های دست دوز که در نقاط مختلف ایران دارای طرفداران پرشماری است و حتی برخی مردم شهرنشین نیز در روزهای گرم سال آن را به سایر کفش ها ترجیح می دهند " گیوه " نام دارد. گیوه نوعی پاپوش تابستانی ، سبک ، بادوام و مناسب برای راهپیمایی های طولانی است. همچنین نوع طراحی و دوخت این پای افروز به شکلی است که هیچگاه لنگه به لنگه نمی شود و پای چپ و راست ندارد و حتی پس از پاره شدن دور انداخته نمی شود و می توان آن را ترمیم کرد.

تولید گیوه در استان های فارس ، اصفهان ، چهارمحال و بختیاری ، کرمانشاه و زنجان بسیار رواج دارد. این محصول را باید یکی از جالبترین و ارزنده ترین صنایع دستی ایران دانست.
شما می توانید با ثبت کردن شرکت گیوه بافی این ابتکار ایرانی را با صادرات و اخذ کارت بازرگانی به جهانیان بشناسانید و تجارت و کسب و کار خود را توسعه دهید.
ثبت نمودن شرکت نیاز به طی مراحل و شرایط خاص خود را دارد. کلیه شرایط ثبت و تاسیس شرکت باید به طور کامل و قانونی انجام شود. در این مقاله سعی شده است گام های ثبت شرکت مورد بررسی قرار گیرد.
• مرحله اول : پیدا کردن شریک خوب
در گام اول باید یک شریک تجاری خوب پیدا کنید. فردی را انتخاب نمایید که به او اعتماد کامل دارید و اهدافتان از راه اندازی کسب و کار یکسان باشد. در قانون تجارت ، بحثی از شرکت تک شریکی نداریم و حداقل تعداد شریک لازم برای تشکیل شرکت، 2 شخص می باشد.
• مرحله دوم : ورود به سامانه اداره ثبت شرکت ها
روند ثبت کردن شرکت ها از اواخر سال 93 از روش سنتی و حضوری به روش اینترنتی و غیرحضوری تغییر یافته و ادارات ثبت اسناد و املاک سراسر کشور موظفند به منظور تسریع در این چرخه ، ثبت شرکت ها و هرگونه تغییرات در شرکت ها را تنها از طریق اینترنتی انجام دهند. برای ثبت نام اینترنتی به سامانه اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری مراجعه نمایید. پس از انتخاب پذیرش تاسیس باید فرم آن را با دقت کامل پر کنید . در مرحله نخست که عنوان آن " اطلاعات متقاضی " است، بایست مشخصات خودتان را درج کنید و سپس وارد گام بعدی شوید.
• مرحله سوم : انتخاب نام شرکت
هر شرکت برای به ثبت رسیدن ، نیاز به انتخاب نام دارد. شما مجاز می باشید 5 نام شرکت را به ترتیب اولویت در فرم درج کنید تا نهایتاَ یکی از آن ها انتخاب گردد. در انتخاب نام شرکت به نکات ذیل توجه داشته باشید :
1- نام شرکت نباید از قبل در اداره کل مربوطه به ثبت رسیده باشد و یا وجه تشابهی با نام های ثبت شده داشته باشد.
2- نام شرکت نباید بیگانه و غیرفارسی باشد و بایستی دارای ریشه فارسی بوده و در فرهنگ نامه دهخدا به ثبت رسیده باشد. چنانچه از فارسی بودن نام انتخابی خود مطلع نیستید می توانید با مراجعه به فرهنگ لغت از این قضیه مطلع شوید.
3- به کاربردن اسامی افراد مشهور به علت فریب افکار عمومی در نام شرکت ممنوع می باشد.
4- اسامی نباید مخالف نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد.

 




5- اسامی و عناوین دولتی کشور به عنوان نام شرکت پذیرفته نخواهند شد.
6- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند، پذیرفته نمی شوند.
7- اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
8- جهت انتخاب نام شرکت های تعاونی بایستی نام های پیشنهادی را در برگه ای جداگانه از مراجع وزارت تعاون درخواست نمود.
9- موسسات غیرتجاری و تعاونی از هزینه انتخاب نام معاف می باشند.
در پایان این مرحله ، به شما یک شماره پیگیری داده می شود که می توانید از طریق این شماره وضعیت ثبت شرکت خود را در سامانه پیگیری کنید.
در صورت سپری شدن زمانی بیش از 3 ماه از تاریخ تایید نام و در صورت عدم ثبت شرکت به دلایل مختلف و همچنین تغییر نام متقاضی باید نسبت به واریز مبلغ به شماره حساب مربوطه و ارائه فیش آن اقدام نمایید.
شایان ذکر است متقاضیان عزیز، در صورت نیاز به مشاوره تخصصی در این رابطه می توانند با مشاوران موسسه حقوقی  تماس حاصل نموده و از بانک نام موسسه حقوقی  نیز استفاده نمایند.
موسسه حقوقی  دارای بانک نام می باشد که در آن ازاسامی استفاده شده که دارای معانی زیبا هستند . این نام ها، از لحاظ ثبتی از قبل استعلام گرفته شده اند. لذا از این کلمات در نام شرکت های ثبت شده به ندرت استفاده شده و به همین خاطر احتمال ثبت آن ها بسیار بالا می باشد.
• مرحله چهارم : مشخص کردن مدت و موضوع فعالیت
در این مرحله باید " مدت و موضوع فعالیت " را تعیین کنید. معمولاَ شرکا به هنگام تشکیل شدن شرکت ، مدت آن را نامحدود قید می نمایند. با این حال شرکاء در صورت تمایل مجازند در حین تاسیس شرکت ، آن را برای مدت معین تاسیس نمایند. مدت شرکت در صورتیکه محدود باشد باید قید گردد که مثلاَ برای ده سال است والا قید خواهد شد که برای مدت نامحدود از تاریخ ثبت.
توجه داشته باشید که برخی از فعالیت ها به اخذ مجوز احتیاج دارند. چنانچه فعالیت شما با یکی از موارد این لیست مطابقت داشته باشد باید برای اخذ مجوز آن اقدام نمایید. به عنوان نمونه ، فعالیت در زمینه صنایع دستی ، مستم اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ( اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه ) می باشد.
• مرحله پنجم : تعیین نشانی شرکت
در صفحه بعدی بایستی مشخصات " اطلاعات مرکز اصلی " را وارد نمود. در آینده تمام مدارک از طرف سازمان ثبت شرکت ها به این آدرس برایتان ارسال خواهد شد.
• مرحله ششم : تامین سرمایه شرکت
شرکت های با مسئولیت محدود باید حداقل سرمایه مورد نظر خود و شرکت های سهامی باید تعداد سهم و ارزش اسمی آن را در این مرحله وارد کنند. حداقل سرمایه برای تاسیس یک شرکت با مسئولیت محدود مبلغ 100 هزار تومان است.
• مرحله هفتم : معرفی شرکای شرکت
در این صفحه نوع شخص حقیقی نام فارسی، نام خانوادگی فارسی ، نام پدر ، شماره شناسنامه ، جنسیت ، تاریخ تولید ، شماره همراه و نشانی را وارد نمایید . دقت داشته باشید که شماره ملی برای اشخاص حقیقی و شناسه ملی مختص اشخاص حقوقی است.
• مرحله هشتم : تعیین سهام شرکا
گام بعدی درج اطلاعات مربوط به سهام و سرمایه شرکاست. با انتخاب نام هر یک از اعضا مشخص می کنید که این فرد چه تعداد سهام دارد.
• مرحله نهم : معرفی شعبه های شرکت
صفحه دیگری وجود دارد مبنی بر اینکه چنانچه قرار است شرکت شعبه هایی داشته باشد باید این قسمت نیز پر شود، در این فرم مشخصات آن شعبه وارد می شود. سپس باید سال مالی شرکت را تعیین کرده و فرم مربوط به صورتجلسه را تکمیل نمود.
• مرحله دهم : ارائه اساسنامه شرکت
بعد از تایید اطلاعات، می بایست اساسنامه و شرکتنامه را در سامانه بارگذاری نمایید. اساسنامه و شرکتنامه ، فرم های پیش فرضی دارند که باید آن ها را پر نموده و در صورت وم ، قوانین مخصوص شرکت را به آن بیفزایید.
سپس باید تصویری برابر اصل شده از اساسنامه خود را در سامانه اداره ثبت شرکت ها بارگذاری نمایید و بعد منتظر بمانید تا اداره مربوطه از شما بخواهد تا مدارک مورد نیاز را برای آن ها ارسال نمایید.
• مرحله یازدهم : چاپ آگهی در رومه رسمی
بعد از اینکه پروسه تاسیس شرکت انجام شد و شماره ثبت و مدارک از اداره مربوطه اخذ گردید اولین گام پس از تاسیس شرکت ، واریز هزینه های رومه رسمی و ارسال آگهی ثبتی برای رومه رسمی کل کشور است.
هنگامی که آگهی های یک شرکت رومه می گردد اطلاعات آن شرکت در سامانه رومه رسمی قابل روئت است و سازمان ها و ادارات می توانند انواع شرکت ها را به این شکل استعلام و از صحت ثبت آن ها اطمینان حاصل نمایند.
لازم به توضیح است، پایان ثبت شرکت زمان شروع فعالیت نیست . باید توجه داشته باشید برخی اقداماتی وجود دارد که انجام آن ها مطابق قانون اجباری است و لحاظ نکردن آن ها باعث می شود متحمل مشکلات و جریمه های مالی شوید. این اقدامات شامل :
*اخذ پلمپ دفاتر تجاری
* تشکیل پرونده دارایی
* اخذ کد اقتصادی می باشد.
به مجموعه این کارها اقدامات مهم پس از ثبت می گویند.
از انتخابتان متشکریم.
کارشناسان ما در موسسه حقوقی  آماده ارائه مشاوره در زمینه ثبت شرکت ، ثبت برند ، کارت بازرگانی ، تنظیم قراردادهای مربوط به شرکت و کارکنان آن و سایر امور ثبتی هستند.


  
یکی از دیرینه ترین هنرهای صنایع دستی ایران، نمدمالی است . نمد نوعی بافته سنتی زیراندازی است که از الیاف در هم پیچیده بویژه پشم گوسفند با ایجاد فشار و رطوبت و حرارت تهیه می شود. دو خاصیت جعدیابی و پوسته ای شدن پشم امکان تولید نمد را فراهم می کند.

این هنر و حرفه دیرینه، اولین بار توسط عشایر ایران به وجود آمد و ریشه در تاریخ کهن ایران دارد. کشف برخی از محصولات نمدی از جمله زیرانداز، پوشش و عرق گیرهای حیواناتی چون اسب و استر در گوردخمه های باستانی در فلات ایران، به صورت مستند ، عمر این هنر – صنعت را به حدود هزاره اول ق. م می رساند.
نمد در آسیا به ویژه در ایران از زمان های قدیم به عنوان لباس، کلاه و خیمه و زیرانداز به کار می رفته و در شرایطی سخت تولید می شده است. تهیه و ساخت نمد در ایران همچنان به صورت سنتی صورت می گیرد و هنرمندان ایرانی با نقش و نگار و دستان توانمند و هنرمندانه خود بدان روح تازه ای می بخشند.
تولیدات نمدمالی، صرف نظر از درآمد زا بودن ، برآورنده بسیاری از نیازهای خانوار تولیدکننده یا ساکنان منطقه تولید نیز هست . شما می توانید با ثبت شرکت نمد مالی ، این هنر اصیل ایرانی را با صادرات و اخذ کارت بازرگانی به جهانیان بشناسانید و تجارت و کسب و کار خود را توسعه دهید.
مدیران شرکت ها ، با ثبت نمودن شرکت نمد مالی می توانند نسبت به موارد ذیل اقدام نمایند :
- خرید و فروش

 




- ایجاد شعب در سراسر کشور
- صادرات و واردات کلیه کالاهای مجاز بازرگانی
- اخذ و اعطای نمایندگی داخلی و خارجی
- شرکت در نمایشگاه های داخلی و خارجی
- امکان شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و عمومی
- اخذ وام و تسهیلات از کلیه بانک ها و موسسات دولتی و خصوصی
عموماَ این نوع از شرکت ها در قالب شرکت با مسئولیت محدود و یا سهامی خاص ثبت می شود. اما قابلیت ثبت در سایر شکل های شرکت را نیز دارا می باشد. ذیلاَ به بررسی این شرکت ها می پردازیم.

• ثبت شرکت نمد مالی بامسئولیت محدود 
شرکت با مسئولیت محدود ، به اصطلاح شرکتی دوستانه و خانوادگی است که بیشتر بین افرادی که با هم دوست و روابط مالی دارند تشکیل می شود. ماده 94 قانون تجارت، این شرکت را چنین تعریف کرده است :
شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود مسئول قروض و تعهدات شرکت است.

شرایط ثبت شرکت بامسئولیت محدود 
1- برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود حداقل دو نفر شریک اامی است.
2- اعضای شرکت باید به سن قانونی ( سال تمام ) رسیده باشند.
3- اعضا نباید سوء پیشینه کیفری داشته باشند.
4- حداقل سرمایه شرکت یک میلیون ریال می باشد.
5- تعهد به پرداخت کل سرمایه

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود 
- دو برگ تقاضانامه ثبت
- کپی مدارک شناسایی
- دو نسخه اساسنامه
- دو برگ شرکتنامه
- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسس
- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
- اقرارنامه امضا شده
- اخذ مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد. شایان ذکر است، جهت فعالیت در زمینه صنایع دستی ، اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ( اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه ) اامی می باشد.
- اخذ گواهی عدم سوء پیشینه کیفری تهیه شده از دفاتر پلیس + 10
- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که این کار توسط وکیل صورت پذیرد.

• ثبت شرکت نمد مالی سهامی خاص 
نوع دیگری از شرکت های تجاری، شرکت سهامی خاص می باشد. شرکت سهامی خاص، شرکتی است که تمام سرمایه آن منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه آن به سهام ، تقسیم شده است. مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست.
از این طریق می توانید در مزایدات و مناقصات بسیاری شرکت کرده و امتیاز انجام پروژه های بزرگ را دریافت نمایید.

شرایط لازم برای ثبت شرکت سهامی خاص 
1- حداقل سه نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند به همراه 2 نفر بازرس
2- بازرسین نباید با اعضای هیئت مدیره نسبت نسبی داشته باشند.
3- اعضا و بازرسین نباید سوء پیشینه کیفری داشته باشند.
4- حداقل سرمایه شرکت یک میلیون ریال می باشد که باید 35% مبلغ در بانک به حساب شرکت تا زمان تاسیس شرکت بلوکه گردد.
5- در صورت سرمایه غیرنقدی ( در صورت وجود ) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت نمد مالی سهامی خاص 
- اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره مربوطه به صورت فرم چاپ شده است. 2 نسخه
- اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود. 2 جلد
- صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین. 2 برگ
- صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب. 2 نسخه
- فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازریس یا بازرسان.
- ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.
- ارائه مجوز در صورت نیاز. (فعالیت در زمینه صنایع دستی ، مستم اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی " اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه " می باشد) .
- ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.
- ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.
- انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.

• مراحل ثبت شرکت 

1- ابتدا قالب شرکت را تعیین نموده و مدارک مورد نیاز را فراهم نمایید.
2- ثبت نام اینترنتی در سامانه مربوطه
3- تاییدیه نام تایید شده توسط کارشناس
4- امضاء نمودن اوراق مورد نظر بعد از تاییدیه نام
5- ارسال مدارک توسط پست به اداره مربوطه
6- و در انتها بعد از تاییدیه کارشناس اخذ آگهی و پرداخت هزینه در رومه رسمی
7- پس از انجام کار، نسبت به پلمپ دفاتر تجاری شرکت شامل دفتر رومه و دفتر کل، تشکیل پرونده دارایی و دریافت کد اقتصادی اقدام نمایید.
 



- چگونگی ثبت شرکت در تایلند

- ثبت شرکت چند منظوره

-داوری تجاری بین المللی
قانون داوری تجاری بین المللی در 26/6/1376 به تصویب مجلس شورای اسلامی و در 9/7/1376 به تایید شورای نگهبان رسیده است و جمعاَ 36 ماده می  باشد.بر اساس قانون نمونه داوری تجارت بین المللی مصوب 21 ژوئن 1985 کمیسون حقوق تجارت بین الملل سازمان ملل متحد(آنسیترال UNCITRAL  واز قانون نمونه(model Law) اتاق بازرگانی بین المللی(ICC)  اقتباس شده است.در ایران ارجاع به داوری در مورد اموال عمومی و دولتی توسط دستگاه های اجرائی منوط به رعایت اصل 139 قانون اساسی است که می گوید:
"صلح دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی یا ارجاع آن به داوری در هر مورد موکول به تصویب هیات وزیران است و باید به اطلاع مجلس برسد.در مواردی که طرف دعوی خارجی باشد و در موارد مهم داخلی باید به تصویب مجلس نیز برسد.موارد مهم را قانون تعیین می کند"شناسایی اموال مزبور مستم بررسی اساسنامه های شرکت های دولتی و نیمه دولتی،تحت پوشش یا سایر نهادها می باشد که وضعیت حقوقی مشخصی ندارند ماده ی 1 بند ب قانون داوری تجاری بین المللی می گوید:داوری بین المللی عبارت است از اینکه یکی از طرفین در زمان انعقاد موافقت نامه ی داوری به موجب قوانین ایران،تبعه ایران نباشد.از طرف دیگر اصل 139 ق.ا ارجاع به داوری را موکول به تصویب هیات وزیران و تصویب مجلس شورای اسلامی نموده است که با شرایط تجارت بین الملل با توجه به اصل سرعت در تجارت و حاکمیت و آزادی اراده طرفین در انتخاب قانون حاکم بر تعهدات داوری،مغایر است .همچنین اصل مذکور با قانون داوری تجاری بین المللی،اساسنامه قانونی مرکز داوری اتاق ایران مصوب 14/11/1380 ،کنوانسیون نیویورک 1985 (ماده 33) راجع به شناسایی و اجرای احکام داوری خارجی،قواعد داوری مرکز منطقه ای داوری تهران(TRAC) همسو نمی باشد در ضمن مرکز منطقه ای مزبور بر اساس قطعنامه مصوب بیست و دومین نشست سازمان می حقوقی آسیایی-آفریقایی(AALCO)  در ژانویه 1987 در بانکوک(تایلند)و موافقت نامه مورخ 3 مه 1997 فیمابین سازمان مزبور و ایران تاسیس گردیده است.کشور ما عضو سازمان همکاری اقتصادی ECO  نیز می باشد.قانون داوری تجاری بین المللی می تواند اختلافات بازرگانی فیمابین اعضاء 10 کشور عضو منطقه را حل و فصل نماید.این سوال مطرح شده است که ماده ی 968 ق.م.آمره بوده و حاکم بر تعهدات قراردادی از جمله داوری می باشد یا خیر؟ماده ی مزبور می گوید:"تعهدات ناشی از عقود،تابع قانون محل وقوع عقد است مگر اینکه متعاقدین اتباع خارجی بوده و آن را صریحاَ یا ضمناَ تابع قانون دیگری قرار داده باشند."با توجه به اینکه ماده مذکور از قاعده قدیمی حقوق بین المللی خصوصی فرانسه اقتباس شده است و به موجب آن قرارداد تابع قانون محل انعقاد است مگر اینکه متعاقدین آن را تابع قانون دیگری قرار داده باشند.
ملاحظه می شود که ماده ی 968 ق.م.آمره نمی باشد بلکه در نگارش آن با قید کلمات "متعاقدین اتباع بوده"مسامحه شده است.از طرف دیگر فرض آمره بودن آن مشکلاتی را در روابط تجاری بین المللی به خصوص قراردادهای داوری به وجود می آورد لذا اصلح است که قاعده ی مندرج در ماده 968 ق.م را برای طرفین ولو اینکه یکی از آنان یا هر دو خارجی باشند اختیاری بدانیم تا آنان بتوانند قانون حاکم را بر قراداد داوری فیمابین انتخاب نمایند.
مرکز داوری اتاق بازرگانی ایرانACIC
قانون اتاق بازرگانی و صنایع و معادن مصوب 15/12/1369 اصلاحی 15/9/1373 در بند "ح" ماده 5 خود می گوید:تلاش اتاق در جهت بررسی و حکمیت در مورد مسائل بازرگانی داخلی و خارجی اعضاء و سایر متقاضیان از طریق تشکیل مرکز داوری اتاق ایران بر طبق اساسنامه ای است توسط دستگاه قضایی تهیه و به تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.در اجرای ماده مذکور،قانون اساسنامه مرکز داوری اتاق ایران در تاریخ 14/11/1380 به تصویب مجلس شورای اسلامی و به تایید شورای نگهبان رسیده است که مشتمل بر سه فصل و 12 ماده و پنج تبصره می باشد.مرکز داوری وابسته به اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران است و در جهت حل و فصل اختلافات بازرگانی اعم از داخلی و بین المللی از طریق داوری فعالیت می نماید.مقر داوری در شهر تهران می باشد.(مستفاد از مواد 1،2،3 قانون اساسنامه مرکز داوری ایران).
ارکان مرکز داوری
به موجب ماده 4 و 5 ق.ا.م.د مرکز دارای ارکان ذیل است:
-هیات مدیره شامل هفت نفر(رئیس-یکی از نواب رئیس اتاق ایران-رئیس یا نائب رئیس اتاق تهران-دبیر کل اتاق تهران-سه نفر از بازرگانان و مدیران بصیر و خوش نام صنایع و معادن به انتخاب هیئت نمایندگان ایران تشکیل خواهد شد.مدت تصدی هیئت مدیره 3 سال بوده و ریاست آن با رئیس اتاق ایران می باشد و انتخاب مجدد آنان بلامانع است.طبق ماده 13 آیین نامه نحوه ی ارائه خدمات مرکز داوری اتاق بازرگانی بین المللی که در 28 ماده و 12 تبصره در جلسه 26/2/1384 هیئت مدیره مرکز داوری تهیه و در 23/12/1384 به تصویب هیئت نمایندگان اتاق مزبور رسیده است که متن ماده 12 آن ذیلاَ تقریر می گردد.
وظایف و اختیارات هیات مدیره به شرح ذیل است:
1-تهیه و پیشنهاد آیین نامه های داخلی مرکز در مورد نحوه ارائه خدمات و هزینه داوری(به استثنای تعرفه های داوری داخلی که تابع تعرفه مصوب رئیس قوه قضاییه است) و نیز آیین نامه های امور مالی و استخدامی برای تصویب به هیات نمایندگان اتاق ایران،مطابق ماده 6 قانون اساسنامه مرکز داوری مصوب 14/11/1380
2-بررسی و تصویب بودجه سالانه مرکز داوری
3-تهیه و پیشنهاد اصلاح قانون اساسنامه مرکز داوری اتاق ایران و ارائه آن به مراجع قانونی از طریق هیات رئیسه اتاق ایران.
4-انتخاب و عزل دبیرکل
5-انتخاب دبیر کل در صورت فوت،استعفا،کناره گیری یا از کارافتادگی او
6-تایید فهرست داوران و کارشناسان معتمد مرکز به پیشنهاد دبیر کل و نیز تجدید نظر در آن
7-تعیین صاحبان امضای مجاز مرکز(علاوه بر دبیر کل)برای اسناد و قراردادهای تعهد آور
8-تعیین حقوق و مزایای دبیر کل و کارکنان دبیر خانه مرکز با توجه به آیین نامه های داخلی مرکز داوری،بر عهده ی هیات مدیره قرار گرفته است.
10-اتخاذ تصمیم درباره هر امری که برای حسن اداره امور مرکز داوری و انجام وظائف قانونی آن لازم باشد.
-دبیرکل
طبق ماده 7 ق.ا.م.د از میان حقوقدانان ایرانی با تجربه و آشنا به مسائل بازرگانی داخلی و بین المللی به مدت 3 سال انتخاب می شود و انتخاب مجدد او بلامانع است.سایر وظایف دبیرکل در آیین نامه تشکیلات مرکز داوری اتاق مصوب 23/12/1384 از ماده 14 تا قید شده است.
-داوران
از میان حقوقدانان،بازرگانان و سایر اشخاص بصیر و خوش نام و با تجربه که از مقررات و عرف بازرگانی داخلی و خارجی به حد کافی اطلاع دارند برابر فهرست موجود به پیشنهاد دبیر کل و تایید هیئت مدیره انتخاب می شود در ضمن اعضای هیئت مدیره و دبیرکل نمی توانند توسط مرکز به عنوان داور انتخاب شوند.(ماده 8 ق.ا.م.د)دیگر وظایف داوران از ماده 19 تا ماده 21 آئین نامه تشکیلات مرکز داوری پیش بینی شده است.
-دیوان داوری
هیئتی مرکب از 15 نفر از اشخاص ذی صلاح و مجرب داخلی و خارجی در مرکز داوری تشکیل می شود که تحت عنوان "دیوان داوری مرکز داوری اتاق ایران"نامیده می شود و شامل حقوقدانان ذی صلاح از جمله اساتید دانشگاه،یک نفر از قضات دادگستری مطلع در امور داوری و تجاری با معرفی رئیس قوه قضاییه و یک نفر از وکلای دادگستری مطلع در امور داوری و تجاری با معرفی رئیس کانون وکلالی مرکز می باشد.اعضای مزبور به پیشنهاد دبیر کل و تایید هیئت مدیره مرکز داوری برای مدت 3 سال تعیین می گردند و در جلسه نخست آنان،از بین خود یک نفر رئیس،دو نفر نایب رئیس برای مدت 3 سال انتخاب می کنند و تجدید انتخاب آنان بلامانع است.هر یک از اعضای دیوان داوری که توسط اصحاب دعوی به عنوان داور یا وکیل یا مشاور یا کارشناس انتخابب شده باشند در جلسات دیوان به هنگام رسیدگی به پرونده ذی ربط حق حضور و اظهارنظر ندارند.(مستفاد از مواد 22 الی 24 آیین نامه تشکیلات مرکز داوری)سایر وظایف دیوان از ماده 25 تا 27 آیین نامه مذکور آمده است.
قابل ذکر است که هزینه های "مرکز"از محل مبالغ دریافتی از طرفین اختلاف و در صورت نیاز از محل درآمدهای اتاق ایران تامین می شود.(ماده 9 ق.ا.م.د)برابر ماده 10 قانون مزبور مقررات عمومی و آیین رسیدگی داوری در مرکز عبارتند از:
-در اختلافات تجاری بین المللی وفق قانون داوری تجاری بین المللی مصوب 26/6/1376
-در اختلافات تجاری داخلی برابر مقررات قانون آیین دادرسی عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 21/1/1379 باب هفتم،طبق ماده 454 تا 501 برابر بند 3 ماده ی 57 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 13/6/1370 حل اختلاف و داوری در امور مربوط به تعاونی ها به صورت کدخدا منشی و صلح مابین اعضاء و اتحادیه ها و بین تعاونی ها و اتحادیه ها از طریق داوری بر طبق قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در بخش داوری در "مرکز" رسیدگی می شود.

 

بموجب قانون تجارت ایران شخص حقوقی از کلیه حقوق،اختیارات،تعهدات و تکالیف شخص حقیقی برخوردار است جز اموری که مربوط به طبیعت خاص انسان است مانند ازدواج یا رابطه پدر و فرزند،مادر و فرزند و نظایر آن.بنابراین حقوق و تکالیف شخص حقیقی که در قانون مدنی ساری است در چارچوب قانون به اشخاص حقوقی نیز قابل تسری است.چنانچه ماده 588 قانون تجارت صراحت دارد:

"شخص حقوقی می تواند دارای کلیه حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قایل است مگر حقوق و وظایفی که بالطبعه فقط انسان ممکن است دارای آن باشد مانند حقوق و وظایف ابوت و نبوت و امثال ذلک."
بنابراین چنانچه از ماده قانونی فوق مستفاد می شود اشخاص حقوقی می توانند در قالب شخصیت حقوقی از مالکیت،انتفاع،تابعیت،اقامتگاه،حساب بانکی،عقود و معاملات و نقل و انتقالات مربوط و سایر حقوق و تعهدات و تکالیف مصرح در قانون برخوردار باشند.
در قرون جدید و معاصر نیز ایجاد شرکت ها،تجارتخانه ها،بانک ها،مدارس،وزارتخانه ها،بیمارستان ها و سازمان های مختلف در عرصه های اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی،ی،فنی و مهندسی به شکل امروزی،اشخاص حقوقی را در جوامع متجلی ساخته است.پیدایش واژه شخصیت حقوقی و کاربرد آن در قوانین تجاری ایران برای اولین بار،به قانون تجارت مصوب 1304 برمی گردد که با ذکر ماده واحده و تسری تکالیف و تعهدات شخص حقیقی به شخص حقوقی(بجز موارد طبیعی انسان)،در واقع شخص حقوقی را به رسمیت شناخت و با انعکاس و تکرار موضوع در ماده 588 قانون تجارت مصوب 1311 اشخاص حقوقی را در عرصه های مختلف تثبیت نمود.

- نحوه ثبت شرکت در کشور سوئد

- ثبت شرکت در اهواز

- ثبت شرکت در ارمنستان

انواع شخصیت حقوقی
اشخاص حقوقی یا در اثر اراده و تشریک مساعی افراد شکل می گیرند و یا با تصویب قوانین ایجاد می شوند.بنابراین اشخاص حقوقی عبارتند از:
1-اشخاص حقوقی حقوق عمومی
شامل وزارتخانه ها،نهادها،سازمان نها،دانشگاه ها و تشکل هایی که با تصویب قانون خاص در مجلس و یا محافلی که صلاحیت قانونگذاری دارند تشکیل می شوند.
2-اشخاص حقوقی حقوق خصوصی
شامل بنگاه ها و شرکت های تجارتی و انجمن ها،احزاب،نهادها و موسسات غیر تجارتی که به موجب قوانین ومقررات عمومی و آیین نامه های مربوط ایجاد می شوند.بنابراین اشخاص حقوقی حقوق خصوصی نیز بسته به نوع تشکیل و شیوه مشارکت مشمول فعالیت های تجاری و انتفاعی نظیر شرکت های هفت گانه و یا موسسه و نهاد غیر تجاری و غیرانتفاعی مانند انجمن علمی-فرهنگی-تشکل ی و نظایر آن است.
آثار حقوقی مترتب بر شخصیت حقوقی
1-نام:
نام شخص حقوقی باید بیانگر نام و نوع شرکت باشد و مخاطب را از وضعیت سهامی یا تضامنی بودن شرکت آگاه سازد.
2-شناسایی:
شناسایی شخص حقوقی(شرکت) بواسطه قانون مصوب و یا صدور گواهی ثبت اداره ثبت شرکت ها قابل احراز است.
3-تملک و مالکیت:
اشخاص حقیقی تملک و مالکیت اموال منقول و غیرمنقول خود را در اختیار دارند.لیکن مالکیت اموال اشخاص حقوقی صرفاَ از نوع منقول است ولو اینکه اموال غیر منقول باشند.چرا که سرمایه شرکت که در قالب سهام یا سهمیه منعکس است تحت عنوان اموال منقول تقویم و محاسبه می شود.ضمناَ اشخاص حقیقی تشکیل دهنده شخصیت حقوقی هیچگونه حق یا تملکی بر اموال شرکت ندارند.
4-دارائی ها:
دارایی اشخاص حقوقی مربوط به اشخاص حقیقی(سهامدار،مدیر عامل یا اعضای هیات مدیره) نیست و اشخاص حقیقی که شخص حقوقی نیز بر عهده اشخاص حقیقی نیست جز در موارد شرکت های تضامنی و نسبی که در شرکت های تضامنی مسئولیت شرکاء تضامنی و نامحدود و در شرکت های نسبی مسئولیت شرکاء محدود به میزان سهم الشرکه آن ها است.
5-وکالت و نمایندگی:
وکالت شخص حقیقی بموجب وکالتنامه است و بالغو یا فسخ آن پایان می پذیرد.ولی نمایندگی و وکالت اشخاص حقوقی تابع قانون تجارت و شرایط مندرج در اساسنامه شرکت است و با تصمیم فردی اعضای هیات مدیره قابل فسخ نیست بلکه عزل یا تغییر وکیل مستم انجام تشریفات قانونی است.ضمناَ در مورد شخص حقیقی،نماینده و وکیل تابع او است در حالیکه در اشخاص حقوقی نماینده تابع اعضاء  و شرکاء نمی باشد بلکه وکالت او در چارچوب اساسنامه و اختیارات قانونی است و مسئولیت وی در برابر شخص حقوقی می باشد.
6-اقامتگاه:
بموجب ماده 590 قانون تجارت اقامتگاه شخص حقوقی محل اداره امور(مدیریت) مربوطه است.لیکن مفاد ذیل ماده 1200 قانون مدنی اقامتگاه شخص حقوقی،مرکز عملیات آن ذکر شده است.بر این اساس از نظر قوانین فوق در این خصوص اختلاف نظر وجود دارد.اما باید توجه داشت از آنجا که قانون تجارت قانون خاص تلقی می شود در خصوص شرکت های تجارتی،مفاد قانون تجارت در مورد اقامتگاه شخص حقوقی تفوق دارد و مکان استقرار مدیریت شرکت و مکانی که عموماَ جلسات هیات مدیره مربوطه تشکیل می شود و رهبری و هدایت امور شرکت در آن جا جریان دارد اقامتگاه قانونی شرکت(شخص حقوقی) محسوب می شود.
7-مسئولیت مدنی:
مسئولیت مدنی اشخاص از اشخاص حقیقی تشکیل دهنده آن منفک و متفاوت است.بنابراین تعهدات و تکالیف اشخاص حقوقی صرفاَ متوجه خود آن ها است و ارتباطی با اشخاص حقیقی ندارد جز در موارد مربوط به شرکت های تضامنی که بر اساس اساسنامه و قانون تجارت،شرکاء،متضامناَ مسئولیت حقوقی و قانونی شرکت را بر عهده دارند.
8-مسئولیت کیفری:
از آن جا که قانون تجارت مسئولیت کیفری برای اشخاص حقوقی در نظر نگرفته است لذا مسئولیت کیفری اشخاص حقوقی متوجه اشخاص حقیقی تشکیل دهنده آن به ویژه متوجه افرادی است که بطور مشخص مرتکب کیفر شده باشند.
9-بدهی و مطالبات:
تعهدات و تکالیف وبدهی اشخاص حقوقی صرفاَ متوجه خود آن ها است.بنابراین چنانچه شخصی از یک شرکت مطالبه ای داشته باشد نمی تواند جهت وصول مطالبه خود به یکی از شرکاء مراجعه یا در قبال بستانکاری یکی از شرکاء،مطالبه از شخص حقوقی را با وی تهاتر نماید.
10-ورشکستگی:
عدم توانایی شخص حقوقی در پرداخت تعهدات و توقف عملیات تجاری و ورشکستگی وی به اشخاص حقیقی مرتبط تسری پیدا نمی کند.بنابراین ورشکستگی شخص حقوقی مستم ورشکستگی شرکاء یا سهامداران شرکت نیست.
11-انحلال
با اعلام انحلال شخص حقوقی،عملیات جاری آن متوقف و از آن به بعد صرفاَ تداوم فعالیت به منظور رتق و فتق امور و اتمام عملیات نیمه تمام و درخواست اجرا از طریق مدیر یا مدیران تصفیه امکان پذیر می باشد چرا که انحلال شخص حقوقی به منزله فوت شخصیت حقیقی می باشد.

 

تبدیل شرکت سهامی به هر شرکت دیگر مجاز است،همان طور که تبدیل شرکت سهامی خاص به عام در لایحه قانونی 1347 پیش بینی شده است.

در برخی موارد،تبدیل شرکت سهامی به شرکت های دیگر مندرج در قانون تجارت 1311 اجباری است؛مانند وقتی که سرمایه شرکت سهامی بعد از تاسیس از حداقلی که قانون برای آن پیش بینی کرده است کمتر شود

تبدیل شرکت ها
قانونگذار حتی برای رئیس و اعضای هیات مدیره شرکت سهامی ای که لازم است به نوع دیگری از شرکت های تجاری تبدیل شود و آنان مجمع عمومی را برای این کار دعوت نکرده اند یا اسناد و مدارک لازم برای تبدیل را به مرجع ثبت شرکت ها نداده اند

جزای نقدی معین کرده و علاوه بر این مقرر نموده است که آنان متضامناَ مسئول جبران خساراتی هستند که بر اثر انحلال شرکت، اگر تبدیل شود، به صاحبان سهام و اشخاص ثالث وارد می شود(مواد 279 و 298)

تبدیل شرکت - ثبت ملاصدرا - 01
فروض تبدیل:
در مورد تبدیل شرکت سهامی دو فرض را باید در نظر گرفت:فرض اول این است که شرکت سهامی به یکی از شرکت های موضوع قانون تجارت 1311 تبدیل شود که امر نادری است،و فروض دیگر این است که شرکت سهامی عام به خاص یا شرکت سهامی خاص به عام تبدیل شود.

الف) تبدیل شرکت سهامی به یکی از شرکت های موضوع قانون تجارت 1311
چنین تبدیلی ممکن نیست،مگر در صورتی که شرایط راجع به تشکیل این نوع شرکت ها رعایت شود.

قانونگذار،درباره شرایط تبدیل شرکت سهامی به یکی از شرکت های موضوع قانون تجارت 1311 پیش بینی خاصی نکرده است،ولی با توجه به اصول کلی حقوق راجع به شرکت ها می توان نکات چندی یادآوری کرد:

نکات مهم برای تبدیل شرکت ها
1. برای تبدیل شرکت سهامی به شرکت تضامنی یا نسبی همه شرکا باید رضایت دهند،چه چنین تبدیلی به منزله افزودن برتعهدات شرکاست و هیچ اکثریتی نمی تواند به این امر اقدام کند(ماده 94 لایحه قانونی 1347)

2. برای تبدیل شرکت سهامی به شرکت با مسئولیت محدود رضایت همه شرکا شرط نیست؛چه چنین تبدیلی تعهد شرکا را افزایش نمی دهد.اگرچه در شرکت با مسئولیت محدود انتقال سهم الشرکه که باید با رضایت اکثریت شرکا صورت گیرد(ماده 102 ق.ت)

3. برای تبدیل شرکت سهامی به شرکت های مختلط،هم تصمیم مجمع فوق العاده لازم است و هم رضایت کلیه شرکایی که از این پس شریک ضامن خواهند بود.

تبدیل شرکت - ثبت ملاصدرا - 02
اول: تبدیل شرکت سهامی خاص به سهامی عام
اصل تبدیل شرکت های سهامی عام و خاص به نوع دیگری از شرکت های مذکور در لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت پذیرفته شده است.

بنابراین هر گاه سرمایه شرکت سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه شرکت سهامی خاص از یک میلیون ریال کمتر شود

مجمع عمومی فوق العاده بایستی ظرف مدت یکسال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر برای هر یک از انواع شرکت های سهامی اقدام نموده و یا شرکت سهامی را به نوع دیگری از شرکت های تجاری تغییر شکل دهد.

تبدیل شرکت سهامی به شرکت های تضامنی
بنا به نظر استاد دکتر ستوده تهرانی تبدیل شرکت سهامی به شرکت های تضامنی و نسبی فقط با موافقت صد در صد صاحبان سهام در مجمع عمومی فوق العاده امکان پذیر است و در غیر اینصورت ممنوع می باشد.

البته تبدیل شرکت سهامی عام به شرکت سهامی خاص در قانون تجارت پیش بینی نشده است که این امر بخاطر مکانیزم ویژه و انجام تشریفات قانونی پیچیده در ارتباط با نحوه جذب شریک و تامین منابع مالی و سرمایه از طریق پذیره نویسی در شرکت های سهامی عام بوده و بدین ترتیب امکان تبدیل آن را به سهامی خاص می توان منتفی دانست و جنبه عملی برای آن نمی توان تصور نمود.

تبدیل شرکت - ثبت ملاصدرا - 03
بنابراین کیفیت تبدیل شرکت سهامی خاص به سهامی عام به شرح ذیل می باشد:
الف) موضوع(تبدیل) به تصویب مجمع عمومی فوق العاده شرکت سهامی خاص رسیده باشد.

ب) سرمایه آن حداقل به میزانی باشد که برای شرکت های سهامی عام مقرر شده است و یا شرکت سرمایه خود را به میزان مذکور افزایش بدهد.

ج) دو سال تمام از تاریخ تاسیس و ثبت شرکت سهامی خاص گذشته باشد و دوترامه آن به تصویب مجمع عمومی صاحبان سهام رسیده باشد.

د) اساسنامه آن با رعایت مقررات قانون تجارت در مورد شرکت های سهامی عام تنظیم یا اصلاح شده باشد.
پس از اتخاذ تصمیم مجمع عمومی فوق العاده از لحاظ تبدیل شرکت،مدیران شرکت موظفند ظرف یک ماه از تاریخ اتخاذ تصمیم مجمع عمومی فوق العاده صورتجلسه مربوط را همراه با اساسنامه تنظیم شده و مصوب مجمع عمومی فوق العاده و ترامه حساب سود و زیان دو سال اخیر شرکت که به تایید بازرس قانونی شرکت رسیده باشد

تبدیل شرکت - ثبت ملاصدرا - 04
تذکر:
تبدیل سایر انواع شرکت به نوع دیگر با رعایت مقررات مربوط به استثنای شرکت های تعاونی منع قانونی ندارد.
اعلامیه تبدیل شرکت که باید به امضای دارندگان امضای مجاز رسیده باشد مشتمل بر نکات ذیل است:

الف: نام و شماره ثبت شرکت

ب: موضوع شرکت

ج: مرکز اصلی شرکت و در صورت وجود شعب نشانی شعب

د: در صورتیکه شرکت برای مدت محدودی تشکیل شده باشد تاریخ انقضاء و مدت آن

س: اگر سهام ممتاز منتشر شده باشد تعداد و امتیازات آن

ص: هویت کامل رئیس و اعضاء هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت

ع: شرایط حضور و حق رای صاحبان سهام در مجامع عمومی

ک: مقررات اساسنامه راجع به تقسیم سود و تشکیل اندوخته

ه: مبلغ دیون شرکت و همچنین مبلغ دیون اشخاص ثالث که توسط شرکت تضمین شده است.

ی: ذکر نام رومه کثیرالانتشاری که اطلاعیه ها و آگهی های شرکت در آن درج می گردد.

آیا تبدیل شرکت سهامی عام به خاص مجاز نیست؟
قانونگذار در ماده 278 لایحه قانونی 1347 و مواد بعد از آن در مقام بیان شرایط تبدیل تبدیل شرکت سهامی خاص به عام است.شرایطی که چون شرکت از حالتی تقریباَ خانوادگی به شرکتی عمومی تبدیل می شود برای حفظ حقوق اشخاص ثالث باید رعایت گردد.

وگرنه چه تبدیل شرکت سهامی خاص به عام و چه تبدیل شرکت سهامی عام به خاص از دید قانونگذار مجاز است.

تبدیل شرکت - ثبت ملاصدرا - 05
نتایج تبدیل شرکت
بعد از تصویب شرکت در مجمع عمومی فوق العاده و درج آگهی های لازم،شرکت تبدیل شده تلقی می گردد و وضعیت جدید آن در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد است.قبل از تبدیل شرکت کسانی که با شرکت معامله می کنند،مطابق شرایط قبل از تبدیل طلبکار شرکت هستند.

شخصیت حقوقی شرکت نیز حفظ می شود؛ولی نهاد اداره کننده و کنترل کننده شرکت باید با وضعیت حقوقی جدید آن را تطبیق یابد،بویژه آنکه اگر شرکت را سه نفره اداره می کنند،تعداد مدیران باید به پنج نفر افزایش یابد(ماده 107 لایحه قانونی 1347)
 



 
در شرکت تضامنی شرکا باید لااقل یک نفر از میان خود یا از خارج به سمت مدیری انتخاب نمایند. با توجه به اهمیت مسئولیتی که شرکا در شرکت های تضامنی دارند، معمولاَ شرکا از میان خود یک نفر را به سمت مدیری انتخاب می کنند.


وظایف مدیر یا مدیران در شرکت های تضامنی بر اساس مصرحات قانون تجارت و مفاد شرکتنامه رسمی خواهد بود. اهم این وظایف به شرح ذیل است :
1- به ثبت رسانیدن شرکت :
چون طبق ماده 195 قانون تجارت، ثبت شرکت های تجاری اامی است، لذا شرکت تضامنی به محض تشکیل باید به ثبت برسد و مدیر یا مدیران شرکت آن را به ثبت رسانده و انتشار آگهی مربوط به تاسیس شرکت را جهت اطلاع عموم پیگیر باشند. برای به ثبت رسانیدن شرکت تضامنی بایستی مدارک ذیل به اداره ثبت شرکت ها تسلیم گردد :
یک- یک نسخه مصدق از شرکتنامه
دو- یک نسخه مصدق از اساسنامه ( اگر باشد)
سه- نوشته به امضاء مدیر شرکت، حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدی و تسلیم تمام سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت حصه های غیرنقدی
چهار- اسامی شریک یا شرکایی که برای اداره کردن شرکت معین شده اند.

2- اجرای مصوبات شرکای شرکت و مفاد شرکتنامه و اساسنامه و مقررات قانونی

3- دعوت شرکا برای تصمیم گیری های بنیادین در مواقع مقتضی

4- نظارت بر گردش امور مالی شرکت و تهیه ترامه و حساب سود و زیان سال مالی قبل و صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دوره عملکرد سالیانه جهت تسلیم به شرکا و تنظیم اظهارنامه مالیاتی جهت تسلیم به حوزه مالیاتی پس از تصویب شرکا، اگر موافق اساسنامه باید سال به سال به حساب شرکت رسیدگی شود. ( ذیل ماده 137 قانون تجارت ) که با توجه به قوانین مالیاتی باید به حساب شرکت سال به سال رسیدگی به عمل آید.

5- در صورت تعدد مدیران، دعوت از مدیران برای انجام امور شرکت به ترتیب و در مواعد مقرر در اساسنامه و تنظیم صورتجلسه لازم از مذاکرات و تصمیمات و انجام وظیفه بر پایه تقسیم کاری که از طرف شرکا بین مدیران به عمل آمده است.

6- منظور کردن همه ساله لااقل صدی پنج ( 5% ) یعنی یک بیستم از سود خالص شرکت به عنوان ( سرمایه احتیاطی ) یا ( اندوخته قانونی ) برای جبران زیان های احتمالی سال های بعد و عندالامکان با رعایت مفاد شرکتنامه، موضوع کردن اندوخته یا ذخیره اختیاری برای تامین ضررهای احتمالی و استهلاک اموالی که در اثر استعمال فرسوده شده و بهای آن ها کاهش می یابد، و نیز برای پر کردن محل خالی مطالبات مشکوک الوصول و نظایر آن .

7- تقسیم سود قابل تقسیم در پایان سال مالی بین شرکا، طبق ماده 119 قانون تجارت که می گوید :
" در شرکت تضامنی منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکا تقسیم می شود، مگر آن که شرکتنامه غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد ".

8- انجام کلیه وظایفی را که طبق قوانین و مقررات مرتبط به موضوع برای اداره امور شرکت لازم است و نیز در شرکتنامه پیش بینی شده است و ارسال صورت جلسات مصوبات شرکا، به مرجع ثبت شرکت ها جهت ثبت و آگهی مراتب لازم الثبت در دفتر ثبت شرکت ها، امضای اوراق و اسناد با رعایت پیش بینی های معموله در شرکتنامه .
به طور کلی ضابطه در اداره کردن امور شرکت تابع شرایط مقرره بین شرکا خواهد بود و در موارد سکوت شرکتنامه بایستی از مقررات مربوط به سایر شرکت ها در ارتباط با موضوع اخذ ملاک شود، از قبیل مواد 105 و 144 و 164 و 5 معطوف به ماده 121 قانون تجارت و یا مواد 1 و 125 و 135 و 136 و 212 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/ 12/ 1347.

9- پیگیری انتشار آگهی مربوط به موارد زیرین در مرجع ثبت شرکت ها :
الف- تغییر اساسنامه شرکت
ب- تمدید مدت شرکت زائد بر مدت مقرر
ج- انحلال شرکت ( حتی در مواردی که انحلال شرکت به واسطه انقضای مدت شرکت صورت می گیرد) .
د- تعیین کیفیت تفریغ حساب
ه- تبدیل شرکا
و- خروج بعضی از شرکا از شرکت
ز- تغییر اسم شرکت


قانون ثبت شرکت ها و لایحه ی اصلاحی 1347 در رابطه با ضرورت قرداد کتبی شرکت و مندرجات آن
در این گفتار به دو سوال باید پاسخ داد:آیا قرارداد شرکت باید کتبی باشد؟و در صورتی که پاسخ مثبت است،چه نکاتی باید در آن قید شود؟
قانون تجارت ایران در مورد اینکه شرکت باید به موجب قرارداد کتبی باشد یا خیر سکوت کرده است،اما مسلم است که در حقوق ایران در صورتی شرکت می تواند ایجاد شود که قرارداد آن به صورت کتبی تنظیم گردد،حتی تنظیم کتبی شرکتنامه موثر نخواهد بود مگر آنکه با توجه به مواد 47 و 48 قانون ثبت اسناد و املاک به ثبت برسد.هیئت عمومی دیوان عالی کشور این نکته را هم در مورد شرکت مدنی و هم در مورد شرکت تجاری مورد تاکید قرار داده است.برای مثال،هر گاه چند نفر قراردادی مبنی بر تشکیل یک شرکت نسبی امضا کرده باشند،تا زمانی که قرارداد در دفتر اسناد رسمی ثبت نشود،شرکت نسبی با شرایطی که در شرکتنامه آمده است،تشکیل نخواهد شد.اما آیا می توان گفت که قرارداد امضا شده در صورت عدم ثبت در دفتر اسناد رسمی ،موجد هیچ گونه تعهدی نیست؟

جواب البته منفی است،زیرا ماده ی 220 قانون تجارت تاکید می کند شرکتی که مطابق مقررات قانون مزبور به شکل یکی از شرکت های مندرج در این قانون درنیامده باشد،شرکت تضامنی تلقی خواهد شد.در مثال مذکور،شرکت نسبی به دلیل عدم ثبت در دفتر اسناد رسمی،به صورت نسبی وجود ندارد،ولی کاملاَ غیر موجود نیست،بلکه یک شرکت موجود تضامنی است.این قاعده که قانون گذار برای حفظ حقوق اشخاص ثالث وضع کرده است،در مواردی ایجاد اشکال می کند.فرض کنیم قرارداد شرکت مبنی بر تشکیل یک شرکت تضامنی منعقد شده باشد.اگر شرکتنامه در دفتر اسناد رسمی ثبت نشود،شرکت به وجود نیامده است،با اعمال ماده ی 220 قانون تجارت،شرکت تضامنی تلقی خواهد شد.این امر نیز می تواند از دلایلی محسوب شود که گفتیم ایجاب می کند ماده ی 220 قانون تجارت به نحوی تغییر یابد که به جای آنکه شرکت تضامنی تلقی شود،نادیده گرفته شده،شرکا مسئول تضامنی تلقی گردند.
به هر حال،در عمل شرکایی که شرکتنامه را تنظیم کرده اند،آن را با مدارک دیگر به اداره ی ثبت شرکت ها می دهند تا به ثبت برسد،ولی همان طور که گفتیم و مواد 47 و 48 قانون ثبت هم مقرر کرده اند،شرکتنامه را می توان در دفتر اسناد رسمی تنظیم کرده و اعتبار آن حتماَ به این نیست که در اداره ی ثبت شرکت ها به ثبت برسد.مع ذلک،ثبت قرارداد شرکت در دفتر اسناد رسمی به معنای ثبت شرکت نیست و به شرکت،شخصیت حقوقی اعطا نمی کند،مگر اینکه شرایط دیگری که قبلاَ در مطالب قبلی به آن ها اشاره کردیم نیز موجود باشد.

قانون ثبت شرکت

مندرجات قرارداد شرکت:
قانون تجارت در مورد اینکه قرارداد شرکت(شرکتنامه) باید حاوی چه نکاتی باشد، سکوت کرده است. قانون ثبت شرکت ها و نیز لایجه ی اصلاحی 1347 فقط به مندرجات اساسنامه اشاره می کنند، اما به اینکه قرارداد شرکت» که میان موسسان اولیه شرکت تنظیم می شود باید چه شروطی داشته باشد اشاره ای ندارند. آنچه مسلم است،قرارداد شرکت باید متضمن امضای شرکا یا نمایندگان قانونی آن ها باشد والا اعتبار نخواهد داشت.

در عمل،تشکیل دهندگان شرکت از ورقه های نمونه ای که اداره ی ثبت شرکت ها تهیه و منتشر کرده است،استفاده می کنند.در این نمونه ها،مواردی که باید در شرکتنامه یا اساسنامه قید شود،معین شده است،بدون آنکه جنبه ی حصری داشته باشد.برخی از این موارد عبارت اند از:نام شرکت،نوع شرکت(سهامی،تضامنی و غیره) ،موضوع شرکت،مرکز اصلی و نشانی شرکت،اسامی شرکا یا موسسان و محل اقامت آن ها،زمان تشکیل شرکت و مدت آن،سرمایه ی شرکت اعم از نقدی و غیر نقدی،میزان سهم الشرکه ی شرکا،مدیران شرکت و اختیارات آن ها و اشخاصی که حق امضا دارند،موقع رسیدگی به حساب و ترتیب تقسیم سود شرکت،فسخ شرکت،محل شعب شرکت،و بازرسان شرکت.

ماده ی 197 قانون تجارت مقرر می کند:در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت،خلاصه شرکتنامه و منضمات آن،طبق نظامنامه ی وزارت عدلیه اعلان خواهد شد.ماده ی 6 نظامنامه ی قانون تجارت وزارت عدلیه(مصوب 1311) نیز اعلان شرکتنامه و منضمات آن در مجله ی رسمی دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت پیش بینی کرده است.در نتیجه،تشکیل شرکت موکول به این نیست که شرکتنامه،یعنی قرارداد ایجاد شرکت،حتماَ برای اطلاع عموم منتشر شود،بلکه شرکت به صرف اینکه قرارداد آن تنظیم و امضا گردد،در صورت وجود شرایط دیگر تشکیل که قبلاَ از آن ها صحبت کرده ایم،تشکیل می شود.

در حقوق ما تشکیل شرکت موکول به این است که شرکتنامه ی رسمی منعقد شود،اما برای اینکه شرکت ایجاد شود و شخصیت حقوقی پیدا کند،نه ثبت آن در دفتر شرکت ها ضروری است و نه نشر شرکتنامه و اعلان آن.به همین دلیل،ماده ی 198 قانون تجارت تاکید می کند که اگر به علت عدم رعایت ماده ی 197 این قانون بطلان عملیات شرکت(و نه خود شرکت)اعلام گردید.هیچ یک از شرکا نمی توانند این بطلان را در مقابل اشخاص ثالثی که با آن ها معامله کرده اند،عذر قرار دهند».

اما شرکتی که در اداره ی ثبت شرکت ها ثبت نشده و به تبع آن،شرکتنامه اش اعلان نگردیده است،ممکن است با خطر انحلال مواجه شود.در واقع،ماده ی 2 قانون ثبت شرکت ها (مصوب 1310) ،ثبت شرکت های تجاری را اامی تلقی کرده و برای مدیران شرکتی که به ثبت نرسیده باشد،جزای نقدی معین نموده و اضافه کرده است که.در صورت تقاضای مدعی العموم،حکم انحلال شرکت متخلف نیز صادر خواهد شد».

 

 

1-طبقه بندی بر اساس مسئولیت شرکا:
شرکت ها رو می شه به ۳ نوع زیر تقسیم کرد:

یک/ شرکت هایی که مسئولیت شرکا خیلی زیاده و اون دارایی که شرکا دارن برای طلب، طلبکارنه مثل؛ شرکت های تضامنی و نسبی
دو/ شرکت هایی که مسئولیت همه شرکا فقط محدود به سرمایه شرکاست، مثل شرکت های با مسئولیت محدود و سهامی
سه/ شرکت هایی که برخی از شرکا مسئولیت محدود داره وبرخی نامحدود مثل؛ شرکت مختلط سهامی و غیر سهامی.
 

*نکته؛ شرکت تعاونی درفعالیتاش مثل شرکت سهامی!

2-طبقه بندی طبق طرز ایجاد شرکتا
شرکتهای تجاری رو می شه به 2 نوع تقسیم کرد:

یک/ شرکت های قانونی: شرکتی که طبق قانون تجارته و در قالب یکی از شرکت های زیر می باشه مثل؛ (شرکت سهامی-نسبی- تضامنی- مختلط – تعاونی)

 

دو/ شرکت های عملی: شرکتی که ممکنه ظاهر یا مخفی باشه و شرکت هایی که در فعالیتشون وجود دارن و مثل هیچکدوم از8 نوع شرکت ها نمی باشن. درحقوق فرانسه شرکت های بالا شرکت عملی یا مخفی گفته می شه چون، ثبت نشدن و شخصیت حقوقیم  ندارن ولی در قبال طلبکاران مسئولیت دارن

در حقوقمون در ماده 220 قانون تجارت در مورد همین شرکت های مذکور چنین گفته شده: هر شرکت ایرانی که موجودیت داره و تشکیل شده و به فعالیت در امور تجاری به شکل یکی از شرکت های بالا در قانون تجارت می باشه و براساس اون شرکت ها نباشه و طبق قانون شرکت ها عمل نکنه شرکت تضامنی است

احکام در مورد این شرکت ها رو به اجرا در میاد و این شرکت دارای شخصیت حقوقی نمی باشه

پس دو نظریه که اولیش؛ نظریه دکتر ستوده ست قانون ایران اونا رو رسمیت نمی شناسه! این نوع از شرکت ها برای حفظ منافع اشخاصی که با اونا معامله داره می کوشه قانون تجارت هم اونا رو تضامنی تلقی کنه

نظریه دومی: برخی برای شرکت شخصیت حقوقی قائل میباشن این نوع از شرکت رو تضامنی به شما میره و قانون این برایش اجرا می شه. این نظریه دوم صحیحه، چونکه اموال شرکت متعلق به شخصی حقوقیه و همون آورده ها سرمایه شرکت رو تشکیل می ده.

وقتی شرکت عملی دارای شخصیت حقوقیه که طلبکاران برای گرفتن طلب خود به شرکت مراجعه می کنه و شرکت توان پرداخت قروض اونا رو نداره ودرنتیجه موسس تقاضای ورشکستگی اون رو صادر می کنه. طلبکاران موقعی میتونن پیش هر یک از شرکا برن که شرکت منحل شده باشه.

3-طبقه بندی با قابلیت منتقل کردن حصه شرکا
میدونی که حصه آورده ایه که هر یک از شرکا به شرکت میآرن و همون سرمایه شخصی هر یک از شرکاست و سرمایه شرکت جمع می شه

1) شرکت های اشخاص؛ به شرکتایی گفته می شه در اون شخصیت شریک دارای اهمیت می باشه. انتقال حصه (سرمایه) شریک به اشخاص دیگه وعموم مردم حتما ممه که بیت تمام شرکا انجام بشه مثل شرکت هایی تضامنی، شرکتهای نسبی، مختلط غیرسهامی و با مسئولیت محدود و تعاونی از انواع شرکت های اشخاص محسوب می شه.

2) شرکتای سرمایه ای: شرکتی  که در اون انتقال حصه و سهم شریک به دیگری با آسانی قابل انتقاله و در شرکت های سهامی خاص و سهامی عام شرکت مختلط سهامی شریک مم نیست سهام خودش رو به دیگری بده، دراین شرکت ها انتقال سهام با راحتی انجام می شه؛

برعکس در شرکت سهامی عام انتقال سهام با رضایت مدیران و صاحبان سهام نمی شه باشه

4-طبقه بندی طبق موضوع شرکت:
شرکت ها رو می شه از لحاظ به دونوع زیر تقسیمش کرد:

۱) تجاری براساس موضوع: وفق قانون تجارت دو نوع شرکت اشاره شده یعنی برای اینکه تشکیل بشه لازمه که به امور تجارتی بپردازه مثل:شرکت با مسئولیت محدود- تضامنی – مختلط غیر سهامی و قانونگذار شرط تشکیل اونا رو پرداختن به امور تجارتی دونسته است، شرکت  مختلط سهامی شرکتی تجاریه که از مخلوط شدن تضامنی و سهامی ایجاد شده .

2) تجاری براساس شکل: قانونگذار برای اون تجاری نبودن فعالیت رو شرط گذاشته است، مثل شرکت تعاونی برحسب شکل تجاریه. درلایحه قانون 1347 تجاری بودن شرکت های سهامی خاص وعام شرط بر انجام  دادن امور تجاری ندونسته چون اینا تجاری اند مثل؛ اینه که شرکت سهامی حتی برای امورغیر تجاری هم فعالیتی داشته باشه

طبق قانون فرانسه هم شرکت سهامی بدلیل شکل و بدون توجه به مدنی بودن یا تجاری فعالیت تجاری داره، شرکت های تجاری هم حتما باید به فعالیت تجاری بپردازن تا تجاری خونده بشه وشرکتای عملی هم همینجوره.

5-طبقه بندی براساس صاحب سرمایه:
دراین نظریه شرکتا به دودسته خصوصی و دولتی تقسیم می شه:

در همه ی کشورای دنیا که دارای اقتصادی بزرگ می باشه شرکت هایی هستن که نفع مردم رو در دستور کارداره و در این شرکت ها که دولت هم حضور داره و سرمایه ایی که آورده می شه با اشخاص خصوصی شراکت می کنه. شرکت های مذکور ازهمون قاعده های شرکت های تجاری پیروی میکنن.

6-طبقه بندی طبق تابعیت شرکت ها:
شرکتی که در ایران تشکیل شده باشه ایرانی محسوب میشه و شرکت های خارجی دیگه موقعی که شرکتی در خارج ایجاد بشه ولی اقامتگاه اصلیش ایرانه شرکت ایرانیه. برای تشخیص اینکه شرکت ایرانیه یا خارجی چندان سخت هم نیست سخت اونجاست که شرکت چند ملیتی باشه

میدونی شرکت چند ملیتی چه نوع شرکتیه؟
شرکتی که خصوصی یا دولتی که به شکل خصوصی اداره می شه مثل شرکت رنو در فرانسه ویا درکشورای مختلف دارای سرمایه صنعت و تجارت و مالیه که این سرمایه در سطح بازاربین المللی به کار گرفته می شه. این نوع از شرکت ها بیشتر در کشورای مختلف شعبه ای باز می کنه و مرکز اونم در کشوری که در اونجا فعالیت داره می باشه

 

 

میدونی معنی تبدیل شرکت تجاری چیه؟
اینه که بدون از بین بردن شخصیت حقوقی قبلی و تشکیل شخصیت جدید شرکت شکل و قالب تازه پیدا می کنه مانند شرکت سهامی خاص با همون شخصیت حقوقی اش به یک شرکت سهامی عام بدل بشه؛ یا شرکت تضامنی با حفظ شخصیت خودش سهامی عام و خاص بشه.

 

از فایده های تبدیل شرکت با حفظ شخصیت حقوقی اش می شه به موارد ذیل اشاره کرد:
یک/ فایده بقای شخصیت حقوقی شرکت

دو/ فایده جواز تبدیل شرکت

سه/ شرایط تبدیل شرکت

آیا میدونی از فایده های باقی موندن شخصیت حقوقی در شرکت چی می باشه؟
اگه هر شرکت بتونه به شرکت دیگه تبدیل بشه بدون اینکه شخصیت حقوقی رو از بین بره و شخصیت تازه ای پیدا کنه امتیاز و فایده هایی برای شرکای شرکت و حتی دولتم داره

اگه دولت به تاسیس شرکت جدیدی به علت مسائل اقتصادی امتیازات مالیاتی برقرار می کنه. مثلا؛ دولت شرکتهایی رو از پرداخت مالیات برسود معاف می شه و تنها شرکتی می تونه از امتیازات بهرمند بشه موارد زیر رو داشته باشه

قبلا به اشکالی از شرکت نبوده و یا منحل شده و شرکت های موجود نمی تونن، با عوض کردن شکل خود از امتیازات  بهره ببرن چون تغییر شکل ایجاد شدن شخصیت حقوقی جدید نمی باشه

قبول امتیازات به ضرر و نفع مدیران شرکت بستگی داره به بقای شخصیتش و تبدیل شرکت هم باید قانون مجاز کرده باشه

فایده جواز تبدیل شرکت به شرح زیره:
در کشور فرانسه تبدیل شرکت به شرکتی دیگه مجازه و تغییر قانونی شرکت به تشکیل شخصیت جدید منجر نمی شه، جز اینکه در شرکتنامه  تغییرات دیگه ای داده شده. مثل؛در دیوان فرانسه تغییر شکل شرکت با تغییر موضوع اون رو در تغییر اساسی در قرارداد شرکت تلقی می شه و حتی نظر هم داد شده که شخص حقوقی جدیدی ایجاد می شه.حقوق ایران در این مورد قاعده ای نداره و در موردش سکوت کرده و از جمله تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی  تبدیل شرکت سهامی خاص به عام هستش

تبدیل شرکت نسبی سهامی پیش بینی شده، هیچ مشکل قانونی نیست و می شه شرکت رو تغییر داد

این رو میدونی که بدون رضایت همه سهامداران نمی شه شرکت رو به شرکت دیگه تبدیل کرد

اگه تبدیل شرکت باعث سنگین تر شدن  تعهدات شرکا بشه و حتی بدون اجازه اونا باعث زیاد شدن تعهدات خواهد شد

این سوال پیش میآد که اگه همه شرکا توافق کنه که این توافق در تبدیل شرکت موثر خواهد بود یا که نه؟
دکتر ستوده جواب مثبت داده  که تبدیل شرکت سهامی به تضامنی و نسبی  اگه که تمامی شرکا راضی باشن تبدیل مجاز می باشه چون در ماده 10 ق. مدنی برای شرکا تعهد داره. اگه شرکا تصمیم بگیرن که شرکت خود رو به شرکت دیگه با حفظ شخصیت حقوقی، چون کار اونا ضد قانون نمی باشه طبق مقرارته

شرایط تبدیل شرکت به روش زیر می باشه:
در تبدیل شرکت به شرکت دیگه رعایت مقررات تشکیل شرکت که قالب شرکت تازه رو ایجاد می کنه لازم می باشه. چونکه وقتی که میخوایم شرکت سهامی خاص رو به سهامی عام تبدیل کنیم، باید قانون تشکیل شرکت سهامی عام رعایت بشه

شرکت با مسئولیت محدود وقتی به شرکت سهامی تبدیل می شه که موضوع شرکت تجاری باشه، میشه به موضوع مدنی تغییر داد. بلعکس اگه بخوایم  شرکت سهامی که موضوع مدنی داره به شرکت با مسئولیت محدود تبدیل بشه لازمه که موضوع شرکت تجاری باشه.  تغییر شرکت نباید به حقوق اشخاص ثالث که قبلا ایجاد شده لطمه ای بزنه، مثل اینه که طلبکاران شرکتی تضامنی که به شرکت با مسئولیت محدود تغییر یافته، می شه تبدیل شرکت رو ندید و بازم به همون شرکت مراجعه کرد و شرکت هم تضامنی میباشه. شرکای شرکت تضامنی قبل اینکه تبدیل بشه مسئولیت پرداخت قروض خود به شرکت تضامنی می باشه، همینجور به این علت که شریک در شرکت با مسولیت محدود می باشه از انجام تعهدات خود پرهیز کنه.


 
علامت تجاری عبارت است از اسم ، اصطلاح ، نشانه ، طرح یا ترکیبی از آن ها که به منظور شناساندن کالاها و خدمات یک فروشنده یا گروهی از آن ها از محصولات رقبا به کار می رود.

ماده اول قانون ثبت علائم و اختراعات در مورد علامت تجاری چنین مقرر می دارد :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی تجاری یا فلاحتی، اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص و امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت یا تجار یا محصول یک شهر یا یک ناحیه از مملکت، اختیار شود ".
هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی (شرکت یا فرد) مدارکی دال بر تولید- توزیع- بسته بندی- خرید و فروش و یا واردات و صادرات کالا) و یا مدارکی جهت فعالیت در زمینه خدماتی خاص داشته باشد می تواند در همان زمینه تقاضای ثبت نام و لوگوی خود را بدهد.
مرجع ثبت علائم تجاری و اختراعات، " اداره کل مالکیت صنعتی " است . ثبت کلیه علائم مزبور و اختراعات فقط در همین اداره به عمل می آید.

مزایای ثبت علامت تجاری
– ثبت قانونی یک نام تجاری ، برای آن حمایت قانونی فراهم می کند و باعث حفاظت  از آن در برابر سوء استفاده کنندگان و متقلبان و تقلید کنندگان از برند می شود.
– ثبت برند، تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند.
– حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد.به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند.
– برای محصولات و شرکت و خدمات شما ایجاد شهرت و وجه می کند.
– شرکت ها را قادر می سارد محصولاتشان را از یکدیگر متمایز سازند.
– شرکت ها را تشویق می کند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
– ثبت برند می تواند برای سهامداران نیز ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
– علامت تجاری ثبت شده ، قابل نقل و انتقال است . لذا، می توان آن را انتقال داد.
– می توان تفویض اجازه ی استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده را به شرکت های ثالث داد که می تواند منبع درآمد بیشتری برای شرکت یا شخص به وجود آورد و یا اساس انعقاد یک موافقت نامه ی اعطای نمایندگی فروش باشد.
– ممکن است دارایی ارزشمند کسب و کار باشند.
– جزء ضروری موافقت نامه های اعطای نمایندگی است .
– اجازه استفاده از آن ها به اشخاص ثالث داده می شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می باشند.
– ابزار بازاریابی و اساس ایجاد وجهه و شهرت شرکت ها هستند.
– ممکن است برای دریافت وام مفید باشند.

شرایط ثبت علامت تجاری
علایم تجاری باید واجد شرایط ذیل باشند :
الف) موجب گمراه کردن مشتریان نگردد.
ب) باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد.
طبق ماده 9 قانون ثبت علائم و اختراعات:" در موارد ذیل متصدی شعبه مذکور در ماده 6 تقاضای ثبت را رد خواهد کرد:
1) در صورتی که علامت مخالف مقررات قانون باشد.
2) در صورتی که علامت قبلاَ به اسم دیگری ثبت شده و یا شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه بیندازد"

مدارک مورد نیاز جهت ثبت علامت تجاری
1- اظهارنامه ثبت برند در 3 نسخه
2- نسخه اصلی یا رونوشت گواهی شده وکالتنامه ، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
3- ارائه ده نمونه از علامت به صورت گرافیکی که با علامت الصاق شده روی اظهارنامه یکسان بوده و ابعاد آن حداکثر 10 در 10 سانتی متر باشد.اگر ارائه علامت به صورت گرافیکی نباشد ده نمونه از کپی یا تصویر علامت حداکثر در همین ابعاد و به نحوی که مرجع ثبت مناسب تشخیص دهد،ارائه خواهد شد.
درخواست کننده باید بر روی هر اظهارنامه یک نمونه از علامت را الصاق و آن را امضاء نماید . نمونه سوم در موقع ثبت بر روی صفحه مربوطه در دفتر ثبت و نمونه چهارم بر روی تصدیق ثبت الصاق می شود. علاماتی که برجسته یا گود در روی شیی ء نشان داده می شود بر روی کاغذ نفش خواهد شد. ابعاد نمونه نباید از ده سانتیمتر از هر طرف کند. 
بر روی هر نمونه الصاق شده به طریق بالا مهر شعبه ثبت شرکت ها و علایم تجاری و اختراعات زده می شود به طریقی که یک قسمت از مهر بر روی نمونه و قسمت دیگر بررو.ی صفحه قرار گیرد.
چنانچه مرجع ثبت نمونه علامت ارائه شده را مناسب تشخیص ندهد، تسلیم نمونه مناسب را درخواست می نماید.در هر حال،علامت باید به همان نحو که درخواست و ثبت می شود استعمال گردد.
4- در صورت سه بعدی بودن علامت،ارائه علامت به صورت نمونه های گرافیکی یا تصویر دو بعدی روی برگه به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد که همان علامت سه بعدی را تشکیل دهند،اامی است.
5- مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود.
6- ارائه مدارک دال بر فعالیت در حوزه ذی ربط بنا به تشخیص مرجع ثبت.
7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و ارائه گواهی مقام صلاحیتدار،اتحادیه یا دستگاه مرتبط، در صورتی که ثبت علامت جمعی مورد درخواست باشد.
8- مدارک مثبت هویت متقاضی
9- رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
10- مدارک نمایندگی قانونی،در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
لازم به ذکر است ، چنانچه برند لاتین باشد یا ریشه عربی داشته باشد باید کارت بازرگانی داشته باشید.

مندرجات اظهارنامه ثبت علامت تجاری
اظهارنامه ثبت علامت تجاری، باید به زبان فارسی در سه نسخه تنظیم شده و دارای تاریخ و امضاء متقاضی بوده و حاوی نکات ذیل باشد :
– اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت و مرکز اصلی موسسه او و اسم و اقامتگاه وکیل او در تهران در صورتی که اظهارنامه توسط وکیل داده شده باشد .
– رشته تجارت یا نوع صنعت صاحب علامت
– تاریخ ثبت و محل و شماره ثبت علامت در کشور مبدا ، در صورتی که آن علامت در خارج ایران به ثبت رسیده باشد.
– اقامتگاهی که صاحب علامت در تهران انتخاب می نماید.
– اسم و اقامتگاه شخص یا اشخاصی که در تهران صلاحیت دریافت ابلاغ ها و اخطارها را دارند.
– شرح نوع کالا یا محصولاتی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود ، با تعیین طبقات درخواست شده .
– شرح و توصیف علامت درخواست شده و طرز مخصوص استعمال آن، اگر مورد داشته باشد.
– تعیین ضمائم .

مواردی که داشتن و ثبت علامت تجاری اامی است
موسسات تجاری جز در مواردی که دولت آن را اامی کند، اجباری به ثبت علامت تجاری ندارند. ولی حق استعمال انحصاری علامت برای آن ها مشروط و منوط به ثبت آن علامت است به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند.
به موجب مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران،ثبت علائم برای هر یک از این موارد اجباری است:
الف) داروهای اختصاصی مورد استفاده ی طبی
ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند
ج)  آب های گازدار
ه) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.
لذا به موجب این ماده، تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مذکور در آن آیین نامه،اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده بوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود:
الف- اسم تجارتی و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا
ب- شماره ثبت علامت در ایران
مجازات ها :
به موجب قانون مجازات اسلامی، اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد :
1- کسانی که علامت تجاری اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد، استعمال نکنند.
2- کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا بفروشند، که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.

علائمی که ثبت آن ها مجاز نمی باشد
ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات، اختیار نمودن برخی علائم به عنوان علامت تجاری و یا قراردادن آن را به عنوان یکی از اجزاء علامت تجاری ، منع می کند که موضوع برخی از آن ها در حال حاضر منتفی است و بقیه عبارتند از :
– پرچم مملکتی و هر پرچم دیگری که دولت ایران استعمال آن را به عنوان علامت تجاری منع کند. نشان ها و انگ ها( = علامات ) دولتی . ( وزارت امور خارجه، نمونه هایی از پرچم کشورهای مختلف را به اداره ثبت علائم و اختراعات می فرستد تا از ثبت علائمی که مانند آن ها باشد خودداری شود ).
– کلمات یا عباراتی که تصور انتساب به مقامات رسمی ایران را موجب شود.
– علامت موسسات رسمی، مانند هلال احمر و نظایر آن .
– علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشد.

هزینه ثبت علامت تجاری
علامت تجاری به دو نوع حقیقی و حقوقی به ثبت می رسد. هزینه ی واریزی بر حسب حقیقی یا حقوقی بودن متقاضی ثبت علائم تجاری متفاوت می باشد.

ردیف
اقلام هزینه

شخص حقیقی

شخص حقوقی

1

حق ثبت اظهارنامه به ازاء یك طبقه
هر طبقه اضافی

200.000
20.000

400.000
40.000

2

حق ثبت علامت به ازاء یك طبقه
حق ثبت هر طبقه اضافی

1.200.000
100.000

2.400.000
200.000

3

حق ثبت تمدیددوره‌های ده ساله

معادل حق ثبت علامت

4

جریمه تأخیر در تمدید ثبت

معادل نصف حق ثبت علامت

5

هزینه استعلام برای انتقال، اجازه بهره‌برداری یا اعراض

50.000

100.000

6

حق ثبت انتقال قراردادی و قهری به ازاء هر طبقه (با هر تعداد كالا و خدمات)
حق ثبت انتقال برای هر طبقه اضافی

100.000
50.000

200.000
100.000

7

حق ثبت مجوز بهره‌برداری یا فسخ وخاتمه آن به ازاء یك طبقه (با هر تعداد كالا و خدمات)
حق ثبت اجازه بهره‌برداری یا فسخ و خاتمه آن به ازای هر طبقه اضافی

100.000
50.000

200.000
100.000

8

هزینه هربار اصلاح اظهارنامه و ضمائم آن

50.000

100.000

9

حق ثبت انتقال اظهارنامه یا اجازه بهر‌ه‌برداری از آن

50.000

100.000

10

حق ثبت تغییرات (غیر از انتقال مالكیت و اجازه بهره‌برداری)

50.000

100.000

11

هزینه صدورگواهی المثنی

100.000

200.000

12

هزینه رونوشت مصدق

5000

10.000

13

هزینه اخذ تأییدیه تسلیم اظهارنامه یا صدورگواهی‌نامه

15.000

30.000

14

هزینه رسیدگی به اعتراض به رد ثبت

500.000

750.000

15

هزینه رسیدگی به اعتراض به تقاضای ثبت

1.500.000

3.000.000

16

ودیعه تسلیم دادخواست ابطال به دادگاه

3.000.000

4.500.000

17

هزینه بررسی اظهارنامه ثبت بین‌المللی به عنوان اداره

مبدأ

200.000

400.000

توضیح : علاوه بر هزینه های واریزی ،هر علامت تجاری چاپ دو آگهی در رومه ی رسمی کشور را نیز دارد که با توجه به تعداد خطوط و ابعاد علامت تجاری و سیاه سفید یا رنگی بودن آن هزینه خواهد داشت که معمولاَ هزینه ی هر رومه ی رسمی بالای یکصد هزار تومان می باشد.
– در مورد متقاضیان خارجی که در اجرای مقررات کنوانسیون پاریس،تقاضاهای خود را مستقیماَ تسلیم مرجع ثبت (اداره ثبت علائم اداره کل مالکیت صنعتی) می نمایند، می بایست معادل ارزی مبلغ ریالی تعیین شده در جدول هزینه ها را مطابق نرخ رسمی بپردازند.

طبقه بندی علائم صنعتی و تجاری
طبقه ١ – مواد شیمیائی مورد استفاده در صنایع ، علوم عكاسی و همچنین كشاورزی ، باغبانی و جنگلبانی ؛ رزین های مصنوعی پردازش نشده ، پلاستیكهای پردازش نشده ؛ كودهای گیاهی ؛ تركیبات اطفاء حریق ؛ مواد آبكاری و جوشكاری فات؛ مواد شیمیائی برای نگهداری مواد غذائی ؛ مواد دباغی ؛  چسب های صنعتی .

طبقه ٢- رنگ روغن ؛ جلا ؛ لاك ؛ مواد ضد زنگ زدگی و جلوگیری كننده از فاسد شدن چوب ؛ مواد رنگی؛ مواد تثبیت رنگ ؛ رزین یا صمغ های خام طبیعی ؛ فات به صورت پودر یا ورق برای نقاشان ساختمان ؛ چاپگرها و هنرمندان.

طبقه ٣- تركیبات سفید كننده و سایر مواد مخصوص شستشوی لباس ؛ مواد مخصوص تمیزكردن، براق كردن، لكه گیری و سائیدن ؛ صابون ، عطریات ، روغن های اسانس ، مواد آرایشی ؛ لوسیونهای مو ؛ گرد و خمیردندان .

طبقه٤- روغن ها و گریس های صنعتی؛ روان كننده ها ؛ تركیبات گردگیری ، مرطوب كردن و جذب رطوبت ؛ انواع سوخت ( شامل سوخت موتور) و موادروشنائی، انواع شمع و فتیله چراغ.

طبقه ٥- مواد داروئی و بیطاری ؛ مواد بهداشتی برای مصارف پزشكی ؛  مواد رژیمی برای مصارف پزشكی ، غذای كودكان  ؛ انواع گچ شكسته بندی ، لوازم زخم بندی ؛ مواد پركردن دندان ، موم دندان سازی ؛  ضدعفونی كننده ها ؛ مواد نابودكننده ات موذی ؛  قارچ كش ، مواد دفع نباتات هرزه .

طبقه ٦- فات عادی و آلیاژهای آنها ؛ مواد ساختمانی فی ؛ ساختمانهای فی قابل حمل ؛ مواد فی خطوط مجراهای فی گاوصندوق اجناس ساخته شده از فات عادی كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند؛ سنگهای معدنی فات

طبقه ٧- انواع ماشین و ماشین های افزار ؛ انواع موتور ( استثناء موتور وسائط نقلیه زمینی) ؛ قفل وبست و حلقه های اتصال قطعات ماشین ها و قطعات انتقال قوه ( به غیر از اتصالات و اجزائ انتقال قوه وسائط نقلیه زمینی) ؛ لوازم و ابزاركشاورزی ( به استثنای ابزارهای دستی ) ؛ ماشین جوجه كشی .

طبقه ٨- انواع ابزار ولوازم دستی ( كه با دست كارمی كنند) ؛ سرویس كارد و قاشق و چنگال ، سلاح كمری، تیغ.

طبقه ٩- اسباب و آلات علمی،  دریانوردی، مساحی، عكاسی، سینمایی، بصری، وزن كردن، اندازه گیری، علامت دادن، كنترل ومراقبت (نظارت)، نجات و آموزش ؛ اسباب و لوازم هدایت ، قطع و وصل ، تبدیل ، ذخیره سازی، تنظیم یا كنترل جریان برق،  آلات واسباب ضبط ، ماشین های فروش خودكار ومكانیسم دستگاه هایی كه با سكه كار می كنند ،صندوق های ثبت مبلغ دریافتی،  ماشین های حساب ، تجهیزات داده پردازی و رایانه ای؛ دستگاه آتش نشانی .

طبقه ١٠- آلات وابزار جراحی،  پزشكی، دندانسازی وبیطاری، اندام های مصنوعی، دندان و چشم مصنوعی؛ اقلام ارتوپدی؛ مواد بخیه زنی

طبقه ١١- دستگاه های روشنائی، حرارتی، مولد بخار، طبخ ، خنك كردن ، تهویه، تامین آب بهداشتی

طبقه ١٢- وسایط نقلیه ، دستگاه های حمل و نقل زمینی ، دریائی و هوائی .

طبقه ١٣- اسلحه گرم ؛ مهمات و انواع پرتابه ( از قبیل موشك، خمپاره و غیره) ؛ مواد منفجره؛ مواد وسایل آتش بازی
طبقه ١٤- فات گرانبها وآلیاژهای آنها و كالاهائی كه با فات گرانبها ساخته شده یا با آنها روكش شده اند ودرسایر طبقات ذكر نشده اند؛ جواهرات ، سنگ های گرانبها ؛ اسباب و لوازم ساعت سازی و زمان سنجی .

طبقه ١٥- آلات موسیقی .

طبقه ١٦- كاغذ مقوا و كالاهای ساخته شده ازآن ها كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند ؛ مطاب چاپ شده ، مواد صحافی، عكس؛ نوشت افزار ؛ چسب برای مصارف تحریری یا خانگی؛ لوازم نقاشی؛ قلم مو نقاشی؛ ماشین تحریر و لوازم مومات دفتری ( به استثنای مبلمان) مواد آموزشی و تدریس ( به استثنای دستگاه ها)؛ موادپلاستیكی برای بسته بندی ( كه در سایرطبقات ذكر نشده اند) ؛حروف و كلیشه چاپ.

طبقه ١٧- لاستیك ، كائوچو ، صمغ، آزبست ( پنبه نسوز) ، میكا ( سنگ طلق) و كالاهای ساخته شده از این مواد كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند ؛ پلاستیك دارای شكل و قالب خاص برای استفاده در تولید سایر كالاها ؛ مواد بسته بندی،  در پوش گذاری،  انسداد و عایق بندی ؛ لوله های قابل ارتجاع غیر فی .

طبقه ١٨- چرم و چرم مصنوعی و كالاهای ساخته شده از آنها كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند؛ پوست حیوانات ؛ چمدان ؛ كیسه و كیف های مسافرتی؛ چتر، چترآفتابگیر و عصا ؛ شلاق ؛ یراق و زین و برگ.

طبقه ١٩- مواد و مصالح ساختمانی ( غیر فی) ؛ لوله های غیر فی سخت و غیر قابل انعطاف برای استفاده درساختمان ؛ آسفالت ؛ قیرو قطران ؛ ساختمانهای متحرك غیر فی، بناهای یادبود غیر فی .

طبقه ٢٠- مبلمان و اثاثیه ، آئینه ، قاب عكس ؛ كالاهای ساخته شده از چوب ، چوب پنبه ،نی ،حصیر ، شاخ ، استخوان، عاج، استخوان آرواره نهنگ ، صدف ،كهربا ،صدف مروارید، كف دریا وبدل كلیه این مواد یا ساخته شده از پلاستیك ( كه در سایر طبقات ذكر نشده اند).

طبقه ٢١- ظروف خانگی یا لوازم آشپزخانه ( كه از فات قیمتی ساخت یا روكش نشده اند)؛ شانه وابر و اسفنج ؛ انواع برس و قلم مو ( به استثنای قلم موهای نقاشی ) ؛ مواد ساخت برس ؛ لوازم نظافت و تمیزكاری؛ سیم ظرف شویی؛ شیشه كارشده یا نیمه كارشده ( به استثنای شیشه مورد استفاده در ساختمان ها) شیشه آلات ، اشیاء ساخته شده از چینی و سفال كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند.

طبقه ٢٢- طناب ، ریسمان ، تور ، چادر،  سایبان ، برزنت ( تارپولین ) ، بادبان وشراع ، کیسه و گونی كه در طبقات دیگر ذكر نشده است؛ مواد لایی و لایه گذاری و پوشال) به استثنائ لاستیك و پلاستیك ) ؛ مواد خام لیفی برای نساجی.

طبقه ٢٣- انواع نخ ورشته برای مصارف پارچه بافی و نساجی .

طبقه ٢٤- محصولات نساجی و پارچه ای كه درطبقات دیگر ذكر نشده اند؛ انواع روتختی و رومیزی

طبقه ٢٥- انواع لباس و پوشاك ، پاپوش و پوشش سر.

طبقه ٢٦- انواع توری و قلاب دوزی روبان ، بند (نوار) حاشیه وقیطان ؛ دکمه قزن قفلی، سنجاق و سوزن ته گرد ؛ گل های مصنوعی .

طبقه ٢٧- انواع فرش ، قالیچه ، حصیر وزیرانداز، لینویوم و سایر كف پوش ها، آویزهای دیواری ( غیر پارچه ای).

طبقه ٢٨- انواع بازی و اسباب بازی؛ لوازم ورزشی و ژیمناستیك كه در طبقات دیگرذكر نشده اند ؛ تزئینات درخت كریسمس.

طبقه ٢٩- گوشت ،گوشت ماهی، گوشت طیور وشكار، عصاره گوشت؛ سبزیجات ومیوه جات به صورت كنسرو ،خشك شده و پخته شده، انواع ژله، مربا وكمپوت ،تخم مرغ ،شیر و محصولات لبنی، روغن ها و چربی های خوراکی.
طبقه ٣٠ – قهوه ،چای، كاكائو، شكر، برنج ، نشاسته كاسار یا مانیوك ( تاپیوكا)، نشاسته نخل خرما) ساگو)، بدل قهوه ،آرد و فراورده های تهیه شده از غلات ،نان ،نان شیرینی، شرینی جات شیرینی یخی؛ عسل ، ملاس یا شیره قند، مایه خمیر، گرد مخصوص شیرینی پزی یا پخت نان؛ نمك خردل ؛ سركه؛ انواع سس ( چاشنی ) ادویه جات ، یخ .

طبقه ٣١- محصولات كشاورزی، باغداری و جنگلبانی و دانه هایی كه در طبقات دیگر ذكر نشده اند ؛حیوانات زنده ؛ میوه و سبزیجات تازه؛ بذر ؛ گیاهان وگل های طبیعی؛ غذای حیوانات ؛ مالت ( جو سبز خشك شده ).

طبقه٣٢- ماء الشعیر؛ آب های معدنی و گازدار و سایر نوشیدنی های غیر الكلی؛ آب میوه وشربتهای میوه ای؛ شربت و تركیبات مخصوص ساخت نوشابه.

طبقه ٣٣-…………………….

طبقه ٣٤- تنباكو،  لوازم تدخین ؛ كبریت .

طبقه ٣٥- تبلیغات ؛ مدیریت تجاری؛ امور اداری تجارت ؛ كارهای دفتری و اداری .

طبقه ٣٦- بیمه؛ امور مالی، امور پولی، امور مربوط به معاملات املاك و مستغلات .

طبقه ٣٧- ساختمان سازی، تعمیرو بازسازی، خدمات نصب.

طبقه ٣٨- مخابرات از راه دور.

طبقه٣٩- حمل و نقل ، بسته بندی و نگهداری كالاها؛ تهیه مقدمات و ترتیب دادن مسافرت ها .

طبقه ٤٠- بهسازی و عمل آوری مواد.

طبقه ٤١- آموزش و پرورش ؛دوره های كارآموزی و تعلیمی؛ تفریح و سرگرمی، فعالیت های ورزشی و فرهنگی .

طبقه ٤٢- خدمات عملی و فن آوری و تحقیق و پژوهش و طراحی در این زمینه ؛خدمات تجزیه و تحیل و تحقیقات صنعتی؛ طراحی و توسعه نرم افزار و سخت افزار رایانه ای .

طبقه ٤٣- خدمات عرضه اغذیه و نوشابه ، تامین مسكن و محل اقامت موقت.

طبقه ٤٤- خدمات پزشكی ، خدمات بیطاری، مراقبت های بهداشتی و زیبائی برای انسانها یا حیوانات ، خدمات كشاورزی ، باغداری و جنگلداری .

طبقه ٤٥- خدمات شخصی یا اجتماعی كه توسط دیگران برای رفع نیازهای افراد ارائه می شوند ، خدمات امنیتی برای محافظت از افراد ،اموال و دارائیها ، خدمات حقوقی …
چند نکته :
– در صورتی که متقاضی قصد داشته باشد چندین علامت را هم زمان به ثبت برساند، برای ثبت هر علامت باید اظهارنامه جداگانه استفاده کند.
– استفاده از یک اظهارنامه برای ثبت یک علامت جهت کالاها یا خدمات در یک یا چند طبقه بلااشکال است.
– جهت درخواست ثبت چندین علامت به طور همزمان باید اظهارنامه جداگانه به ازای هر علامت، تنظیم و به ثبت برسد.

مدت اعتبار علامت تجاری و تجدید ثبت آن
به موجب قانون، علاماتی که ثبت شده باشند، از تاریخ تسلیم اظهارنامه، حمایت خواهند شد و مدت اعتبار علامت ثبت شده، ده سال است. ولی صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او ، می تواند ثبت علامت را تا شش ماه پس از انقضای مدت اعتبار آن ، هر ده سال یک بار تجدید نماید. در این صورت حق استعمال انحصاری ده سال ، با صاحب علامت خواهد بود و به همین طریق، هر تجدید ثبت ، حق مزبور را برای ده سال دیگر تضمین می نماید. تقاضای تجدید ثبت علامت، باید در دو نسخه تنظیم و به امضای صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او، برسد و نمونه علامت ، در روی آن الصاق شود.

 
به موجب ماده ۲۰۰ قانون تجارت تصمیمات شرکت های تجارتی در موارد ذیل باید آگهی گردد:
۱ـ تغییر مواد اساسنامه شرکت که شایع‌ترین موارد آن افزایش و کاهش سرمایه می‌باشد.

۲ـ تمدید مدت شرکت، زائد بر مدت مقرر.
۳ـ تصمیم راجع به انحلال شرکت (حتی در مواردی که انحلال به واسطه انقضای مدت شرکت صورت می گیرد.) و تصمیم راجع به تعیین اسامی مدیر یا مدیران تصفیه و نشانی آنها.(ماده ۲۰۹ لایحه)
۴ـ تعیین کیفیت تفریغ حساب و تغییر آن.
۵ـ تبدیل شرکاء (مثل جانشینی وارث شریک ضامن متوفی) و یا مورد نقل و انتقال سهام و سهم‌الشرکه.
۶ـ خروج بعضی از شرکاء از شرکت.
۷ـ تغییر اسم شرکت.
۸ـ موقعی که تبدیل سهام بی اسم شرکت به سهام با اسم انجام می‌پذیرد. و صاحبان سهام در ظرف مهلتی که از تاریخ انتشار اعلانی که دوبار، به فاصله ده روز در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت انتشار می‌یابد و این مهلت کمتر از ۶ ماه نخواهد بود سهام خود را به سهام جدید تبدیل نمایند.(ماده ۷۶ق.ت) و سهام جدیدی را که در ازای سهام بی نام تبدیل نشده در شرکت موجود میباشد، شرکت از طریق مزایده به اشخاص دیگر بفروشد.(ماده ۷۸ق.ت) قیمت سهامی که بدین طریق فروخته میشود، در مرکز اصلی شرکت یا در بانک ملی ایران ودیعه گذاشته می‌شود، آگهی خواهد شد.
۹ـ تغییر مدیر یا مدیران شرکت.
۱۰ـ تغییر بازرس یا بازرسان شرکت.
۱۱ـ تغییر مرکز اصلی شرکت.
۱۲ـ ثبت تاسیس شرکت.(ماده ۲۳ لایحه قانونی)
۱۳ـ موقعی که به واسطه ضررهای وارده نصف سرمایه شرکت از میان برود، و مدیران شرکت مکلفنا تمام صاحبان سهام را برای انعقاد مجمع عمومی دعوت نمایند. تا موضوع انحلال یا بقاء شرکت مورد شور و رای قرار گیرد. تصمیم این مجمع در هر حال منتشر خواهد شد.
۱۴ـ انتشار اعلامیه پذیره نویسی در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشاری که آگهی‌های شرکت در آن منتشر می‌شود.
۱۵ـ تبدیل سهام شرکت که متعاقب اطلاع دادن کتبی مراتب به مرجع ثبت شرکت ها، آگهی می‌شود.
۱۶ـ اعلام کتبی راجع به فروش اوراق قرضه و شرایط صدور آن و انتشار آن همراه با طرح اطلاعیه انتشار اوراق قرضه به مرجع ثبت شرکتها، برای ثبت و انتشار در رومه رسمی.(مواد ۵۷ و ۷۰ لایحه)
۱۷ـ نام و مشخصات و حدود اختیارات و مدت تصدی مدیرعامل.
۱۸ـ تعداد سهام هر یک از خریداران سهام جدید صادره در اثر افزایش سرمایه.
۱۹ـ اعلام ختم تصفیه امور شرکت بعد از انحلال آن.(ماده ۲۲۷ لایحه قانونی)
• ذکرسرمایه :
شرکت‌های تجاری به جزشرکت‌های تعاونی و به جز شرکتهای سهامی ممند سرمایه شرکت را صریحا در اسناد و صورتحساب ها و اعلانات و نشریات و غیره که به طور خطی و چاپی از طرف شرکت‌های مذکور در این قانون، به استثنای شرکت‌های تعاونی صادر می شود، سرمایه شرکت معین شود. شرکت متخلف به جزای نقدی از ۲۰۰ تا ۳۰۰۰ ریال محکوم خواهد شد.
* تبصره : شرکت های خارجی نیز که به وسیله شعبه یا نماینده در ایران اشتغال به تجارت دارند، در مورد اسناد و صورتحساب ها و اعلانات و نشریات خود در ایران، مشمول مقررات این ماده خواهند بود.
• ذکر شماره ثبت شرکت:
اام قانون به ثبت و درج شماره ثبت شرکت در اسناد و مدارک در ماده ۲۲۰ قانون تجارت، چنین پیش‌بینی شده است:
هر شرکت تجارتی ایرانی مذکور در این قانون و هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکتها مصوب خرداد ماه ۱۳۱۰ مکلف به ثبت است، باید در کلیه اسناد و صورتحساب ها و اعلانات و نشریات خطی و چاپی خود در ایران تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده است و الا به جزای نقدی از ۲۰۰ هزار ریال محکوم خواهد شد. این مجازات علاوه بر مجازاتی است که در قانون ثبت شرکتها، برای عدم ثبت محرم شده است.
به طوری که ملاحظه می شود برای ثبت و درج شماره ثبت شرکت در دفتر ثبت شرکتها، کلیه شرکتهای تجارتی بدون استثناء مکلف به انجام این تکلیف قانونی هستند.
فلسفه این تکلیف قانونی را در ماده ۲۶ آیین نامه اجرای قانون ثبت شرکت ها پیدا می‌کنیم که می‌گوید: مراجعه به دفاتر ثبت شرکتها اعم از ایرانی و خارجی برای عموم مردم آزاد و هر ذینفعی می تواند از مندرجات آن، سواد مصدق تحصیل کند و چون دفتر ثبت شرکتها بر اساس شماره ثبت شرکتها تنظیم می‌شود، لذا درج شماره ثبت شرکتها در اسناد و مدارک آنها از حیث سهولت مراجعه به دفاتر مربوطه ضروری است.


وفق ماده 571 قانون مدنی، " شرکت عبارتست از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی واحد به نحو اشاعه " . در قانون ما تعریفی از شرکت تجاری وجود ندارد اما می توان در تعریف شرکت تجاری چنین گفت : " شرکت تجاری قراردادی است که به موجب آن یک یا چند نفر توافق می کنند، سرمایه مستقلی را که از جمع آورده های آن ها تشکیل می گردد اختصاص دهند و در منافع و زیان های احتمالی حاصل از به کارگیری سرمایه، شریک شوند ". هم چنین به موجب بند 4 ماده 1 قانون اجرای ت های کلی نظام ، " شرکت شخص حقوقی است که با رعایت قانون تجارت یا قانون خاص حسب مورد تشکیل شده باشد ".
مثلاَ جعفر و اکبر و داوود هر کدام مبلغ صد تومان تعهد می کنند تا شرکت تولید مواد لبنی را تشکیل دهند و به نسبت سرمایه ای که وارد شرکت نموده اند، در سود و ضرر شرکت شریک شوند.

طبقه بندی شرکت های تجاری در هر کشور تابع نظام حقوقی همان کشور است و لذا نمی توان طبقه بندی واحد بین المللی برای شرکت های تجاری متصور شد و حتی فراتر از آن ، هر نوع شرکت ممکن است مفهوم و جایگاه خود در هر کشور را داشته باشد. به عبارتی، شرکت سهامی در ایران دارای همان تعریف از شرکت های سهامی در کشورهای دیگر نیست. شرکت با مسئولیت محدود نیز اینچنین است.
قانون تجارت ایران در ماده 20، شرکت های تجاری را بر 7 قسم و به شرح ذیل احصاء نموده است :
1. شرکت سهامی
2. شرکت با مسئولیت محدود
3. شرکت تضامنی
4. شرکت مختلط غیر سهامی
5. شرکت مختلط سهامی
6. شرکت نسبی
7. شرکت تعاونی تولید و مصرف

شرکت های شخص محور و سرمایه ای
در یک دسته بندی، شرکت ها به سرمایه ای و اشخاص یا شخص محور تقسیم می شوند. در شرکت های سرمایه، مسئولیت شرکا محدود به سرمایه ای است که به شرکت آورده اند، مانند شرکت سهامی و با مسئولیت محدود . برای مثال اگر میزان آورده شریک 100 هزار تومان باشد، مسئولیت او محدود به مبلغ 100 هزار تومان است و پس از انحلال شرکت، حق مراجعه به اموال شرکای این شرکت ها وجود ندارد، مگر در موارد استثنایی مانند ماده 143 لایحه : " در صورتی که شرکت ، ورشکسته شود یا پس از انحلال معلوم شود که دارایی شرکت برای تادیه دیون آن کافی نیست ، دادگاه صلاحیت دار می تواند به تقاضای هر ذینفع هر یک از مدیران و یا مدیرعاملی را که ورشکستگی شرکت یا کافی نبودن دارایی شرکت به نحوی از انحاء معلول تخلفات او بوده است منفرداَ یا متضامناَ به تادیه آن قسمت از دیونی که پرداخت آن از دارایی شرکت ممکن نیست محکوم نماید ".
اما در شرکت های شخص محور مانند تضامنی و نسبی ، میزان مسئولیت شرکا نامحدود است یعنی پس از انحلال شرکت، اگر دارایی شرکت کفایت دیون را ندهد، طلبکاران می توانند به اموال شخصی شرکا مراجعه کنند.
تفاوت مهم دیگر در رابطه با شرکت های شخص محور و سرمایه ای، شیوه نقل و انتقال سرمایه می باشد. مثلاَ سهامدار شرکت سهامی عام به راحتی و بدون هیچ محدودیتی می تواند سرمایه خود را انتقال دهد، اما در شرکت تضامنی انتقال سهم الشرکه باید با اتفاق آرا یعنی رضایت تمام شرکا باشد.
بنابراین، می توان گفت شرکت ها به دو دسته تقسیم می شوند :

سرمایه و شخص محور
– در شرکت سرمایه ، مسئولیت تا میزان سرمایه مگر موارد استثنایی و
– شرکت شخص محور، انحلال + عدم کفایت دارایی در مقابل دیون = مراجعه به اموال شخصی شرکا


در عصر حاضر اینترنت جایگزین تمام روش های سنتی شده است.به طوری که در زمینه های اداری  نیز، امروزه تمام ادارات و سازمان ها دارای سایتهایی هستند که سهولت کار متقاضیان را مد نظر دارند. به این ترتیب تعداد مراجعین به سازمان ها کاهش یافته و افراد قادر می شوند تا بسیاری از کارها را به صورت غیر حضوری انجام دهند و در زمان و هزینه ی خود صرفه جویی نمایند.
 
در سایت،  اساسنامه ی شرکت را نیز باید ارایه دهید .شرکت نامه ها و اساسنامه ها ،فرم های پیش فرضی دارند که فقط باید آنها را پر کنید و در نهایت اگر خواستید می توانید قوانین مخصوص شرکت خودتان را نیز به آن اضافه کنید.سپس باید تصویر برابر اصل شده از اساسنامه  خود را در سایت اداره ی ثبت شرکت ها بار گذاری کنید.

از جمله سایرموارد قابل توجه در فرم پیش رو ،انتخاب نوع شرکت است که به دلیل اهمیت آن به طور مختصر، به توضیح آنها می پردازیم.در اقسام مختلفه شرکت ها ، شرکتهای تجارتی مطابق ماده 20قانون تجارت بر هفت قسم می باشند.

1)شرکت سهامی:

شرکت سهامی ،شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام ،محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است.(م 1 ق ت).در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد.

.شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود.شرکت هایی که موسسین آنها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.این گونه شرکت ها شرکت سهامی عام نامیده می شوند.شرکت هایی که تمام سرمایه آنها در موقع تاسیس منحصرا توسط موسسین تامین گردیده است.این گونه شرکت ها شرکت سهامی خاص نامیده می شود.

1)شرکت از زمانی تشکیل می شود که 2 یا چند نفر قصد تشکیل آن را داشته باشند.بنابراین قصد و نیت ایشان ملاک تشکیل است.تمامی افراد حقیقی و اشخاص می توانند توانایی های خود مانند سرمایه و دارایی ،تخصص و ارتباطات را در کنار یکدیگر قرار داده و جهت دستیابی به سود و منفعت به کار گیرند.این توانایی ها و دارایی،باید در قالب قراردادی بین افراد شرکت کننده تعریف شود.لذا از نظر مقررات و ضوابط اداری ،طی نمودن مراحلی چند جهت تاسیس یک شرکت یا موسسه ضروری است که از جمله اولین اقدامات،اقدام ثبت شرکت می باشد.یعنی فرایندی که طی آن اشخاص حقیقی یا حقوقی قراردادی را مابین خود امضا می کنند که این قرارداد دربر گیرنده ی قواعدی برای تعامل این اشخاص با یکدیگر و همچنین با اشخاص ثالث (خارج شرکت)باشد.

2)شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود ،شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است(م 94ق ت )در اسم شرکت باید عبارت شرکت تضامنی (با مسئولیت محدود)قید شود.

3)شرکت تضامنی

شرکت تضامنی شرکتی است که تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود:اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد ،هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.(م 116ق ت)

4)شرکت مختلط غیر سهامی

شرکت مختلط غیر سهامی شرکتی است که برای امور تجارتی  تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود.شریک با مسئولیت  محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذارده ویا بایستی بگذارد.در اسم شرکت باید عبارت (شرکت مختلط)و لاقل اسم یکی از شرکا ضامن قید شود.

5)شرکت مختلط سهامی

شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین یک عده شرکا ی سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.شرکا ی سهامی کسانی هستند که سرمایه ی آنها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آنها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند.(م 162 ق ت)

6)شرکت نسبی

شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک ازشرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته است.(م 3 ق ت)

7)شرکت تعاونی تولید و مصرف

شرکت تعاونی تولید شرکتی است که بین عده ای از ارباب حرف تشکیل می شود و شرکا ،مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیا یا اجناس به کار می برند.(م190ق ت)

در کنار شرکتها که به کار تجارت اشتغال دازند قانونگذار نهاد حقوقی خاصی را که دارای شخصیت حقوقی می باشد جهت انجام اموری که جنبه ی غیر تجاری دارد از قبیل کارهای علمی یا ادبی یا امور خیریه و خدماتی پیش بینی نموده است که در سایت مذکور نیز به عنوان گزینه ای برای انتخاب آمده است.ماده 1 آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجاری ،موسسه غیر تجاری را چنین تعریف نموده است :مقصود از تشکیلات و موسسات غیر تجارتی مذکور در ماده 584ق ت کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیر تجاری از قبیل امور علمی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند.

وقتی اطلاعات نهایی به طور کامل و با دقت توسط متقاضی وارد رایانه شد ،رایانه تایید پذیرش را به متقاضی نشان می دهد که متقاضی باید به دقت آن را مطالعه کند.لذا،متقاضیان با مراجعه به سایت ثبت شرکتها،نام شرکت را پیشنهاد می دهندکه این بررسی و تایید نام مربوطه ،در مرکز استان صورت می پذیرد.بنابراین ،از قابلیت های سودمندی که با ثبت نام کردن اینترنتی به دست می آید استفاده از همین فهرست پیگیری است که می توان به راحتی پیگیر پاسخ درخواست خود شد.

بعد از بررسی نام و تایید نام ،متقاضی 3 ماه فرصت دارد در خصوص نام پیشنهادی،مدارک خود را از قبیل اساسنامه،از طریق سایت تهیه و صورت جلسات مورد نیاز را تشکیل دهد و پس از اخذ مجوزهای لازم و افتتاح حساب و مجوز از بانک از طریق سامانه ،نسبت به تکمیل اطلاعات لازم و ارسال مدارک ،از طریق پست اقدام نماید(دیگر نیازبه مراجعه ندارد).سپس کارشناس حقوقی بررسی می نماید ،اگر ایراد داشت برگشت می زند و در سامانه قید می کند و رفع اصلاحیه می نماید و اگر تایید شد ،هم از طریق سامانه پیامک می رود و هم می تواند شخص متقاضی به سایت مراجعه  کند تا برای امضا ذیل دفتر، پس از تایید مسئول مربوطه اقدام نماید.       

از این جا به بعد کار اصلی به پایان می رسد و می بایست به عنوان اقدام آخر به چاپ آگهی در رومه ی رسمی اقدام نماید.


 
در دوران قرون وسطی ادویه جات ارزش بسیار بالایی در مصارف پزشکی و آشپزی داشتند. به طوریکه هر کیلوی آن ها ، از یک کیلو طلا نیز گرانتر بود. زعفران ایران نیز از گران ترین مواد غذایی طبیعی در جهان است چرا که هر کیلو زعفران ایرانی با بیش از هزار دلار خرید و فروش می شود. رشته های قرمز رنگ تیره که با عشق خشک می شوند.


جالب است بدانید که ایران 90 درصد زعفران مصرفی جهان را تامین می کند. به گزارش تجارت نیوز، اسپانیا بزرگ ترین مشتری زعفران ایران است و پس از آن کشورهای فرانسه ، سوئد ، آلمان ، ایتالیا، سوئیس، بریتانیا ، هلند ، امارات متحده عربی ، هنگ کنگ ، چین ، کویت ، قطر ، ژاپن و بحرین از ایران زعفران وارد می کنند.
با توجه به اشکال مختلف فروش زعفران در وزن های متنوع ، تلاش شده تا این محصول در بسته بندی های متنوع ارائه شود. در طراحی بسته بندی زعفران ، هزینه های تولید و همچنین نوع مخاطبین محصول که شامل مصارف خانگی ، خرید سوغات و صادرات می باشد لحاظ می گردد .
روش های بسته بندی زعفران متفاوت است از جمله دستگاه بسته بندی زعفران به صورت دوخت دستی ، به صورت دوخت افقی ، به صورت اسکین پک ، به صورت شیرینگ پگ و یا وکیوم.
امروزه شرکت های بسیاری در این زمینه مشغول به فعالیت می باشند. این شرکت ها را می توان در قالب شرکت با مسئولیت محدود و یا شرکت سهامی خاص به ثبت رساند. ذیلاَ به بررسی این شرکت ها می پردازیم. خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند به مقالات ذیل نیز مراجعه نمایند :
- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود
- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص

ثبت شرکت بسته بندی با مسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. شرکا در این شرکت تاجر نیستند و مسئولیت آن ها محدود به سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند و اشخاص برای فرار از مسئولیت و عدم اجرای تعهدات خود، شرکت با مسئولیت محدود تشکیل می دهند تا اگر زیانی حاصل گردد متوجه طلبکاران گردد.
آورده شرکا در شرکت با مسئولیت محدود، به سهام یا قطعات سهام تقسیم نشده و آزادانه قابل نقل و انتقال نیست. بلکه نقل و انتقال موکول به رضایت عده ای از شرکا است که لااقل سه چهارم سرمایه را داشته باشند و اکثریت عددی را نیز دارا باشند. نقل و انتقال حتماَ باید به موجب سند رسمی باشد وگرنه اعتبار نخواهد داشت. در شرکت با مسئولیت محدود ، شخصیت شرکا تا اندازه ای اهمیت دارد. این اهمیت و ارتباط تنها بین شرکا مورد بحث و بررسی است، نه در مقابل اشخاص خارج یا ثالث .

چند نکته راجع به ثبت شرکت با مسئولیت محدود:

- در قانون تجارت، برای میزان سرمایه شرکت هیچ مبلغی تعیین نشده است . بنابراین، شرکت با مسئولیت محدود با هر میزان سرمایه قابل ثبت است.
- برخلاف شرکت های سهامی اولاً مدیر یا مدیران ممکن است از بین شرکاء یا خارج انتخاب شوند. ثانیاً مدت خدمت آنان ممکن است محدود یا نامحدود باشد. حداقل تعداد مدیران، یک نفر می باشد. اعضاء هیئت مدیره نباید کارمند بوده و دارای سابقه کیفری ( سوء پیشینه ) باشند.

مدارک ثبت شرکت با مسئولیت محدود به قرار ذیل است :
1) شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران ( 2 برگ )
2) تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران ( 2 برگ )
3) اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران ( دو جلد )
4) دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
5) دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
6) تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا، مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)
7) اصل گواهی عدم سوءپیشینه جهت اعضای هیأت مدیره، مدیر عامل
8) تأییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی بر غیر دولتی بودن آن
9) معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
10) اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
11) اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

ثبت شرکت بسته بندی سهامی خاص
شرکت سهامی خاص شرکت بازرگانی است و سرمایه آن قانوناً در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود ، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کم تر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست.
در شرکت های سهامی خاص، تشکیل مجمع عمومی موسس اامی نیست و ارائه مدارک ذیل توسط موسسین شرکت که همان سرمایه گذاران شرکت می باشند، به مرجع ثبت شرکت ها کافی است.
1) اظهارنامه ثبت شرکت که به امضای همه سهام داران رسیده باشد.
2) اساسنامه ای که به امضای همه سهامداران رسیده باشد.
3) اظهارنامه ای حاکی از تعهد همه سهام شرکت و تادیه تمام قسمت غیرنقدی سهام شرکت و شرح امتیازات و موجبات سهام ممتازه که باید به امضای همه سهام داران رسیده باشد.
4) گواهی بانکی مبنی بر تادیه قسمت نقدی سهام شرکت
5) صورتجلسه ای دال بر انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان که به امضای همه سهام داران رسیده باشد.
6) مدرکی دال بر قبول سمت توسط مدیران و بازرسان که نشان می دهد آنان با علم به تکالیف این سمت، عهده دار آن شده اند.
7) نام رومه کثیرالانتشاری که تا اولین مجمع عمومی عادی سالانه شرکت، آگهی های شرکت در آن منتشر می شود.

نحوه انتخاب نام شرکت
یکی از مهم ترین مراحل تاسیس شرکت ، انتخاب نام شرکت است. از جمله نکات مهمی که در فرآیند انتخاب نام باید به آن ها توجه نمود به قرار ذیل است :
1) نام شرکت باید دارای حداقل 3 سیلاب ( بخش ) باشد. البته می توانیم اسمی 2 سیلابی برای شرکت خود انتخاب کنیم ولی مشروط به آنکه قبلاَ در اداره ثبت شرکت ها ثبت نشده باشد.
2) کلماتی مانند بسته بندی به عنوان یکی از سیلاب های خاص نام شرکت محسوب نمی شوند. ( لازم به ذکر است، در نام شرکت بسته بندی، می توان از کلمه بسته بندی استفاده نمود که مزیتی جهت معرفی حوزه فعالیت شرکت به مشتریان می باشد. اما همان طور که اشاره شد، این عناوین، در بررسی نام یا نام های درخواستی به منظور رعایت عدم سابقه و تشابه ، جزئی از نام محسوب نمی شود) .
3) نام محل و مناطق گوناگون ایران در نام شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت شرکت ها قرار می گیرد که شرکت مذکور در همان منطقه و محل به ثبت برسد.
4) اعداد تنها می توانند به صورت حروف در نام شرکت استفاده شوند.
5) ترکیب دو کلمه فارسی نباید تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد.

بسته بندی به معنای جمع آوری، مرتب کردن و یا نظم بخشیدن کالاها و یا محصولات می باشد. کالاها و محصولات اغلب در انبارها نگهداری می شوند و اکثراَ بر روی هم چیده شده اند. بنابراین باید بسته بندی آن ها به گونه ای باشد که بتوانند فشار ناشی از روی هم بودن را تحمل کنند.


یک بسته بندی خوب، باعث حفاظت از آن کالا در برابر هر گونه آسیب دیدگی می شود ، باعث راحتی در هنگام جابجایی، شمارش و نگهداری می شود و همچنین باعث ایجاد فرم و اندازه مناسب می گردد.
علاوه بر این، بسته بندی ، در مشتریان رغبت و انگیزه خرید کالا را ایجاد می کند و به ارزش برند می افزاید . به این صورت که :
- باعث شناساندن بهتر آن محصول و یا کالا در بازار و در میان مردم می شود.
- طرح بسته بندی و زیبایی آن باعث برانگیخته شدن احساسات مشتری می شود و موفقیت هر کالا در فروش را به دنبال دارد.
- بسته بندی، ابزار مهمی برای تبلیغات یک برند به حساب می آید .
- بسته بندی هویت یک برند است.
- بسته بندی خوب میزان آلودگی محیط را کاهش می دهد. چرا که می توان از آن دوباره استفاده کرد که همین مورد باعث برتری محصول می شود.
- بسته بندی معمولاَ حاوی اطلاعاتی از محصول نیز می باشد.

یکی از مطمئن ترین راه هایی که می توان در این رابطه ، شروع به فعالیت نمود، تاسیس و ثبت شرکت است. ثبت شرکت از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا فعالیت در قالب شرکت دارای اعتبار و ارزش بیشتری نسبت به فعالیت به صورت انفرادی می باشد . از جمله مزیت های تاسیس و ثبت شرکت می توان به موارد ذیل اشاره نمود :
1- فعالیت در قالب شرکت موجب کسب اعتبار و شهرت تجاری می شود.
2- با ثبت شرکت و کسب اعتبار قانونی می توانید از حمایت های دولتی بهره مند شوید.
3- ثبت شرکت باعث جلب اعتماد مشتریان و مخاطبین مجموعه ها خواهد شد .
4- دریافت نمایندگی برخی از شرکت های داخلی و بین المللی تنها پس از ثبت شرکت امکان پذیر است.
5- یکی از اصلی ترین شروط حضور در مناقصات و مزایده های بزرگ دولتی و خصوصی و حتی شرکت در نمایشگاه های معتبر خارجی داشتن شخصیت حقوقی و ثبت قانونی شرکت می باشد.
6- امکان استفاده از وام ها و تسهیلات بانکی برای شخصیت های حقوقی آسانتر است.
7- در صورت بروز مشکلات احتمالی حقوقی، مجموعه های ثبت شده از حمایت های قانونی برخوردار می باشند.
8- در شرکت های ثبت شده روابط بین شرکا، میزان سهم آن ها، نحوه تقسیم سود، مسئولیت ها در مقابل دیون احتمالی شرکت همگی از پیش و به طور قانونی مشخص گردیده اند . لذا شرکاء در این موارد با مشکلات کمتری مواجه خواهند شد.
شرکت تجاری به تناسب نیازهای متنوع دنیای تجارت، انواع گوناگونی یافته است . انواع این شرکت ها طبق قانون عبارتند از :
شرکت سهامی عام ، شرکت سهامی خاص ، شرکت بامسئولیت محدود ، شرکت تضامنی ، شرکت نسبی ، شرکت مختلط سهامی ، شرکت مختلط غیرسهامی ، شرکت تعاونی .
از پرکاربردترین قالب های ثبتی، شرکت های بامسئولیت محدود و سهامی خاص هستند . شرکت های بامسئولیت محدود با حداقل 2 نفر بالای سال به ثبت می رسند و شرکت های سهامی خاص با حداقل 3 نفر سهامدار و 2 نفر بازرس قالب ثبت هستند.
برای اقدام به ثبت شرکت ، لازم است مدارک مورد نیاز برای راه اندازی هر نوع از شرکتی که مورد نظرتان است فراهم گردد. ذیلاَ به بیان مدارک ثبت شرکت بامسئولیت محدود و سهامی خاص می پردازیم.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های با مسئولیت محدود :
در صورتی که قصد ثبت شرکت بامسئولیت محدود را دارید ، این مدارک را تهیه کنید :
1- دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2- دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
5- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذی ربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند ) .
7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
9- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
10- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های سهامی خاص :
1- دو نسخه اظهارنامه تکمیل شده
2- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
3- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
4- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی ( حداقل 35% سرمایه ) همراه با فیش واریزی
5- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت سهامداران ، مدیران و بازرسان
7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیرعامل و بازرسان .
8- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
9- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره تکمیل شده
10- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

مراحل ثبت شرکت :
مراحل ثبت شرکت به قرار ذیل است :
- ثبت نام اولیه در سامانه اداره ثبت شرکت ها و تنظیم اوراق ثبتی
- بررسی تقاضای ثبت توسط کارشناسان مربوطه
- ارسال اصل مدارک لازم و مستندات از طریق پست به اداره ثبت شرکت ها ( در صورت تایید نام )
- درج بارکد پستی در سامانه
مرجع ثبت شرکت ها پس از بررسی مدارک ارائه شده و در صورت بی نقص بودن مدارک، نسبت به ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها اقدام نموده و مراتب ثبت شرکت یا موسسه را در رومه رسمی کشور و یکی از رومه های کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت، جهت اطلاع عموم آگهی می نماید.
در انتها، پس از ثبت شرکت، برای اینکه بتوانید فعالیت خود را به طور قانونی آغاز کنید باید پرونده دارایی خود را تشکیل بدهید و دفاتر پلمپ مالیاتی و کد اقتصادی خود را تحویل بگیرید.

چند نکته در پروسه ثبت شرکت بسته بندی

1- در ثبت شرکت، به این نکته توجه داشته باشید که ، تشکیل شرکت تک شریکه در ایران طبق قانون مجاز نیست و برای تشکیل هر شرکت تجاری همکاری دو یا چند شخص لازم و ضروری است .
2- نام انتخابی شرکت باید الف) دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد ب) واژه بیگانه نبوده و فارسی باشد . ج) سابقه ثبت نداشته باشد .
3- پیشنهاد می شود پیش از ثبت ، از اسامی مورد نظرتان استعلام بگیرید تا تکراری نباشند. اسامی تکراری رد خواهند شد و ثبت شرکت شما با تاخیر مواجه می گردد.
4- در نظر داشته باشید که ، فعالیت در موضوع بسته بندی ، نیازمند اخذ مجوزهای لازم از مراجع ذی صلاح می باشد. مجوزهایی مانند : جواز بسته بندی از سازمان صنعت و معدن و تجارت، جواز بسته بندی از صنایع دستی ، جواز بسته بندی تجهیزات و مومات پزشکی، جواز بسته بندی مواد غذایی و آشامیدنی، جواز بسته بندی از جهاد سازندگی، جواز بسته بندی از مجمع امور صنفی، جواز بسته بندی از اتحادیه و .
5- شرکت باید یک آدرس معتبر داشته باشد تا ابلاغیه های مربوط به شرکت به آن ارسال شود. کدپستی حوزه مالیاتی را مشخص می کند. چنانچه در آغاز کد پستی ای را وارد نمایید که مرکز اصلی شرکت شما نباشد، برای تغییر آن تشریفات قانونی زیادی را باید طی کنید.
6- مدیران شرکت نباید سوء پیشینه داشته باشند و باید گواهی آن را به اداره ثبت شرکت ها ارائه دهند.
7- مدیر عامل شرکت حتماَ باید شخص حقیقی باشد. شخص تنها می تواند مدیر عامل یک شرکت باشد.
8- برابر ماده 147 قانون تجارت اشخاص ذیل نمی توانند به بازرسی شرکت سهامی انتخاب گردند.
الف- مدیران و مدیر عامل
ب- اقرباء سببی و نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم
ج- کسانی که خود یا همسرانشان از مدیران و مدیر عامل به طور موظف حقوق دریافت می نمایند. به عنوان مثال منشی شرکت نمی تواند بازرس شرکت باشد زیرا از مدیران حقوق دریافت می نماید.
از انتخابتان متشکریم.


 
در این مقاله به بیان تفاوت های بین بازرس شرکت سهامی و ناظر شرکت با مسئولیت محدود می پردازیم. قبل از شروع، به جهت یادآوری، راجع به هر یک از این ارکان های نظارت کننده اشاره ای خواهیم داشت.


بازرس شرکت سهامی
در فرآیند تشکیل و ثبت شرکت سهامی، تعیین بازرس شرکت یکی از اقداماتی است که نقش مهمی ایفا می کند. بازرس کسی است که بسته به مورد ، مجامع عمومی موسس و عادی صاحبان سهام، او را برای نظارت در کارهای شرکت و امور مالی و محاسباتی آن، با هدف حفظ حقوق سهامداران بر اساس قوانین تجاری و مالی و اساسنامه شرکت و تهیه و تقدیم گزارش صحت و درستی و یا نادرستی اعمال مدیران به مجمع عمومی عادی تعیین می نمایند.

در رابطه با بازرس شرکت سهامی، نکات ذیل قابل ذکر است :

یک- بازرس خارج از اعضای هیئت مدیره انتخاب می شود.
دو- در آغاز تاسیس شرکت های سهامی، بازرس یا بازرسان در شرکت های سهای عام از طرف مجمع عمومی موسس انتخاب می شوند و در شرکت های سهامی خاص از طرف مجمع عمومی موضوع ماده 20 لایحه قانون تجارت صورت می گیرد.
در سال های بعد ، در هر دو شرکت سهامی عام و خاص، انتخاب بازرسان از طرف مجمع عمومی عادی به عمل می آید.
سه- بازرس یا بازرسان در شرکت های سهامی برای یک سال انتخاب و ماموریت دارند.
چهار- همان طور که اشاره شد، هدف بازرسی، نظارت در امور مالی و محاسباتی شرکت به قصد حفظ حقوق سهامداران است.
در ضمن مجمع عمومی عادی باید یک یا چند بازرس علی البدل نیز انتخاب کند تا در صورت معذوریت، فوت، استعفاء یا سلب شرایط یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت شوند.

هیئت نظار در شرکت با مسئولیت محدود
تشکیل شرکت با مسئولیت محدود، عموماً بر پایه شناخت شرکا از یکدیگر و اعتماد و اطمینانی که آنان به یکدیگر دارند صورت می گیرد. بدین جهت مادامی که تعداد شرکا از 12 نفر نکرده است، قانوناً خود آنان در امور شرکت نظارت دارند. در عین حالی که از تعیین ناظر یا بازرس ممنوع نشده اند.
ولی وقتی تعداد شرکا بیش از 12 نفر شد، مقنن شرکت با مسئولیت محدود را موظف به داشتن هیئت نظار نموده است. که این هیئت به وسیله مجمع عمومی شرکا انتخاب می شوند.

طبق ماده 109 معطوف به ماده 165 قانون تجارت:

" در هر یک از شرکت های با مسئولیت محدود، هیئت نظار لااقل مرکب از سه نفر از شرکا برقرار می شود و این هیئت را مجمع عمومی شرکا ، بلافاصله بعد از تشکیل قطعی شرکت و قبل از هر اقدامی در امور شرکت معین می کند. "
انتخاب هیئت بر حسب شرایط مقرر در اساسنامه شرکت تجدید می شود و در هر صورت، اولین هیئت نظار برای یک سال انتخاب خواهد شد.
گرچه قانون برای انتخابات بعدی هیئت نظار از حیث مدت ماموریت آن ها ساکت است و ظاهراَ می توان مدت ماموریت آن ها را برای ادوار بعدی بیش از یکسال در اساسنامه پیش بینی کرد، ولی با توجه به ضوابط قانونی موجود در این مورد از جمبه ماده 144 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت در مورد مدت ماموریت بازرس یا بازرسان شرکت های سهامی که سالانه تجدید انتخاب می شود، می توان گفت علی الاصول در شرکت های با مسئولیت محدود نیز مدت ماموریت اعضای هیئت نظار در دوره های بعد نیز یکسال خواهد بود و تجدید انتخاب ناظرین قبلی بلامانع است.

وجه افتراق بین شرکت سهامی و ناظر شرکت با مسئولیت محدود
یک- بازرس شرکت سهامی از اشخاصی خارج از مدیران و مدیرعامل شرکت سهامی و اقربای نسبی و یا سببی آن ها تا درجه سوم از اقربای طبقات اول و دوم و نیز خارج از حقوق بگیران آن ها باید باشد و از بین اشخاصی خارج از شرکت قابل انتخاب است ولی در شرکت با مسئولیت محدود، حتماَ باید عضو هیئت نظار از بین شرکا شرکت انتخاب شود.
دو- در صورت معذوریت یا فوت یا استعفاء یا سلب شرایط یا عدم قبول سمت از طرف بازرس یا بازرسان شرکت سهامی، از وجود بازرسان علی البدل استفاده می شود . ولی در هیئت نظار اگر یکی از اعضا معذور بوده یا فوت یا استعفا نموده یا محجور و یا سلب شرایط از آن ها بشود و یا قبول سمت ننماید، باید مجمع عمومی شرکا دعوت و جانشین او تعیین گردد والا اتخاذ تصمیم به وسیله دو ناظر دیگر قانونی نخواهد بود.
سه – در صورتی که شرکت سهامی بازرسان متعدد داشته باشد، هر یک می تواند به تنهایی وظایف خود را انجام دهد. لیکن کلیه بازرسان باید گزارش واحدی تهیه کنند. در صورت وجود اختلاف نظر بین بازرسان ، موارد اختلاف با ذکر دلیل در گزارش قید خواهد شد. ولی در هیئت نظار در شرکت های با مسئولیت محدود، اولاَ تعداد نظار همواره سه نفر است. ثانیاَ اتخاذ تصمیم به اکثریت آراء صورت می گیرد. ولی در هر حال همواره باید سه عضو هیئت در جلسه حضور داشته باشند.
از انتخابتان متشکریم.


چنانچه تاکنون آمد، دنیای تجارت ،سرشار از تحرک و فعالیت و مملو از پدیده های ناپایدار و عوامل متغیر است، آنچه به این عوامل می تواند نظم بخشیده و بقای آن را تضمین کند ،وجود قوانین و مقرراتی است که با توجه به نیازهای اقتصادی جامعه و به منظور بسط و تعمیم عدالت اجتماعی تدوین شده باشد.بی تردید بخش عظیمی از فعالیت های اقتصادی را شرکت های تجاری بر عهده دارند،زیرا استفاده از پدیده ی شرکت تجاری به بازدهی فعالیت لقتصادی شدت بیشتری می بخشد و متضمن مزایایی است که فعالیت فردی در بر ندارد ،مزایایی چون فراهم شدن سرمایه ی بیشتر و تجمع تخصص هایی گوناگون برای دستیابی به هدفی واحد و به خصوص محدودیت مسئولیت فعالان تجاری.بیهوده نیست که امروزه نه تنها اشخاص بلکه دولت ها نیز فعالیت اقتصادی خود را در قالب شرکت های تجاری ارائه می کنند.

 اما شرکت های تجاری طبق شرایط مشخصی تشکیل می شوند.شرایط تشکیل شرکت را باید به دو دسته تقسیم کرد:دسته ای از شرایط ،جنبه ی اامی دارند،یعنی شرکت به وجود نمی آید مگر آن که آن ها تحقق پیدا کنند. برعکس ،ثبت شرکت در اداره ی ثبت شرکت ها، در تشکیل شرکت نقش ندارد،لیکن از آن جا که عدم ثبت شرکت موجب مجازات مدیران شرکت و احیاناَ انحلال آن خواهد بود،در عمل موسسان شرکت ها آن ها را به ثبت می رسانند.به بیانی دیگر،گرچه برای تشکیل شرکت های تجاری و بوجودآمدن واقعی قانونی آن ها حصول توافق و تراضی بین تشکیل دهندگان و رعایت و اجرای مقررات عمومی و مواد قانون تجارت درباره ی هر یک از شرکت ها کافی است ولی برای اینکه شناسایی قانونی» از شرکت بعمل آید و بتواند بعنوانشخص حقوقی»معرفی شود ضرورت دارد که کیفیت تشکیل و جریان تاسیس آن با رعایت تشریفات و مقررات قانونی به ثبت برسد. 

ثبت شرکت ها نه تنها برای معرفی و شناسایی است بلکه از نظر قانون و حاکمیت اجتماع به منظور کسب وجود قانونی است.بطوریکه پیش از ثبت اعتبار وجود مشخص قانونی را ندارد.لذا شخص حقوقی هم مانند شخص حقیقی محتاج است که مشخصات آن در دفتر مخصوصی به ثبت رسیده و گواهی نامه ی ثبت تحصیل نماید.

اجرای مقررات مربوط به ثبت شرکت ها ناشی از اصل حاکمیت دولت و مربوط به قوانین آمره است که رعایت آن ها اامی بوده و توافق یا تراضی تشکیل دهندگان و یا اراده ی آنان در این باب کوچکترین تاثیری ندارد.زیرا همین مقررات قانونی مربوط به ثبت شرکت ها هم مثل و نشان دهنده ی اراده ی فرد است چه قانون جز نمایش اراده ی افراد که بالواسطه آن را به منصه ی ظهور رسانده اند چیز دیگر نیست.

قانون مراجعه برای ثبت شرکت را در ظرف اولین ماه تشکیل به قدری اهمیت داده که عدم اقدام  به آن موجب بطلان عملیات شرکت خواهد بود.به این معنی که پس از گذشتن یک ماه و عدم ثبت هر ذینفع می تواند به دادگاه مراجعه و ابطال عملیاتی که بعد از یکماه اول واقع  شده تقاضا نماید ،بدون این که شرکت بتواند از این بطلان به نفع خود استفاده کند(ماده ی 198).همچنین ماده ی 195 قانون تجارت مقرر کرده است: ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت ها است. »قانون گذار در این ماده،دو ضمانت اجرا برای  عدم ثبت مقرر کرده است:پرداخت جریمه توسط مدیران شرکت ثبت نشده و انحلال شرکت به حکم دادگاه در صورت درخواست دادستان.در نتیجه ،اولاَ اگر دادستان تقاضای انحلال نکند،شرکت ثبت نشده،موجود تلقی می شود،مشروط بر اینکه مطابق مقررات قانون تجارت تشکیل شده باشد،ثانیاَ در صورتی که دادستان تقاضای انحلال کند،شرکت از تاریخ صدور حکم،منحل تلقی خواهد شد،نه از ابتدای تشکیل.آنچه بیان شد در مورد شرکت های خارجی نیز صادق است.

قطع نظر از مراتب مزبور، کنترل و نظارت دولت در امور شرکت ها و ثبت آن با تشریفات خاص موجب آن می شود که همه از آن اطلاع حاصل نمایند و در روابط با آن دچار تردید و ناراحتی نشوند. قابل توجه است تقاضای ثبت شرکت باید توسط مدیران شرکت به عمل آید و مدیران شرکت ها برای ثبت شرکت باید مدارکی را تسلیم مرجع ثبت کنند که این مدارک را نظامنامه ی قانون تجارت معین کرده است.

با اجرای مقررات ثبت شرکت ها نتایج ذیل حاصل می شود:
اولاَ-شرکت بعنوان یک شخص قانونی واجد حقوق و تکالیف معرفی و شناخته می شود.

ثانیاَ-می تواند منشا آثار و اعمال و مصدر معاملات و روابط مالی و اقتصادی بشود.

ثالثاَ-رسمیت اساسنامه و شرکتنامه و سایر اسناد شرکت تسجیل می گردد و مثل اسناذ عادی در معرض ایراد و تزل نیست.

رابعاَ-شرکا و تشکیل دهندگان اطمینان و فراغت خاطر از رسمیت شرکت و مسئولیت اداره کنندگان و سایر نتایج حاصله از اعمال شرکت پیدا می کنند.

خامساَ-افراد دیگر و معامله کنندگان از وضع شرکت اطلاع پیدا می کنند و با اتکا به رسمیت آن می توانند با آسودگی خیال روابط مالی و اقتصادی با شرکت برقرار دارند.

سادساَ-در موقع انحلال یا ورشکستگی با مقررات خاصی به وضع مالی شرکت رسیدگی می شود.

علاوه بر مراتب،قاعده ی اامی بودن ثبت شرکت ها به دولت امکان می دهد که تحقیقات و رسیدگی های دقیق نسبت به مقدمات تشکیل و کیفیت بوجودآمدن شرکت انجام داده و برای حفظ و تنظیم روابط مدنی و اجتماعی و صیانت منافع عمومی از تشکیل شرکت هایی که رعایت مقررات را نکرده اند و این عدم رعایت مقررات مسلم التاثیر در حقوق و حدود افراد دیگر است که اعتماد به نظارت دولت دارند جلوگیری نماید.در واقع با ثبت شرکت مشخص می گردد که آیا برای به وجود آوردن این شخصیت حقوقی دقت های لازمه شده و مقررات رعایت گردیده یا خیر.هرگاه شرکت به ثبت برسد قراردادها ی منعقده بین شرکت ها رسمی بوده و بعدها هیچ یک نمی توانند مانند اسناد غیر رسمی ازتصمیماتی که به ثبت می رسد اظهار بی اطلاعی نمایند.از طرفی دیگر چنانچه آمد  ، ثبت شرکت از لحاظ معامله کنندگان با شرکت در درجه ای از اهمیت است که بدون مراجعه به آن اغلب نمی توانند معامله کنند.زیرا کسی که معامله ی مهمی با شرکت منعقد می نماید باید بداند که قدرت وتوانایی این شخصیت حقوقی به چه میزان است.در واقع نفع اشخاص ثالث در این است که شرکت به ثبت برسد ،چه در این صورت این اشخاص می توانند با مراجعه به اداره ی ثبت شرکت ها ،از میزان مسئولیت شرکا ،نوع شرکت و اقامتگاه آن آگاه شوند.

شرکت های تجارتی که باید به  ثبت برسند سه قسم اند:

شرکت های داخلی .شرکت های خارجی .شرکت های  بیمه1

در مطالب بعدی به بررسی  ثبت هر یک از این شرکت ها به طور جداگانه خواهیم پرداخت. 

منابع:

1) کاتبی،  حسینقلی ، حقوق تجارت،  گنج دانش ، چاپ دهم، 1382

2 )عبادی ،محمدعلی ،حقوق تجارت ،انتشارات گنج دانش  ، شهریور 1368

3)پاکدامن،رضا،حقوق شرکت های تجاری،انتشارات  خرسندی،1389

4)اسکینی ، ربیعا، حقوق تجارت شرکت های تجاری،  جلد اول،  چاپ دوازدهم،  انتشارات سمت  ،تابستان 1387

1) در مورد ثبت شرکت های بیمه به قانون ملی شدن موسسات بیمه و موسسات اعتباری مصوب آبان 1358 مراجعه شود.طبق ماده ی 8 قانون ثبت شرکت ها شرکت های بیمه اعم از ایرانی و خارجی تابع نظامنامه هائی خواهند بود که از طرف وزارت دادگستری تنظیم می شود،قبول تقاضای ثبت شرکت های فوق و شرایط راجع به عملیات آن ها منوط بر رعایت مقررات نظامنامه های مزبور خواهد بود»لازم به یادآوری است حق الثبت شرکت ها به موجب تبصره ی 77 قانون بودجه ی سال 1363 تعیین و سپس طبق ماده ی 5 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت مصوب سال 1369 پنجاه درصد افزایش یافته است،به قوانین فوق مراجعه شود. 


در دنیای کنونی،تجارت اعم از داخلی و بین المللی رشد چشمگیری در جهان داشته است و هر روزه معاملات بی شماری با ارقام نجومی صورت می گیرد.طیف فعالیت های تجاری بسیار گسترده تر از قبل گردیده،به طوری که نه تنها خرید و فروش،تولید،واردات و صادرات،خدمات فنی و مهندسی -که به گونه ای سنتی در حوزه ی تجارت بوده است- بلکه عرصه های جدید فعالیت تجاری در حوزه های هنری و ورزشی نیز رشد چشمگیری داشته است.

بخش اعظم این فعالیت های تجاری در قالب نشان تجاری صورت می گیرد.لذا مباحث مربوط به ثبت برند و علائم تجاری در کلیه ی کشورهایی که در بخش تجارت توسعه یافته اند گسترش و توسعه ی چشمگیری داشته است.  بطوریکه امروزه غالب این کشورها دارای قانون مستقل ناظر بر برندها می باشند.

این رشته از بازاریابی در قرن نوزدهم با ورود محصولات بسته بندی شده  جهت ثبت و حفاظت قانونی از علائم تجاری مستقلاَ مورد توجه قرار گرفت.پس از آن تولیدات بصورت انبوه و تولیدی با این حجم، به مرور این نیاز را به وجودآورد تا سازمانی بین المللی جهت حمایت مالکیت صنعتی بوجود آید.

اتحادیه ی پاریس که نام رسمی آن (اتحادیه ی بین المللی برای حمایت مالکیت صنعتی)است ،سازمانی است که از 74 دولت مستقل که در پنج قاره ی عالم پراکنده اند، بوجود آمده است تا از مالکیت صنعتی حمایت کند.این اتحادیه به وسیله ی یک قرارداد عمومی بین المللی که در پاریس در سال 83 بین یازده دولت امضا شده است بوجود آمده و رفته رفته به مرور ایام، دولت های زیادی عضو آن شده اند که آخرین آن ها دولت اتحاد جماهیر شوروی است .الحاق این کشور از اول ژوئیه ی 1965 رسمیت یافت.

قرارداد عمومی پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی تاکنون چند بار مورد تجدید نظر و اصلاح قرار گرفته است که آخرین آن ها در سال 1958 در لیسبون بود.

طبق قرارداد اتحادیه ی مزبور، هر یک از ممالک عضو حمایت های لازم را معمول می دارند.

یکی از آن ها این است که به محض ثبت علامت یا اختراعی در مملکت عضو دیگر،برای ثبت اختراع و مدل های اشیا مصرفی یک سال و برای ثبت اشکال و طرح های صنعتی و علائم کارخانه یا علائم بازرگانی شش ماه مهلت داده خواهد شد که اختراع یا علامت خود را به ثبت برساند و در ظرف این مهلت کسی که در کشور خود اتباع یا علامت خود را به ثبت رسانده است حق تقدم خواهد داشت.مسلم است این ارفاق و حمایت فقط نسبت به اعضای ممالک عضو اتحادیه است و درباره ی اتباع سایر کشورها اثر ندارد.

بر طبق قرارداد پاریس هر دولت عضو باید نسبت به گواهینامه های اختراعات،علائم تجارتی و عناوین دیگر مربوط به مالکیت صنعتی همان حمایتی را که نسبت به اتباع خود می کند نسبت به اتباع کشورهای دیگر اتحادیه منظور دارد و از مزایاییکه قانون داخلی برای اتباع خود کشور در نظر گرفته همان مزایا را نسبت به اتباع خارجی نیز رعایت کند.

مقررات دیگری هم این قرارداد شامل است که یکی از آن مقررات قابل استفاده ی دولت است در خاک خود از اختراعاتی که مالکیت آن را ثبت کرده و مورد بهره برداری قرار نداده اند در این حالت دولت می تواند آن اختراع را در قلمرو خاک خود مورد بهره برداری و استفاده قرار دهد.

یکی دیگر از تعهداتی که دولت های عضو اتحادیه ی پاریس دارند این است که باید یک اداره ی مرکزی برای ثبت علائم تجاری و اختراعات و اشکال و ترسیمات صنعتی داشته باشد و این اداره باید طوری وسائل کار آن آماده و مجهز باشد که به خوبی از عهده ی انجام وظایفی که بر عهده دارد بر آید. 

لازم به ذکر است ، به موجب قانون مصوب اسفند 1337، دولت ایران به اتحادیه ی عمومی بین المللی معروف به پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی و تجارتی و کشاورزی ملحق شده است.


در حال حاضر اماکن بسیاری از جمله رستوران ها، فست فود ها، هتل ها و. از ارائه دهندگان خوراک و غذاهای متنوع به افراد جامعه هستند. در این مراکز نیز غذا طبخ و آماده می شود، لکن در مقیاسی بسیار بزرگتر از آشپزخانه های خانگی، بنابراین چنین مراکزی نیاز به تجهیزاتی برای آماده سازی مواد غذایی دارند که از انواع خانگی آن کاملا متفاوت است. به همین منظور در بخش صنعت شاهد پیدایش و رشد و پیشرفت شاخه ای هستیم که به تولید و ارائه لوازم آشپزخانه های صنعتی می پردازند.


تجهیزات آشپزخانه صنعتی به چند دسته بندی اصلی تقسیم می شود که عبارتند از :

    تجهیزات آماده سازی
    تجهیزات پخت
    تجهیزات نگهداری و برودتی
    تجهیزات سرو
    تجهیزات شستشو
    تجهیزات نگهداری در جابه جایی و حمل و نقل

جهت ثبت شرکت تولید لوازم آشپزخانه صنعتی با توجه به اینکه این موضوع در دسته بندی امور تولیدی قرار می گیرد، می توان شرکت را در قالب های سهامی خاص یا شرکت با مسئولیت محدود به ثبت رسانید.
جهت ثبت شرکت در این موضوع نوع شرکت تولیدی، نام شرکت تولیدی، مقدار سرمایه اولیه، موضوع فعالیت و تعیین هیئت مدیره تصمیم گیری نمایید و سپس جهت فراهم نمودن مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت اقدام نمایید.
مراحل ثبت شرکت تولید لوازم آشپزخانه صنعتی سهامی خاص:

-حضور حداقل سه نفر عضو هیات مدیره و دو نفر بازرس اصلی و علی البدل
-تامین سرمایه اولیه شرکتسهامی خاص که حداقل آن ۱٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال می باشد.
-واریز ۳۵% از سرمایه اولیه شرکت و ارائه گواهی بانکی.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید لوازم آشپزخانه صنعتی سهامی خاص:

1-ارائه کپی کارت ملی و شناسنامه تمامی اعضا
2-ارائه اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
3-امضای اقرارنامه
4-اخذ مجوز در صورت نیاز به صدر مجوز برای فعالیت تولیدی
5-تنظیم کالتنامه رسمی جهت اخذ مجوز
شرایط ثبت شرکت تولید لوازم آشپزخانه صنعتی با مسئولیت محدود به شرح ذیل می باشد:

-حداقل 2 نفر عضو
-حداقل 1.000.000 ریال سرمایه
-تعهد یا پرداخت کل سرمایه
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید لوازم آشپزخانه صنعتی با مسئولیت محدود:

1-کپی کارت ملی و شناسنامه همه اعضا
2-امضای اقرارنامه
3-اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع

توجه داشته باشید که جهت ثبت انواع شرکت می توانید از طریق سامانه معرفی شده از سوی سازمان اداره ثبت شرکت ها اقدام نمایید. این سازمان این سامانه را جهت رفاه حال متقاضیان ثبت شرکت و جلوگیری از رفت و آمد های غیر ضروری معرفی نموده است.

با مراجعه به این سامانه متقاضیان می بایست اطلاعات درخواست شده را مرحله به مرحله وارد نمایند و مدارک را بارگذاری نمایند. درخواست متقاضیان در این سامانه توسط کارشناسان این مرکز بررسی خواهد شد و نتایج به اطلاع متقاضیان می رسد.

توجه داشته باشید که در موضوع فعالیت این شرکت ها می بایست به تولیدی بودن موضوع اشاره نمایید و با توجه به نوع محصولات تولید شده توسط مجموعه اخذ مجوز نیز از سازمان های صنایع و معادن، بهداشت و. اامی می باشد.





یکی از نتایج شخصیت حقوقی در شرکت های تجاری، داشتن تابعیت می باشد و بر همین اساس شرکت های تجاری به دو دسته تقسیم می شوند. شرکت های ایرانی و شرکت های خارجی. منظور از شرکت های ایرانی، شرکتی است که تابعیت ایران را داشته باشد و شرکت خارجی شرکتی است که تابعیت یکی از کشورهای خارجی را دارد.


یکی از موضوعات مهم در مورد تابعیت شرکت های تجاری، این است که آیا امکان تغییر تابعیت وجود دارد؟ در این خصوص دیدگاه قانونگذار و حقوقدانان مورد بررسی قرار می گیرد.

اول- دیدگاه قانونگذار
در مورد تغییر تابعیت شرکت های تجاری در مقررات قانونی قاعده عمومی مقرر نشده است و فقط در مورد شرکت های سهامی و شرکت با مسئولیت محدود دو ماده قانونی پیش بینی شده است. ماده 110 قانون تجارت در مورد شرکت با مسئولیت محدود مقرر داشته است: " شرکا نمی توانند تبعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آرا" .
بنابراین قانونگذار در ماده فوق به صراحت از امکان تغییر تابعیت در شرکت های با مسئولیت محدود سخن گفته است که می توان تصمیم مزبور را جزو تصمیمات خیلی مهم این قبیل شرکت ها دانست که فقط با اتفاق آراء شرکای شرکت امکان پذیر می باشد.
ماده 94 ل. ا. ق. ت در مورد شرکت های سهامی مقرر داشته است: "هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر بدهد و با هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزایند."
قانون تجارت در مورد تغییر تابعیت در شرکت های تجاری دیگر حکمی مقرر نکرده است و لذا این سوال ایجاد می شود که آیا حکم مقرر در ماده 110 ق. ت را باید به عنوان قاعده عمومی تلقی و در شرکت های تجاری دیگر اعمال نمود یا اختصاص به شرکت با مسئولیت محدود داشته و نمی توان در سایر شرکت ها از آن استفاده نمود؟ یا اینکه در شرکت های تجاری دیگر باید از حکم مذکور در ماده 94 ل. ا. ق. ت استفاده نمود که بیانگر آخرین اراده قانونگذار در موضوع تغییر تابعیت شرکت ها می باشد یا حکم مزبور را نیز باید مختص شرکت های سهامی دانست و از تعمیم و تسری آن به شرکت های تجاری دیگر اجتناب کرد؟
با توجه به سکوت قانون تجارت در خصوص سوال های فوق در قسمت مربوط به دیدگاه حقوقدانان بحث خواهد شد.

دوم – دیدگاه حقوقدانان
حقوقدانان در مورد تغییر تابعیت شرکت های تجاری دیدگاه های متفاوتی را مطرح کرده اند که اشاره می شود.
- یکی از حقوقدانان با اشاره به ماده 110 ق. ت و همچنین ماده یک قانون ثبت شرکت ها که تغییر تابعیت شرکت در قانون اخیر پیش بینی نشده تصریح کرده اند که عملاَ تغییر تابعیت شرکت مقدور نیست و شرکاء در صورتی که بخواهند تابعیت شرکت را تغییر دهند ناچار باید شرکت را منحل نموده و شرکت دیگری در کشوری که مورد نظر شان است تشکیل دهند و در نهایت تصریح کرده اند که مفاد ماده 110 ق. ت اثر اجرایی ندارد.
یکی از حقوقدانان برخلاف دیدگاه فوق، تغییر تابعیت را حتی در مورد شرکت های سهامی نیز پذیرفته و معتقدند که ماده 94 ل. ا. ق. ت دلالت دارد که تغییر تابعیت شرکت سهامی توسط شرکاء در صورتی ممکن است که میان آنان اتفاق نظر باشد.
مطابق این دیدگاه تغییر تابعیت در تمامی شرکت های تجاری امکان پذیر بوده و البته این امر فقط با تصمیم موافق همه شرکای شرکت امکان پذیر است.
یکی از نویسندگان حقوقی ماده 94 ل. ا. ق. ت را با اصل 41 قانون اساسی معارض دانسته و در نتیجه اصل 41 قانون اساسی را ناسخ ماده 94 تلقی کرده و بر این باورند که هرگونه محدودیت یا ممنوعیت برای تغییر تابعیت با اصل یاد شده تعارض داشته و بی اعتبار است. ایشان در توضیح نسخ بیان داشته اند : " عام مقرر در اصل 41 قانون اساسی، خاص مقذم به اجرا درآمده ماده 94 ل. ا. ق. ت را مبنی بر ممنوع بودن مجمع عمومی از تغییر تابعیت شرکت سهامی، به طور ضمنی نسخ می کند ".
برخلاف نویسنده فوق، یکی از حقوقدانان نه تنها ، اعتقادی به وجود تعارض بین اصل 41 قانون اساسی با ماده 94 ل. ا. ق. ت ندارد بلکه بر این باورند که به سختی می توان میان آن دو پیوند و نسبتی یافت. دلیل ایشان بر ادعای خود این چنین است : " با ملاحظه مفاد آن دو پیوند و نسبتی یافت. دلیل ایشان بر ادعای خود این چنین است : " با ملاحظه مفاد اصل استنادی، چنین برمی آید که نویسندگان پیش نویس اصل مزبور تنها در مقام دفاع از حق حفظ تابعیت ایرانی و پیشگیری از سوء استفاده دولت از اختیارات حاکمه در سلب تابعیت ایرانی شهروندان بوده اند. کیفری که در بسیاری از کشورها معمول است و نه عکس آن. در نتیجه امکان برداشت خلاف آن در نبود هیچ قرینه و مجوزی وجود ندارد ".
به اعتقاد حقوقدان مزبور، امکان تغییر تابعیت به اتفاق آراء در مورد شرکت با مسئولیت محدود ( ماده 110 ق . ت ) با توجه به حکم قانونگذار در ماده 94 ل. ا. ق. ت مبنی بر عدم امکان تغییر تابعیت محل ایراد است. زیرا هیچ خصوصیتی میان دو شرکت که چنین موضع متعارضی را توجیه نماید به چشم نمی خورد. تنها توجیه این دوگانگی تفاوت زمان نگارش دو قانون و دگرگونی در دیگاه دولت در نتیجه تحول مفهوم تابعیت و پر رنگ شدن جنبه ی آن در سال 1347 است.
به نظر می رسد دیدگاه آن دسته از حقوقدانان که تغییر تابعیت در شرکت سهامی را با توافق همه شرکاء امکان پذیر دانسته اند با ماده 94 ل. ا. ق. ت سازگار نمی باشد. زیرا ماده مزبور تصریح می کند که هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر بدهد. توضیح مطلب آن است که در شرکت های سهامی تنها مرجع تصمیم گیرنده، مجامع عمومی می باشد و هیچ مرجع دیگری حتی شرکاء نمی توانند در مورد امور شرکت تصمیم بگیرند.
بنابراین، در نظام حقوقی ایران در مورد تغییر تابعیت دو نوع از شرکت های تجاری به نام شرکت با مسئولیت محدود و شرکت سهامی دو حکم متفاوت مقرر شده است بدین معنی که مطابق ماده 110 ق. ت تغییر تابعیت در شرکت با مسئولیت محدود با توافق همه شرکاء امکان پذیر است ولی در شرکت سهامی تغییر تابعیت با توجه به ماده 94 ل. ا. ق. ت به هیچ وجه امکان پذیر نمی باشد. سوال مهم این است که در بقیه شرکت های تجاری که قانونگذار حکمی در مورد تغییر تابعیت مقرر نکرده است آیا باید از ملاک ماده 110 ق. ت استفاده کرد یا از ملاک ماده 94 ؟
به نظر می رسد آنچه به واقع نزدیک بوده و با روح قانون تجارت سازگاری بیشتری دارد حکم مقرر در ماده 110 ق. ت می باشد. بنابراین در شرکت های تجاری دیگر نیز می توان با توافق همه شرکاء تابعیت شرکت را تغییر داد. البته این امر با اصول حاکم بر تابعیت نیز سازگاری بیشتری دارد زیرا مطابق یکی از اصول حاکم بر تابعیت، تابعیت یک امر همیشگی و زوال ناپذیر نیست و اتباع هر کشوری می توانند نسبت به تغییر تابعیت خود اقدام نمایند. البته اختیار اتباع هر کشوری در تغییر تابعیت فقط در حد درخواست اعطای تابعیت از کشور جدید و درخواست ترک تابعیت از دولت قدیم می باشد که هر کدام از دولت های مزبور در مقام تصمیم گیری از آزادی کامل برخوردار است و در صورت مخالفت با درخواست اتباع قابل مواخذه نمی باشد.
مطلب قابل توجه در مورد تغییر تابعیت شرکت های تجاری این است که برخلاف اشخاص حقیقی، ضرورتی برای تقدیم درخواست تحصیل یا ترک تابعیت به نظر نمی رسد چنانچه در ابتدای تشکیل شرکت نیز ضرورتی برای درخواست اعطای تابعیت وجود ندارد و زمانی که شرکت با رعایت مقررات قانونی تشکیل شده و اقامتگاه خود را در کشوری انتخاب می کند مطابق ماده 591 ق. ت تابعیت همان کشور را خواهد داشت. البته برخی از نویسندگان، توافق تمام شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود را فقط یکی از شرایط درخواست ترک تابعیت از دولت دانسته اند نه تنها شرط آن و نتیجه گرفته اند که با توجه به ماهیت ی تابعیت، برای تغییر تابعیت علاوه بر شرط توافق شرکاء، پذیرش هیات دولت نیز مانند ترک تابعیت اشخاص حقیقی ضروری است.





شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است . در صورتی که مایل به ثبت این نوع شرکت می باشید ، لازم است راجع به قوانین آن اطلاعات و دانش کلی داشته باشید . این مطلب با هدف بیان مسائل حقوقی ثبت شرکت سهامی تهیه گردیده است. اما قبل از آن ، مختصری در مورد این شرکت صحبت خواهیم کرد :

شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود. شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص . شرکت های سهامی عام و خاص از جمله شرکت های سرمایه محسوب می شوند. شخصیت سهام دار در این نوع شرکت ها فاقد اهمیت و اصل حاکمیت سرمایه مهم و تعیین کننده است. به عبارت دیگر تحصیلات ، سن ، ثروت ، موقعیت خانوادگی ، وضعیت طبقاتی و نفوذ سهام دار هیچ گونه تاثیری بر میزان رای یا مسئولیت وی در شرکت ندارد و فقط تعداد سهام و آرای وی می تواند در نفوذ و کنترل بر شرکت سهامی موثر باشد.

نظر به عدم تاثیر اکثریت عددی سهام داران در تصمیم گیری ها ، تعداد سهام داران ، چنانچه مالک اکثریت سهم نباشند، تعیین کننده نیست. این امر برخلاف جریان موجود در شرکت های با مسئولیت محدود است که اکثریت عددی در کنار اکثریت سرمایه ای، شریک را دارای نفوذ و اقتدار در شرکت می سازد.

مقررات راجع به شرکت سهامی در مواد 21 تا 93 قانون تجارت مصوب 1311 بیان شده بود. اما در سال 1347 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت ، در رابطه با شرکت های سهامی عام و خاص در قالب 300 ماده به تصویب رسید. پس از تصویب لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت در سال 1347، مواد 21 تا 93 قانون تجارت دیگر در خصوص شرکت های سهامی عام و خاص کاربرد ندارد.
نکات قانونی برای ثبت شرکت سهامی

1- در موقع تاسیس سرمایه شرکت های سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد. در صورتی که سرمایه شرکت بعد از تاسیس به هر علت از حداقل مذکور در این ماده کم تر شود باید ظرف یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگری از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد وگرنه هر ذینفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند. هر گاه قبل از صدور رای قطعی موجب درخواست انحلال منتفی گردد دادگاه رسیدگی را موقوف خواهد نمود.

2- برای تشکیل شرکت سهامی عام حداقل 5 شریک و برای تشکیل شرکت سهامی خاص حداقل 3 شریک لازم است.

3- در شرکت های سهامی عام عبارت "شرکت سهامی عام" و در شرکت های سهامی خاص عبارت "شرکت سهامی خاص" باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.

4- برای تاسیس شرکت های سهامی عام مؤسسین باید اقلاً بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس نزد یکی از بانک ها سپرده سپس اظهارنامه ای به ضمیمه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضاء کلیه موسسین رسیده باشد در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به دایره ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت شرکت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم و رسید دریافت کنند.

5- چنانچه شرکت سهامی عام تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه این قانون به ثبت نرسیده باشد به درخواست هر یک از مؤسسین یا پذیره نویسان مرجع ثبت شرکت ها که اظهارنامه به آن تسلیم شده است گواهینامه ای حاکی از عدم ثبت شرکت صادر و به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می دارد تا موسسین و پذیره نویسان به بانک مراجعه و تعهد نامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند. در این صورت هر گونه هزینه های که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهده موسسین خواهد بود.

6- هر گاه قسمتی از تعهد موسسین به صورت غیرنقد باشد باید عین آن یا مدارک مالکیت آن را در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع و گواهی بانک را به ضمیمه اظهارنامه و ضمائم آن به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند.

7- شرکت های سهامی عام قبل از فروش و عرضه سهام جدید مکلفند بدواَ طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید را که بایستی بر اساس ماده 174 لایحه اصلاحی قانون تجارت تنظیم شود به انضمام آخرین ترامه و حساب سود و زیان مصوب شرکت برای کسب اجازه جهت انتشار به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند. مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه اظهارنامه و ضمائم آن و تطبیق مندرجات آن ها با قانون اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد نمود.

8- اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقمندان قرار داده شود.

9- پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره نویسی معین شده است و یا در صورتی که مدت تمدید شده باشد موسسین حداکثر تا یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و پس از احراز این که تمام سرمایه شرکت صحیحاَ تعهد گردیده و اقلاَ سی و پنج درصد آن پرداخت شده است تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و اعلام و مجمع عمومی موسس را دعوت خواهند نمود.

10- مجمع عمومی موسس با رعایت مقررات این قانون تشکیل و پس از رسیدگی و احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ لازم و شور درباره اساسنامه شرکت و تصویب آن اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را انتخاب می کند و نیز مجمع عمومی موسس رومه کثیرالانتشاری را که هر گونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام تا تشکیل مجمع عمومی سالانه به طور منحصر در آن منتشر خواهد شد تعیین خواهد نمود. مدیران و بازرسان شرکت باید کتباَ قبول سمت نمایند . قبول سمت به خودی خود دلیل بر این است که مدیر و بازرس با علم به تکالیف و مسئولیت های سمت خود عهده دار آن گردیده اند. از این تاریخ شرکت تشکیل شده محسوب می شود.

11- همان طور که در بالا آمد، از تاریخی که مدیران و بازرسان در شرکت سهامی عام و خاص، کتباَ قبول سمت می کنند، شرکت سهامی تشکیل می شود. بنابراین تشکیل شرکت سهامی عام ، چه شرکت سهامی عام و چه شرکت سهامی خاص، قبل از ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها صورت می گیرد.

12- اساسنامه ای که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده به ضمیمه صورت جلسه مجمع و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان جهت ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم خواهد شد.

13- شرکت سهامی عام می تواند تحت شرایط مندرج در قانون اوراق قرضه منتشر کند. ورقه قرضه ورقه قابل معامله ای است که معرف مبلغی وام است با بهره معین که تمامی آن یا اجزاء آن در موعد یا مواعد معینی باید مسترد گردد. انتشار اوراق قرضه ممکن نیست مگر وقتی که کلیه سرمایه ثبت شده شرکت تادیه شده و دو سال تمام از تاریخ ثبت شرکت گذشته و دو ترامه آن به تصویب مجمع عمومی رسیده باشد.

14- تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است. در صورت تخلف امضاکنندگان مسئول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود.

15- برای تاسیس . ثبت شرکت های سهامی خاص فقط تسلیم اظهارنامه به ضمیمه مدارک زیر به مرجع ثبت شرکت ها کافی خواهد بود :

- اساسنامه شرکت که به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد.

- اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کم تر از سی و پنج درصد کل سهام باشد. اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد. هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیرنقد باشد باید تمام آن تادیه گردیده و در صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد و در صورتی که سهام ممتازه وجود داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه منعکس شده باشد.

- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورتجلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.

- قبول سمت مدیریت و بازرسی با رعایت قسمت اخیر ماده 17 لایحه اصلاحی قانون تجارت

- ذکر نام رومه کثیرالانتشاری که هرگونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.

16- مرکز اصلی شرکت همان جایی می باشد که شرکت می خواهد فعالیت خود را در آنجا انجام دهد. باید توجه داشت که آدرس شرکت بسیار مهم می باشد به دلیل اینکه حوزه مالیاتی را مشخص می کند. در حال حاضر شرکت در شرف تاسیس مرکز اصلیشان توسط اداره ثبت شرکت ها استعلام می شود و باید آدرس با کدپستی همخوانی داشته باشد.

17- فقط شرکت های سهامی عام می توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا بانک ها عرضه کنند یا به انتشار اطلاعیه و آگهی یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام مبادرت ورزند. نه شرکت های سهامی خاص و نه سایر شرکت ها از چنین امتیازاتی برخوردار نیستند.

- شرکت سهامی می تواند در ابتدای ثبت و شروع به فعالیت دارای تعدادی شعب نیز باشد که با اعلام شعب و انجام امور تاسیس شعب برای کمتر شدن هزینه می توان در ابتدا تاسیس شرکت شعب را اعلام نمود تا از هزینه ها کم کرد.

19- موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند.

پاسخ به چند سوال

1- اگر برخی از موسسین ، هم آورده نقدی و هم آورده غیرنقدی داشته باشند، آیا در تصمیم گیری درباره آورده غیرنقدی آن موسس، وی به اندازه سهم نقدی اش حق رای دارد یا خیر ؟

جواب : نظر اقوی و منطبق با ظاهر قانون ، آن است که این موسسین به اندازه سهام نقدی خود ، حق دادن رای در مورد ارزیابی آورده غیرنقدی خود را دارند. با توجه به قسمت پایانی ماده 77 لایحه اصلاحی قانون تجارت نظر دوم صحیح تر است. زیرا این ماده ، فقط آن قسمت از سرمایه غیرنقد را که موضوع مذاکره و رای است از حیث حد نصاب جزء سرمایه شرکت ندانسته است ؛ بنابراین ، نشان می دهد که اگر شخص دارای قسمتی سرمایه نقدی و قسمتی سرمایه غیرنقدی باشد، سرمایه نقدی او در حد نصاب رای گیری دخیل است. حال که سرمایه نقدی او در حد نصاب رای گیری دخیل است ، پس او نسبت به سرمایه نقدی اش حق رای دارد.

2- در شرکت های سهامی عام ، اگر مجموع سهامی که پذیره نویسی شده است ، بیش از کل سرمایه شرکت باشد تکلیف چیست ؟

جواب : در این خصوص با دو حالت مواجه ایم :

الف) اگر در اعلامیه پذیره نویسی ، نسبت به این حالت تعیین تکلیف شده باشد، به همان ترتیبی که مقرر شده عمل می شود.

ب) اگر در اعلامیه پذیره نویسی تعیین تکلیف نشده باشد، تقدم زمانی ملاک عمل قرار می گیرد ، یعنی پذیره نویسی اشخاصی که پذیره نویسی آن ها زودتر صورت گرفته ، پذیرفته شده و ایشان سهام دار شرکت می شوند و پذیره نویسی سایرین باطل و سالبه به انتفای موضوع است و وجوه پرداختی ایشان به آن ها بازگردانده می شود.

3- طرح اساسنامه چیست ؟

طرح اساسنامه ، طرح پیشنهادی موسسین به مجمع عمومی موسس، برای تصویب اساسنامه است و به همین دلیل به آن طرح اساسنامه می گویند. هر گاه این طرح به تصویب مجمع عمومی موسس برسد، دیگر اساسنامه است نه طرح اساسنامه . طرح اساسنامه باید با قید تاریخ باشد و به امضاء کلیه موسسین برسد. نکته قابل توجه آنکه در شرکت سهامی خاص ، طرح اساسنامه نداریم و طبق ماده 20 لایحه ، موسسین اساسنامه را تنظیم و همگی امضا می کنند.

آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

مرجع آموزشی کشور سوالات استخدامی دستگاههای اجرایی 99 Laura's style تیم دوچرخه سواری Dora's receptions ς੭ خیال هایی به مانند آسمان ஐ ticretaca Wholesale Sculpture Headstones Online,Granite Flower Gravestones,Lead Lettering Headstones Yvette's collection کتابخانۀ باقرالعلوم (ع) شهر زاینده رود